Sameiningin - 01.06.1910, Blaðsíða 4

IOO
Sögðu þeir mig ræna’ og rupla,
reyndu þó frá mér að lmupla.“
7. Ofsaveðr upp þeir vöktu,
ólmir stormar goðum lutu;
skip mitt þeir úr höfnum hröktu,
hrjáðu það og sundr brutu.
Þór þeir kváðu veðri valda,
veikan Krist ei skipi halda.“
8. Höfðingjarnir svik mér svndu,
siguðu’ á mig almenningi.
sín þeir gegn mér sverðin brýndu,
sekr var eg gjör á þingi.
Flœmdu þeir mig loks úr landi.
Landið tel eg ókristnandi.“ —
9. Seig að liilmi heiftar-bræði,
hroðasögu þá er frétti.
Heiðna’ í járn í ógnar-œði
íslendinga’ í bœnum setti.
„Skulu“—kvað hann—„grísir gjalda,
gömlu svínin heiðnu valda.“
10. Fyrir reiðan gram þá gengu
Gizur hvíti’ og Hjalti báðir;
er af honum orð beir fengn
allt þeir gáfu’ á konungs náðir.
Allt þeir kenndu aðferðinni,
aftr betr takast kynni.
11. „Þangbrandr ei fór með friði,
fór að mörgu óspaklega;
þóktist kenna kristna siði,
kunni betr menn að vega.
Islendingar illa þola
útlendinga, slíka svola.“