blaðið - 23.03.2006, Blaðsíða 24

24 I SAMSKIPTI KYNJANNA
FIMMTUDAGUR 23. MARS 2006 blaöiö
Ástir og störf samlyndra hjóna
Hjónin Ágústa Ragnarsdóttir og Þórarinn Gylfason hafa starfað óslitið, hlið við hlið í sjö ár.
í gamla daga þóttu það ekki merkilegar fréttir að hjón ynnu saman.
Þetta gerðu bændur daginn út og inn um land allt. Reyndar var verka-
skiptingin alltaf skýr, en sameiginlegir hagsmunir hjónanna fólust í
því að halda búinu gangandi.
Nú á tuttugustu og fyrstu öldinni
eru ekki mörg pör sem búa og starfa
við þær aðstæður að hafa makann
,ofan í sér“ allan liðlangann dag-
inn. En þó er alltaf til fólk sem kýs
þennan lífsstíl. Að mörgu leyti eru
kostir við að vinna með hinum, eða
hinni einu sönnu. Til dæmis er tíma-
skortur eitthvað sem margir kvarta
yfir. Sambúðarfólki eða hjónum
finnst þau ekki hittast nóg og oft er
það ekki fyrr en seint á kvöldin þegar
bæði lognast út af á koddanum.
Svona líða heilu vikurnar og
sjaldan gefst tími til að spjalla eða
fá sér kaffisopa saman. Þetta verður
vitaskuld ekki tilfellið þegar bæði
eru á sama vinnustað. Þá er ekkert
sem mælir á móti því að stutt spjall
sé tekið í kaffipásunni eða að farið
sé í hádegismat á einhverjum vel
völdum stað í ró og næði, án barna
og buru.
Ágústa Ragnarsdóttir og Þórar-
inn Gylfason starfa bæði sem graf-
ískir hönnuðir. Þau hafa unnið á
sömu auglýsingastofunni um árabil,
eða síðan 1999. Eftir að fjölskyldan
stækkaði um einn, vinnur Ágústa
fyrrpart dagsins úti í bæ en eftir
hádegi starfa þau Þórarinn hlið við
hlið í vinnuherberginu sem er um
6-7 fermetrar. Þar reka þau fyrir-
tæki sitt sem heitir því skemmtilega
nafni Argh!
„Við höfum meira eða minna
alltaf unnið saman,“ segir Ágústa.
„Vorum náttúrlega saman í bekk í
Myndlistar og handíðaskólanum og
svo rákumst við í hvort annað þar til
þetta varð samfleytt árið 1999. Þetta
hefur bara gengið mjög vel. Hann
JUóðwi*ást
VUtU' vnwna/ hve/ lctíð 'barníð pCttvar?
CjOfttett, með lelðbeírÁrigiAM/frá/ci/tíLö-
Auðveít V notkAArv, margcir gerðír
Hamraborg 7 Sími 564 1451 unuuj.moclurast.is
Hjónin Agústa Ragnarsdóttir og Þórarinn Gylfason hafa unnið saman á hverjum degi í sjö ár og láta vel af. Þau segja að það myndi ekki
hvarfla að fólki að hugsa út í hvernig bændahjón færu að þessu Með þeim á myndinni er heimasætan Sigriður Fjóla..
er ágætur greyið,“ bætir hún við og elum í Reykjavík yfir helgi, jafnvel
hlær. þó að við búum í borginni. Þá kúplar
maður sig alveg út og er bara eins og
í útlöndum. Svo förum við líka í hjól-
reiðatúra og sumarbústaði og annað
Lendið þið ekkert íþví aðfólk spyrji
ykkurútíþaðhvernigþað séaðvinna
svona saman og
99.......................................................
Við tökum til dæmis stundum upp á því að gista á
hótelum í Reykjavík yfir helgi, jafnvel þó að við búum í
borginni. Þá kúplar maður sig alveg út og er bara eins
og í útlöndum. Svo förum við líka í hjólreiðatúra og
sumarbústaði og annað íþeim dúr. Þetta klassíska.
búa saman?
„Jú, mjög
mikið. Það er
daglegt brauð.
Við bendum
alltaf á að
engum myndi
detta í hug að
spyrja bændur
að þessu.
Það hvarflar
eflaust ekki
að
manm,
segir
nokkrum
Þórarinn.
Er ekki erfitt að aðskilja vinnu og
einkaltf?
„Jú, það getur sannarlega verið það.
Sérstaklega þegar maður vinnur
sjálfstætt. Þá er vinnutím-
frjálsari,“ segir Þórarinn og
svona
mn
Ágústa bætir við „Það verður enn
minni munur á þessu þegar maður
vinnur og býr á sama stað. Þá getur
stundum verið erfitt að setjast niður
til að horfa á sjónvarpið af því það
bíður alltaf einhver vinna inni í her-
bergi. Ef vinnan væri kannski ann-
ars staðar þá væri maður bara heima
á meðan maður væri heima og í vinn-
unni þegar það ætti við.“
Hjálpistþið að með vinnuna?
„Stundum. Það fer allt eftir verk-
efnunum. Stundum ekki neitt. Við
vinnum náttúrlega hjá ' sjálfum
okkur og eigum jafn mikilla hags-
muna að gæta í þessu öllu. Gerum
bara það sem hentar aðstæðum best
hverju sinni.“
Gefið þið ykkur sérstaklega tíma til
að eiga saman gœðastundir?
„Já, það gerum við svo sannarlega
og þá alltaf utan heimilisins. Við
reynum að hafa þetta fjölbreytt
og skemmtilegt. Tökum til dæmis
stundum upp á því að gista á hót-
í þeim dúr. Þetta klassíska."
Getiðþið miðlað einhverri reynslu til
annarra?
„Kannski helst að skammta sér
frítíma og láta ekki eins og hann
sé synd og skömm þó að það sé eitt-
hvað verkefni í deiglunni sem á eftir
að ljúka. Það er allt of oft sem annað
okkar hverfur inn í herbergi til að
vinna, segir Ágústa.
„Við höfum þó verið mjög heppin
hvað varðar verkefnastöðu. Það
koma alltaf hæðir og lægðir í verk-
efnum hjá sjálf-
stæðum atvinnu-
.............. rekendum en hjá
okkur hefur þetta
vanalega ekki
gerst hjá báðum
í einu þannig
að það rekist á.
Annað okkar er
til dæmis alltaf að
.............. sinna stelpunni
okkar á meðan
hitt vinnur yfir daginn,“ segir Þór-
arinn og Ágústa bætir því við að
stór kostur við að bæði séu í sama
fagi sé að gagnkvæmur skilningur
ríkir á því þegar það þarf að vinna
hlutina hratt og koma þeim frá sér
í tæka tíð.
margret@bladid. net
Hollráð fyrir fólk sem
býr og starfar saman:
Öllum hjónum er hollt að horfa á ástina eins og hún raunverulega er, en
ekki út frá draumkenndum hugmyndum um hvað hjónabandið „eigi“
að vera og þessi ráð eiga sérstaklega vel við þegar fólk er saman nánast
allan daginn:
Setjið það efst á forgangslist-
ann að hlúa að sambandinu.
Takið frá tíma sem inniheldur
einhverskonar líkamlega út-
rás, án þess að það reyni of
mikið á. Sérstaklega er gott
að gera eitthvað saman sem
fær ykkur bæði til að hlæja.
Til dæmis að fara saman á
uppistand eða skemmtileg
leikrit.
Ekki taka farsímann með
þegar þið farið eitthvað
saman. Skiljið hann eftir eða
setjið á hljótt.
Berið virðingu fyrir verka-
skiptingu hvors annars og
virðið mörkin líkt og þið
mynduð gera ef um aðra
vinnufélaga væri að ræða.
Ekki gagnrýna hvort annað,
en ef eitthvað mikið liggur
við þá er hollt að taka frá
nokkrar mínútur þar sem
annað ykkar fær að tala út
í heilar fimm mínútur, án
þess að gripið sé fram í. Þetta
hjálpar pörum að hlusta á
hvort annað, og um leið skilja
hvort annað betur.
Blaðið/Steinar Hugi