Sameiningin - 01.06.1910, Blaðsíða 10

ioó
Skyldi það annars ekki vera næsta auðvelt fyrir oss
öll að komast að raun um, að vér erum syndarar 1
Vissulega. Spyrjum oss sjálf og svörum með eins mik-
illi hreinskilni og vera ber: Eru liugsanir mínar aldrei
syndsamlegar1? Hefi eg aldrei talað eða tala eg aldrei
annað en vera ætti? Hefi eg aldrei gjört neitt, sem er
syndsamlegt? Hefi eg ekki vanrœkt eða vanrœki eg
ekki smnt af því góða, sem eg ætti að gjöra? Hver gæti
svarað þessum spurningum neitandi? Varla liugsan-
legt, að nokkur væri sá erki-hrœsnari, að hann leyfði sér
það. En um leið og maðr svarar þeim játandi, kannast
maðr auðvitað við að vera syndari.
Hvað á maðr þá að gjöra, þegar maðr hefir komizt
að þeirri niðrstöðu, að maðr er aumr og auðvirðilegr
syndari? Öðlast lifandi trú á þann, sem einn getr frels-
að mann frá synd og eilífum dauða, sem syndin annars
hefir í för með sér, trúa á drottin Jesúm Krist. Til er
ráðlegging ein, sem heimsfrægr prédikari, dr. R. A.
Torrey, kemr víða með í ritum sínum, þeim til handa,
sem eru í vafa\viðvíkjandi Kristi. Ráðið er, að taka
Jóhannesar guðspjall, lesa það með umhugsun, fara
hœgt yfir, reyna hvorki að trúa né vefengja, en vera til
þess búinn að láta sannleikann sannfœra mann. En í
hvert skifti áðr en farið sé að lesa, skuli maðr biðja guð
eitthvað á þessa leið: „Ó, guð! sýndu mér, hvaða sann-
leiki er í versunum, sem eg ætla að fara að lesa, og það,
sem þú sýnir mér að er satt, lofa eg að taka til mín og
breyta eftir því. Sýndu mér, hvort Jesús Kristr er
sonr þinn eða ekki, og ef þú sýnir mér, að hann sé sonr
þinn, lofa eg að veita honum viðtöku sem frelsara mín-
um og kannast við hann fyrir heiminum/ ‘ Ekki segist
Torrey vita til, að ráð þetta hafi brugðizt nokk'vum
þeim, er því hafi fylgt með það fyrir augum að láta
sannfœrast af sannleika. En auðvitað er hér heil-mikill
vandi á ferðum. Maðr má með engu móti fastákveða
það fyrirfram, hver sannleikrinn er, heldr vera til þess
búinn að vera sannleikans megin, hver svo sem hann
er. Þetta eru fáir fúsir að gjöra. Siðr vantrúarinnar