Litli Bergþór - 01.03.2007, Blaðsíða 12

þegar við mættum hópinum úti á flugvelli 1 lA tíma
seinna, lafmóð af öllum hlaupunum.
Árangurinn af innkaupunum.
Frumskógurinn
Nú tók við 2 klst. flug niður í efsta hluta Amazon-
frumskógarins. Lítil 19 manna Twin Otter vél skopp-
aði í orðsins fyllstu merkingu með okkur yfir
Andesfjöllin og inn yfir víðáttur frumskógarins sem
tilheyrir Ekvador næst Andesfjöllunum. Gríðarleg
víðátta blasti við og sást vel hvernig litlar þverár
Amazonfljótsins, sem áttu upptök sín í fjöllunum,
liðuðust um skóginn og við tók ægifagurt, endalaust
Samgöngutækið í frumskóginum.
víðerni, þakið skrautlegum, myrkum og dularfullum
frumskógi. Engir vegir, engin byggð sýnileg, ekkert
merki um mannlíf og ekki laust við að okkur létti
þegar flugvélin tók að lækka flugið og að endingu
steypti hún sér niður í myrkviðið eftir um klukku-
stundar flug yfir skóginum. Örmjó flugbrautin sást
ekki fyrr en vélin var komin niður að trjátoppunum og
hvarf allt í rykmekki þegar vélin bremsaði á stuttri,
þurri og leirkenndri brautinni.
Við vorum komin í frumskóginn sem lengi hafði heill-
að okkur.
A móti okkur tóku tveir fararstjórar ásamt fjölda
lítilla indíánabarna sem höfðu gaman af að hlaupa um
og ærslast í rykmekkinum sem lá lengi yfir svæðinu
eftir lendinguna.
Nú tók við ganga og sigling á löngum kanó sem átti
eftir að vera okkar aðalfarartæki næstu 5 daga.
Eftir um klukkustundar ferð komum við til Kapawi,
sem er vistvænt og að mestu sjálfbært þorp, byggt fyrir
14 árum af aðila sem fómaði bæði tíma og fé til að fá
leyfi innfæddra til að reisa þessar búðir í sem mestri
sátt við náttúruna og ekki síst innfædda indíána af
Achuar ættbálki. Fallegir kofar, byggðir úr pálma-
blöðum og trjám blöstu nú við og stóðu á stöplum út í
stóru sýki. Sýkið var þakið Philodendron plöntum sem
m.a. áttu þátt í að fæla burt moskítóflugurnar. Kofamir
vom ákaflega þrifalegir með litlu baðherbergi og
verönd, þar sem hægt var að slaka á í dýrindis hengi-
rúmum. 1 miðri kofaþyrpingunni var samkomusalur,
bókasafn og matsalur. Hlýtt og rakt loftslagið átti vel
við okkur garðyrkjufólkið, enda sváfum við eins og
englar þessar nætur og létum ekki ævintýraleg um-
hverfishljóðin í skóginum halda fyrir okkur vöku.
Gistikofamir í frumskóginum.
Mikill metnaður einkenndi allt á svæðinu hvort
sem um var að ræða umhverfisþætti eða leiðsögn og
upplýsingagjöf. Okkur var skipt upp í tvo hópa og
voru tveir leiðsögumenn með sitt hvom hópinn, annar
innfæddur indíáni og hinn enskumælandi Ekvadorbúi,
sem að auki var menntaður líf- eða náttúrufræðingur.
Hugmyndafræðin með stofnun þessara búða er m.a. að
afhenda þær indíánasamfélaginu árið 2011 og er
markvisst verið að þjálfa indíána af Achuar kynstofn-
inum til þeirra verka.
Dagarnir liðu hratt í Kapawi. Farið var á fætur kl. 5-
6 til að ná morgunskímunni og sjá náttúruna vakna og
verið að til kl. 18 og stundum fram á kvöld. Tvær til
þrjár skoðunarferðir á dag með ólíkum áherslum t.d. á
fugla, apa, gróður, vatnalíf og skordýr, sem skoðuð
voru sérstaklega í kvöldferð fyrsta kvöldið. Það var
ævintýralegt að læðast um skóginn í niðamyrkri og
skoða skordýralífið með vasaljósum. Dýr sem ekki
koma fram í dagsbirtu, skörtuðu sínu fegursta þegar
ljósunum var beint að þeim.
I einni ferðinni var siglt nokkra kílómetra upp fljótið
og við frædd um lífið í fljótinu, gróðurinn á bökkunum,
dýrin sem nota fljótið til baða o.s.frv. Fararstjórinn sem
var nýliði sá um leiðsögn, þar sem um var að ræða
einfalda og nokkuð örugga ferð. Hann sagði okkur að á
Litli Bergþór 12