Skátablaðið - 01.12.1967, Qupperneq 69

FRANCH
skrifar
andalag ísl. skáta
hefur nú gefið út
Skátamerkin eða
jólamerki skáta í 10
ár. Og á þessu 10
afmæli Skáta-
merkjanna hef ég
lofað ritstjóra SKÁTABLAÐSINS að
svara spurningunni: „Hvernig stóð á
Því að hafin var útgáfa á Skátamerkj-
unum 1957?“
m 't, ara
Það má segja að margt hafi komið
til. Á því ári átti skátahreyfingin 50
ára afmæli og svo var fjárhagur B(S
fnjög bágborinn, og raunar skátafé-
laganna líka. Lítið var hægt að gera
vegna fjárskorts. Svo var það að
boðaður var fundur í stjórn BÍS 6.
nóvember á heimili skátahöfðingjans
dr. med. Helga Tómassonar, að
Kleppi. Ég var þá í stjórninni, hafði
verið það frá 1948, og var því kunn-
ugur fjárhagnum, þó að ég væri ekki
gjaldkeri. Ekki vissi ég hvaða mál
áttu að ræðast á fundinum, er ég
lagði af stað að heiman. Ég var einn
í bíl mínum og var að hugsa um vjár-
hag skátahreyfingarinnar og velta því
fyrir mér, hvað væri hægt að gera, er
Þeirri hugmynd skaut upp, að útgáfa
jólamekja gæti bætt til muna ástand-
ið. Ef til vill hefur mér dottið þetta f
hug af því að ég hef lengst af fengizt
við frímerkjasöfnun.
Á fundinum voru mörg mál til um-
ræðu. En undir dagskrárlið „Önnur
mál“, sem var síðast á dagskrá,
ræddi ég þessa hugmynd mína. En
við skulum fletta upp fundargerðinni
frá 6. nóvember 1957, og setja hér
upphaf fundargerðarinnar og síðasta
málið:
Fundur stjórnar B.Í.S. haldinn
að Kleppi 6. nóv. 1957. Mættir:
Helgi Tómasson skátahöfðingi,
Jónas B. Jónsson varaskátahöfð-
ingi, Hrefna Tynes, Hólmfríður
Haraldsdóttir, Sigurður Ágústs-
son og Franch Michelsen, auk
framkvæmdastjóra B.Í.S. Tryggva
Kristjánssonar.
Tillaga frá Franch Michelsen
svohljóðandi:
Stjórn BÍS ákveður að gefa út
jólamerki nú fyrir jólin. Merki
þessi skulu vera með ieiknimynd
af Baden-Powell og þrentuð í
tveim litum. Áritun skal vera:
Skátajól 1857 - 22/2 - 1957. Hvert
merki skal selt á 50 aura stykkið.
Helmingur söluverðs skal renna
til skátafélaganna.
Tillagan var samþykkt. Franch
falið að annast framkvæmdir í
málinu.
Fundi stjórnaði Helgi Tómas-
son, en ritari var Hrefna Tynes og
undirrituðu þau íundargerðina.
Já, tillagan fékk góðar undirtektir.
Ég vildi hafa mynd af B.-P. þar eð
á árinu voru liðin 100 ár frá íæðingu
hans (fæddur 22. febrúar 1857). Nú,
svo voru 50 ár frá því hann stofn-
aði skátahreyfinguna (sumarið 1907).
Það var því tvennt, sem við gátum
minnst með þessari útgáfu. Auk
þess, sem ég hélt fram, að þetta ætti
eftir að gefa bandalaginu og skáta-
félögunum góðar tekjur.
Þetta var 6. nóvember og stutt í
jólasölu. Ennþá var margt, sem þurfti
að gera, áður en hægt var að hefja
útgáfuna. Það þurfti t. d. að teikna
merkið. Mér fannst liggja beinast við,
að ég sneri mér til gamals skáta,
Eggerts Guðmundssonar listmálara,
og bæði hann að sjá um þetta íyrir
okkur. Eggert tók þessu vel, þó að
ég segði honum að hann fengi ekk-
ert fyrir verkið. Hann teiknaði ramm-
ann, en benti mér á að nota mynd af
B.-P. eftir málverki, sem gert var af
hinum kunna listmálara David Ja-
egar. Þetta var gert og samið við
prentsmiðju um prentun á 5 þúsund
örkum, með 12 merkjum í hverri, eða
alls 60.000 stk.
Svo var eitt atriði ennþá, sem
þurfti að athuga og það var lögfræði-
lega hliðin á útgáfunni, sem lá ekki
alveg Ijóst fyrir. En eftir að hafa rætt
við Baldur Möller í Dómsmáiaráðu-
neytinu (nú ráðuneytisstjóra) og Geir
Hallgrímsson þá hdl. (nú borgar-
stjóra í Reykjavík) var ákveðið að
hefja útgáfuna. Báðir þessir ágætu
menn eru gamlir skátar. Geir sagði
við mig: „Gefið þið út merkin, ég
skal taka ábyrgð á þeim.“ og þar
með var allt sett í gang.
Sú breyting var gerð á samþykkt
bandalagsstjórnarinnar, að fella nið-
SKATAB LAÐ IÐ
165