blaðið - 20.06.2005, Page 16

16 ga
mánudagur, 20. júní 2005 I blaðið
Sumarblóm í miklu úrvali
Garðagróður af öllum gerðum
Ráðgjöf og tilboðsgerð
GRÓÐRARSTÖÐIN
'"MoiK
Hleðsluveggur Gunnars Ólafssonar.
getum fengið af beittum runnum og
rótum. Margir vita enn síður að mold-
in þurrkar upp hendurnar og getur á
endanum valdið sárum, svo að hafa
skal það fyrir reglu að halda ekki í
neina garðvinnu án þess að vera með
viðeigandi hanska.
Ekki klikka á
smáatriðunum
Þegar fólk vinnur í garðinum hjá sér
er næsta víst að auðvelt er að verða
skítugur og draga svo með sér óhrein-
indin inn í stofu. Flestir gera sér nú
grein fyrir því að mikilvægt er að vera
í hentugum fótum í þessari vinnu, og
þá helst fótum sem eru ekki í miklum
metum hjá viðkomandi, en alltaf eru
sumir sem hendast út í garð í galla-
buxunum og peysunni sem nota á
jafnvel í vinnuna daginn eftir. Þetta
þarf að hafa í huga.
Þá eru garðhanskar afar mikilvæg-
ir, en auk þess að halda höndum og
nöglum hreinum, hlífa hanskarnir
okkur við skurðum og fleiru sem við
Garðaverk ehf.
Garðyrkjufræoingur,
TRJÁPLÖNTUSALA
VÉLAVINNAOG
HELLULAGNIR
SlGUROUR ÓLAFSSON
S. 822 36SO
Gróðurreitur í
Grafarvogi
Hjónin Þórdís Stephensen og
Ólafur M. Jóhannesson búa í
einu af elstu húsunum í Grafar-
voginum. Það er þriðja húsið
sem reist var í upphafi byggð-
ar í Grafarvogi og stendur við
Hverafold í ákaflega grónu og
veðursælu hverfi.
ernak@vbl.is
Annað veðurfar
Ólafur segir að veðurblíðan sunnan
við húsið, þar sem stærstur hluti
garðsins stendur, sé ákaflega vaxtar-
hvetjandi fyrir gróðurinn sem þurfi að
klippa mjög niður á vori hverju. Það
er líkt og þessi unaðsreitur sé á ann-
arri breiddargráðu en afgangurinn af
borginni. „Aspimar í Grafarvoginum
eru einstakar fyrir þetta hverfi. Fólk
gerir sér ekki grein fyrir því en þegar
þessar aspir voru settar niður, sem
var strax við upphaf byggðar, þá gjör-
breyttist veðurfarið hér í Grafarvogin-
um. Hér varð allt mun lygnara og hér
niðri við Gullinbrú er einn lygnasti
blettur höfuðborgarsvæðisins."
Sól í mánuð
Garðurinn er falleg blanda af pöllum,
grjóti og plöntum, og umhverfis hús-
ið standa aspirnar skjólsælu. Blómin
brosa við garðgestinum úr öllum átt-
um, bæði úr pottum og beðum, og leik-
andi söngur hljómar frá gosbrunni
úr steyptri tjörn. Stanislas Bohic
garðaarkitekt hannaði garðinn en
áður höfðu tveir garðaarkitektar lagt
til sínar hugmyndir. Þórdísi og Ólafi
leist heldur illa á þær tillögur en eru
ákaflega ánægð með hönnun Bohics
og hófust handa við gerð garðsins ár-
ið 1991. „Það kom sól í heilan mánuð
og það voru tveir smiðir sem smíðuðu
allar girðingar, palla og bekki, og
þeir voru við vinnu í heilan mánuð
frá morgni til kvölds. Garðurinn var
bara leðjusvað þegar við byijuðum og
hvert smáatriði var teiknað upp og
smíðað.“
Ólafur M. Jóhannesson með heimilishundinn Hnoðra. Hann gengur undir nafninu
Snoðri um þessar mundir því hann var nýlega snoðaður.
Miðja garðsins
í garðinum miðjum
er stórt gijót sem
Ólafur fann uppi
við byggingarsvæði,
þar sem nú stendur
verslunarsamstæða
við Hverafold. Stan-
islas Bohic hannaði
garðinn í kringum
steininn, sem er eng-
insmásmíði. „Steinn-
inn er tólf tonn og
það þurfti krana
til að flytja hann.
Við vorum að koma
heim þegar við sjá-
um þetta risabjarg
á götunni. Við Dísa
gripum tækifærið
og grófum holu fyrir honum og það
tók okkur fjórtán klukkustundir. Svo
kom kranabíllinn, sem flutti hann
að lóðinni okkar, og til allrar lukku
smellpassaði hann í holuna."
Hleðsluveggur með gamla
laginu
Bohic skipulagði einnig hvaða plönt-
ur ættu að vera í garðinum en hjón-
in ákváðu að fara sínar eigin leiðir í
plöntuvali. Margar þeirra eru í pott-
um sem þau geyma svo í gróðurhúsi
yfir vetrartímann. Gróðurhúsinu er
listilega vel komið fyrir í horni í norð-
urenda garðsins, að baki bílskúrnum
þar sem Ólafur hefur starfsaðstöðu
sína, en hann rekur blaða- og bóka-
útgáfu. Hleðsluveggur rammar af
bakhlið garðsins og ber hann þung-
ann af lóðinni umhverfis húsið fyrir
ofan. Það hús stendur öllu ofar en
hús Ólafs og Þórdísar svo álagið á
vegginn er ekki lítið. „Gunnar Ólafs-
son skólastjóri hlóð þennan vegg eftir
gamalli aðferð en hann var þá á átt-
ræðisaldri. Við vorum tveir með hon-
um en við höfðum ekkert við honum
í hleðslunni, hann var svo snöggur.
Það hefur ekki haggast eitt grjót í
honum frá þessum tíma, enda vand-
að til verka.“