Skátablaðið - 01.12.1967, Qupperneq 42

Sjóskátun hóft í Englandi 1910.
í sjálfsævisögu sinni segir B. P. um
sjóskátun: „Hún þorskar eiginleika,
sem engar aðrar æfingar á landi
geta seitt fram að jafnmiklu leyli.
Fyrir utan að líkamleg heilbrigði
styrkist, sameinar æfingin drengina
með áhættu og starfi í bát við allar
kringumstæður, og krefst, að hann
sýni kjark og varkárni ásamt sjálf-
stjórn, sjálfsáliti og uppfinningasemi,
allt eiginleikar, sem stuðla að því
að gera mann úr honurn."
Þessi grein skátunar varð brátt
vinsæl og nokkru fyrir heimstyrjöld-
ina síðari kom, að íslendingum að
stofna sína sjóskátasveit. Var s'.ar;-
andi nokkuð stór sveit, og sýndi hún
gott starf, og að grundvöllur væri ;yr-
ir hendi fyrir áframhaldandi s'.a'. En
þegar síðari heimstyrjöldin skall á,
var bannað að sigla smábátum út
fyrir R.víkurhöfn og lamaði þetta
bann allt starf sveitarinnar. Og þegar
stríðinu lauk, kom í Ijós, að ílestir
meðlimir sveitarinnar voru búnir að
ráða sig á sjóinn, og voru dagar
þeirra sveitar þá taldir.
Þegar á það er litið, hve B. P.
lagði mikla áherzlu á þessa grein
og að sannað hafði verið, að grund-
völlur væri fyrir hana hér, er í raun-
inni furðulegt, að ekkert róttækt hafi
verið gert til að endurnýja sjóskátun
hár á landi. Er helzt að líta á það
sem athugunarleysi.
í dag virðist sjóskátun vera á góðri
leið með að verða ein af vinsælustu
greinunum fyrir eldri drengjaskáta.
Sjóskátar eru starfandi í Vestmanna-
grein fyrir öllum þeim möguleikum,
sem slíkar siglingar bjóða upp á og
notfæra sér þá. En það er líka mikið
starf í landi, það er mikið verk að
halda bátunum í góðu lagi, sióskáta-
prófin krefjast mikils tíma og hin
venjulegu skátastörf krefiast sins
hluta einnig.
Þessi grein virðist mega fagna
nokkrum vinsældum. Hún er mjög
góð til að halda eldri meðlimum,
þ. e. a. s. skátum á aldrinum 15—18
ára. Vonumst sem flestir við sjávar-
síðuna reyni þettta starf og hafi gagn
og gaman af þessu starfi.
Hvað er sjóskáti.
Þú vilt verða sjóskáti, og þessvegna
verður þú að vita, hvað þú ætlaðir
að gera.
Þú þarft að vita, hvað það er að vera
Hjörleifur
Hjörleifs-
son skrifar
eyjum, hér í Reykiavik, á Þórshöfn
og hef ég það fyrir víst, að þeir séu
í uppsiglingu á Höfn í Hornafirði, og
höfum við orðið varir við, að mikill
áhugi ríkir á fleiri stöðum.
En svo við snúum okkur að skát-
uninni sjálfri. Sjóskátar eru skátar í
venjulegri merkingu þess orðs, en
þeir velja sér annað starfssvið, þ. e.
a. s. sjóinn og sjómennsku með öll-
um þeim möguleikum, sem hún býð-
ur upp á. Þess vegna má segja, að
þetta sé samræming tveggja orða
sjó og skátun. Sjóskátar fara í sigl-
ingar þegar veður og aðstæður leyfa,
fara í útilegur út í eyju, fara i könn-
unarferðir meðfram ströndinni eða
þá í hreina sportsiglingu. En iil þess
að geta gert þetta, þurfa þeir að hafa
góða báta, hæfamenn, sem kunna að
fara með bátana og geta gert sér
sjóskáti, hvers er krafist f sjó-
skát.
Sjóskáti er tvö orð, sjó og skáti.
Orðið sjó þýðir, að þig langar til að
læra eitthvað um sjóinn og sigl-
ingar.
Eins og þú veizt, þá tekur það mörg
ár að verða góður sjómaður.
Það er ekki nóg að geta siglt.
Þú verður líka að geta hnýtt og
splæst, gert við og matreitt, kunna
siglingarfræði, — já, þú verður að
kunna allt, sem að höndum getur
borið.
Sem sjóskáti ert þú á leiðinni að
verða sjómaður.
Hitt orðið skáti er miklu erfiðara að
skýra út. Það er eitthvað, sem þú
þarft að læra um. Þú verður að
sjá og skilja það. Þú verður að
vera réttlátur og góður félagi.
138
SKATABLAÐIÐ