Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1920, Síða 114

1 12
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNJSFÍiLAGS ÍSLENDINGA
Björnsson cand. theol. (nú prestur á
Hólmum í Reyðarfirði) tekur við rit-
stjórn þess hinn 9. október. Er hann
svo ritstjóri blaðsins í 9 ár, eða þang-
að til í marzmánuði vorið 1914, að
hann flytur alfarinn til Íslands. Þá
tekur við af honum Dr. Sigurður Júlíus
Jóhannesson, og er fyrsta blaðið und-
ir hans ritstjórn dagsett 2. apríl. Rit-
stjóri er hann svo það sumar upp til
I 7. september, að af honum tekur við
Kristján Sigurðsson cand. phil. Ritar
Kristján blaðið hið næsta ár. Tekur
þá Dr. Sig. Júl. Jóhannesson við aftur.
með blaði því, er út kom hinn 7. októ-
ber 1915. Hefir hann nú ritstjórnina
á hendi fram í nóvembermánuð 191 7.
Er svo enginn ritstjóri auglýstur það
sem eftir er til árgangsmóta. En með
janúarbyrjun 1918 tekur núverandi
ritstjóri við, hr. Jón J. Bíldfell (sonur
Jóns Ögmundssonar Bíldfells frá Bílds-
felli í Grafningi í Árnessýslu. Fluttu
þeir feðgar vestur um haf ánð 1887).
Síðari ár hafa og lengst af verið að-
stoðarritstjórar við blaðið. I tíð
Magnúsar Pálssonar og fyrsta ár Stef-
áns Björnssonar er skáldið Hannes S.
Blöndal aðstoðarritstjóri blaðsins, en
flytur því næst til íslands. Tekur þá
við af honum Björn Pálsson (Olafs-
sonar skálds), er vestur kom haustið
1904, til þess að nema rafmagnsfræði
við Harvard-háskóla. Er hann við há-
skólann einn vetur, en kemur þá ti!
Wirmipsg. Til Islands hverfur hann
aftur 1908. Cand. Baldur Sveinsson
(frá Húsavík á Tjörnesi) verður þá
aðstoðarritstjóri, unz hann einnig
hverfur aft.ur til íslands og sezt að í
Rvík. Kemur þá í hans stað Kristján
Sigurðsson cand. phil. Árið sem hann
er aðalritstjóri er aðstoðarm?.ður hans
Egill Erlendsson, og nú síðast frá sept-
emberbyrjun 1917 hefir Einar P. Jóns-
son (Benjamínssonar frá Háreksstöð-
um á Jökuldal) gegnt því starfi.
Ánð 1910 reisti Lögbergsfélagið
afar stóra og vandaða múrsteinsbygg-
ingu við horn Sherbrooke og William
stræta. Jók það þá prentsmiðjuna að
stórum mun og hefir síðan gert alls-
konar prentun, auk blaðsins. Skifti
félagið og þá um nafn, en fram til
þessa hafði það heitið “The Lögberg
Printing and Publishing Company”.
Tók það nú upp nafnið “The Colum-
bia Press Ltd.”, og var það löggilt með
því nafni í jan. 1911.
Hve stóra þýðingu blöðin hafa haft
til að bera fyrir viðhald íslenzkrar
tungu í Vesturheimi verður ljóst, þegar
farið er að skoða innihald þeirra og
málefni, er þau hafa haft meðferðis.
Naumast er það nokkuð, er íslend-
inga hefir snert í þessi 34 ár, síðan að
þau fóru að koma út, að um það sé eigi
getið. Fregmr úr öllum íslenzkum
bygðum hafa þau flutt vikulega og
með því tengt saman fólk er búið hef-
ir á hinum fjarlægustu stöðum álfunn-
ar. Ef um eitthvert fyrirtæki hefir
verið að gera, hafa blöðin orðið að
bera þau mál upp til þess að samtök
næðust með hinum dreifðu bygðalög-
um. í þau hafa ritað þeir sem viður-
kenningu hafa hlotið sem skáld, hvort
heldur f bundnu eða óbundnu máli.
Sem næst helmingur allra ljóða Steph-
ans G. Stephanssonar, Kristins Stefáns-
sonar og J. Magnúsar Bjarnasonar,
birtust fyrst í Winnipegblöðunum ís-
lenzku. Komu þeir allir hingað á
unga aldri og á öndverðri landnáms-
tíð. Flestalt, sem þeir hafa kveðið.
er því kveðið vestan hafsins. Er eigi