Harpan - 01.02.1937, Side 19
H Á b Þ _____A N
Heilbrigði og heimili
Undir pessari fyrirsögn mun Harpa birta
greinar, er varða heilbrigði og heimili.
Hugtökin heilbrigði og heimili eru mjög
rúm. Það má pví á margt minnast í pess-
um köflum, sem hljöta pó að verða stutt-
ir, vegna hins takmarkaða rúms. Eigi
að síður vænti ég pess, að almenningur
muni ýmislegt í peirn finna, er verða má
honum til leiðbeiningar, fróðleiks og um-
hugsunar, og er pá tilgangi peirra náð.
Uppruni hcimilisins.
Það er álit margra félagsfræð-
inga, að konan hafi í fyrstu ver-
ið sameign allra manna innan
sama flokks. En þar kom, að
menn gerðu sig ekki ánægða
með það, og vildu hafa konuna
út af fyrir sig. Þá fóru þeir að
ræna henni, en urðu að borga
flokknum fyrir hana æiið gjald.
Ýmsir brúðkaupssiðir villtra
þjóða sanna þessi kvennarán, og
má enn finna leifar þeirra í máli
og venjum ýmsra siðaðra þjóða.
Eins og að líkindum lætur, var
réttur konunnar harla lítill eða
enginn. Maðurinn átti hana á
sama hátt og t. d. vopn sín og
verjur og gat því gert við hana
það, er hann vildi, selt hana eða
gefið sem hvern annan hlut- Þá
Tilgangurinn er einn og hinn
sami, að koma barninu og ung-
lingnum til þess þroska, sem því
er áskapað að geta náð.
Ásgeir Ásgeirsson.
voru börnin kennd við móðurina,
en það breyttist, er einkvæni
komst á. — Sinám saman hefir
réttur konunnar vaxið og verið
viðurkenndur. Og henni ber í
öllu sami réttur sem körlum, þar
eð hún stendur þeim jafnfætisað
hæfileikum.
Hið fyrsta er við vitum um
híbýli mannsins er, að hann bjó
í holum og hellum eða leitaði
skjóls og öryggis uppi í greinum
trjánna.
En maðurinn er skyni gædd
vera með hæfileika til að hugsa
og læra. Tímar liðu og hann
lærði að búa sér til skýli úr trjá-
greinum og byggja veggi úr
grjóti o. fl. Maðurinn var ekki
lengur hellis- eða trjábúi, heldur
húsbúi. Hann hafði öðlazt aukið
öryggi, og öryggi var honum líf.
Hann hafði skýli gegn kulda,
hita og óvinum, sem ýmist voru
menn eða dýr.
í fyrstu voru húsin mjög ófull-
komin. En maðurinn þroskaðist
og húsin fullkomnuðust. Honurn
lærðist að búa til arinn og reyk-
háf og flytja eldinn inn í húsið,
í stað þess að kynda bál után
dyra. Dýrafeldir huldu dyr, en
þeir viku fyrir hurðum. Gluggar
komu til að hleypa inn ljósi og
lofti, þótt löng bið yrði á að gler
kæmi i þá. — Húsið óx að þæg-
indum og varð meir og meir
17