Litli Bergþór - 01.03.2007, Blaðsíða 15

Það var á Galapagoseyjum sem Charles Darwin
lagði grunn að þróunarkenningunni fyrir um 170
árum. A öðrum degi heimsóttum við Darwins garðinn
og rannsóknarstöðina á Santa Cruz eyjunni. Þar gat
m.a. að líta allar tegundir landskjaldbaka á eyjunum m.
a. Lonesome Georg, sem er sá eini sem eftir er af sinni
ættkvísl. Karlgreyið er mjög einmana eins og nafnið
gefur til kynna og er orðinn yfir 200 ára gamall. Leitað
er um allan heim að kvendýri handa honum til að
viðhalda stofninum, en án árangurs. Það var undarleg
tilfinning að vera meðal skjaldbaka sem margar hverj-
ar höfðu fæðst löngu áður en Darwin kom til eyjanna.
Skjaldbökurnar gátu verið býsna stórar.
Skútan, sem sigldi bæði fyrir seglum og eigin vélarafli,
flutti okkur á milli eyja á nóttunni en á daginn var stíf
dagskrá frá morgni til kvölds. Lítill gúmmíbátur flutti
okkur í land tvisvar til þrisvar á dag á milli þess sem
synt var í sjónum og og lífríki hans skoðað. Juan var
óþreytandi við að upplýsa og sýna okkur dásemdir
eyjanna. Sjö manna áhöfn bar okkur á höndum sér og
hafi einhver ætlað að leggja af í ferðalaginu, þá gat
hinn sami gleymt því strax. Veislumatur var á borðum
alla dagana og varð kokkurinn fljótlega uppáhald allra
í hópnum.
Á kvöldin lagðist yfir okkur notaleg þreyta eftir stífa
dagskrá dagsins, svo mikil að mestu landkrabbarnir í
hópnum sváfu eins og englar þótt skútan ætti það til að
velta og jafnvel halla verulega, þegar siglt var þöndum
seglum í góðum byr.
Risaskjaldbökur, eðlur og krabbar urðu fljótlega
hversdagslegir vinir á gönguferðum okkar um eyjarnar
og sæljón, sæskjaldbökur, skötur, smá mörgæsir o.m.fl.
varð á vegi okkar þegar synt og „snorklað“ var í sjón-
um. Fuglalífið var einstakt og mátti sjá ótrúlegan
fjölda framandi tegunda.
Kaktusinn lifir góðu lífi í helluhrauninu.
Siglt var yfir miðbaug kl. 18 næst síðasta daginn. Við
vorum á fullu stími inn í sólarlagið, þegar báturinn var
stoppaður og öllum boðið í stýrishúsið til skipstjórans.
Beðið var eftir að staðsetningartækin sýndu 0,00,00, þá
dró áhöfnin tappa úr flösku og upphófst skemmtileg
samverustund, þar sem sungið var og skemmt sér í
dágóða stund. Kom sér þá vel að tveir úr hópnum
kunnu að handleika gítar, sem fararstjórinn var að
reyna að glamra á og má segja að íslensk ættjarðarást
hafi svifið yfir vötnum þessa eftirminnilegu stund.
Þetta var dásamlegur tími og áður en varði voru
dagarnir átta liðnir og komið að heimferð til Quito.
Andesfjöllin
Nú tók við síðasti áfangi ferðalagsins, vika á flakki
um hásléttu Ekvadors. Fabian sem var fararstjóri
okkar síðustu vikuna var ótrúlega léttur og skemmti-
legur náungi. Hann hafði gott lag á að gera hlutina
áhugaverða og fékk okkur til að taka þátt í ótrúlegustu
Sæljónin komin með samkeppni.
Vaskurinn góði á miðbaug.
15 Litli Bergþór