Bændablaðið - 26.02.2009, Blaðsíða 21

21 Bændablaðið | fimmtudagur 26. febrúar 2009
Novum ehf umboðsaðili
Flex Fertilizer á Íslandi
þakkar bændum landsins góðar móttökur og hjálpina við innleiðingu nýrrar
tækni við jarðvegsbætingar hér á landi.
Flex áburðurinn er jarðvegs- og laufáburður í fljótandi formi sem er sér-
sniðinn að hverju því verkefni sem hann skal notaður við. Tekin eru jarð-
vegssýni af ræktarsvæðum og send í greiningu hjá rannsóknarstofu Flex í
Hollandi sem gefur ítarlegri niðurstöður heldur en áður hafa þekkst hér á
landi. Út frá niðurstöðum jarðvegssýna, sögu ræktarsvæðis og viðfangs-
efni þess er síðan blandaður áburður sem hentar hverju ræktarsvæði. Flex
áburðurinn er fyllilega samkeppnishæfur hvað varðar verð á hektara.
Enn er möguleiki á að taka jarðvegssýni og senda til greiningar, fyrir þá sem
vilja panta áburðinn fyrir sumarið 2009.
Nánari upplýsingar veitir
Benedikt Magnússon
Framkvæmdastjóri Novum ehf.
Gsm: 8621007
Netfang: benni.magnusson@gmail.com
og 08benedikt.m@keilir.net
Hrossaræktarfundir
Almennir fundir um málefni hrossaræktarinnar verða á
eftirtöldum stöðum á næstu vikum. Frummælendur á
fundunum verða Kristinn Guðnason formaður Fagráðs
í hrossarækt og Félags hrossabænda og Guðlaugur V.
Antonsson landsráðunautur í hrossarækt.
Fundirnir eru öllum opnir sem láta sig málefni hrossa-
ræktarinnar varða.
Þriðjudagur 3. mars kl.20:30 Reiðhöllin á Sauðárkróki
Miðvikudagur 4. mars kl. 20:30 Hlíðarbær í Eyjafirði
Fimmtudagur 5. mars kl. 20:30 Gauksmýri í Vestur-
Húnavatnssýslu
Mánudagur 9. mars kl. 20:30 Hótelið í Borgarnesi
Þriðjudagur 10. mars kl. 20:30 Reiðhöllin í Víðidal,
Reykjavík
Miðvikudagur 11. mars kl. 20:30 Þingborg í Árnessýslu
Mánudagur 16. mars kl. 20:30 Gistiheimilið á
Egilsstöðum
Þriðjudagur 17. mars kl. 20:30 Stekkhóll í Hornafirði
Félag hrossabænda og Bændasamtök Íslands
Fundur um
norskar kýr (NRF)
Nautgriparæktarfélag Íslands boðar til kynning-
arfundar um norska nautgriparækt í Þingborg í
Árnessýslu þriðjudagskvöldið
3.mars 2009 kl. 21:00.
Framsögu hafa Sverre Björnstad og Tor Arne
Sletmoen, framkvæmdastjórar GENO.
Þeir munu m.a. kynna sérstöðu norskrar
nautgriparæktar hvað varðar heilsufarsskýrslur
og ræktunarmarkmið, en einnig nýjungar í
norskri nautgriparækt.
Allir áhugamenn um nautgriparækt
hvattir til að mæta.
Stjórn NRFÍ ehf.
Upp úr 1980 voru flutt inn fáein
dýr af stofni angórukanína til
Íslands og áhugi nokkurra lands-
manna vaknaði á því að reyna
ræktun slíkra dýra hér á landi.
Árið 1986 voru svo fluttir inn
nokkrir tugir dýra til ræktunar.
Dýrin komu að mestu leyti frá
Þýskalandi, enda var þá mikill
uppgangur í greininni þar í landi
og í Danmörku og var fjöldafram-
leitt fyrir verksmiðjur sem unnu
úr fiðunni í Þýskalandi. Þegar
verksmiðjurnar í Þýskalandi
gerðu svo samninga við Kínverja
um kaup á hræódýrri fiðu fóru
þessi stóru bú þar á hausinn,
því þau voru engan veginn sam-
keppnishæf við kínversku verð-
in. Í Noregi var hins vegar farin
önnur leið þar sem engin verk-
smiðja er, heldur hefur fiðan
aðeins verið notuð til handverks.
Þar eru nú þónokkrir staðir í
dreifbýli sem halda nokkra tugi
dýra og fullvinna vöruna á staðn-
um og selja jafnvel líka.
Þar sem kanínur eru fljót-
ar að fjölga sér voru dýrin orðin
að hundruðum á nokkrum árum.
Kannski má segja að sama bjart-
sýni hafi leitt menn áfram í kan-
ínuræktinni og leiddi Íslendinga út
í loðdýra- og fiskeldisævintýrið á
sínum tíma. Og það má líka segja
að loðkanínuævintýrið hafi endað
með svipuðum hætti, ef ekki á enn
skemmri tíma. Helsta vandamálið,
auk hækkandi fóðurverðs, var þó
að rekstur verksmiðjunnar Fínullar,
sem tók við fiðunni og vann úr
henni vöru, gekk ekki sem best.
Bændum þótti seint og illa borgað
fyrir fiðuna sem lögð var inn. Eftir
að Fínull og síðar Angórufatnaður
hf. lögðu upp laupana upp úr árinu
1995 var ekki um að ræða að koma
fiðunni í framleiðslu í verksmiðju
og stærri búin lögðust af.
Enn voru þó loðkanínur til í
landinu og aðilar sem reyndu að
halda búskap áfram í minni mæli.
Fiðan hefur síðan aðeins verið
notuð til handverks á Íslandi.
Líklegt er að reynsla Norðmanna
væri Íslendingum dýrmæt í ljósi
þess að á Vesturlöndum er fjölda-
framleiðsla sjaldan samkeppnishæf
í alþjóðlegu samhengi. Nær væri
að fara aðra leið og leggja áherslu
á vandaða, handunna vöru. En í
ljósi þessarar sögu er ekki hægt að
lá þeim sjóðum sem setja spurning-
armerki við áframhaldandi stuðn-
ing við greinina.
Nú er svo komið að fáir aðil-
ar á Íslandi vinna úr kanínu fiðu,
enda er hana nánast hvergi að fá.
Höfundur þessarar greinar veit
aðeins um tvo aðila á landinu sem
enn eiga loðkanínur, og er undirrit-
uð annar þeirra. Líklega eru aðeins
um 20 dýr eftir. Skyldleiki þeirra
er því að verða full mikill til að
hægt sé að halda áfram ræktunar-
starfi. Skyldleiki dýranna hefur
verið nokkuð mikill síðari ár þar
sem ekkert hefur verið flutt inn af
nýjum dýrum. Loðkanínurnar hafa
hins vegar blandast öðrum tegund-
um, ýmist viljandi eða óviljandi og
þannig hefur komið nýtt blóð inn í
stofninn, en ekki endilega til þess
fallið að bæta ullarframleiðsluna.
Þessir blendingjar hafa komið með
nýja liti inn í flóruna og nú eru til
ýmsar útgáfur af gráum kanínum
auk upphaflegu hvítu albínóanna.
Skyldleikaræktunin hefur orðið
til þess að dýrin eru orðin töluvert
minni en þau voru upphaflega, og
skila þar af leiðandi töluvert minni
fiðu en annars gæti verið. Vel rækt-
uð dýr erlendis geta skilað 250-300
gr í hverri klippingu en íslensku
kanínurnar fara ekki mikið yfir
100-150gr, svo þar er töluverður
munur á.
Hafi lesendur loðkanínur undir
höndum eða vitneskju um að slík
dýr leynist í þeirra sveit, eru þeir
beðnir um að hafa samband við
höfund þessarar greinar. Það er
kominn tími á að ný dýr verði flutt
inn og verður bráðlega farið í slíka
undirbúningsvinnu, en slíkt tekur
töluverðan tíma og fjármagn.
Sigrún Elíasdóttir
Ferjubakka 4, 311 Borgarnes
s. 695 2583, islandur@yahoo.com
Loðkanínurækt á Íslandi
Stundum
og stund-
um ekki hjá
Leikfélagi
Hörgdæla
Leikfélag Hörgdæla vinnur
nú hörðum höndum að upp-
setningu farsans Stundum og
stundum ekki eftir þá kump-
ána Arnold og Bach. Leikritið
verður frumsýnt 5. mars næst-
komandi á Melum í Hörgárdal.
Stundum og stundum ekki var
frumsýnt á Íslandi í Iðnó árið
1940. Rúmum þrjátíu árum
síðar var stykkið sýnt í eilítið
breyttri útgáfu hjá Leikfélagi
Akureyrar. Á sínum tíma þótti
verkið fara langt út yfir vel-
sæmismörk sökum fáklæddra
leikara en ekki þótti við hæfi að
sjá í bert hold á sviði.
Verkið fjallar um Hörgdal,
embættismann hjá ríkinu, sem
árum saman hefur starfað hjá
útbreiðslumálaráðuneytinu af sam-
viskusemi og dugnaði. Hörgdal er
heiðarlegur maður sem má ekki
vamm sitt vita en engu að síður,
eða kannski þess vegna, er ítrekað
gengið fram hjá honum við ráðn-
ingar í æðri stöður. Frændsemi og
bitlingar enda lagðir til grundvall-
ar stöðuveitingum frekar en vel
unnin störf. En í fyllingu tímans er
rósemdarmanninum Hörgdal nóg
boðið og þegar tækifæri til að láta
að sér kveða fellur honum skyndi-
lega í skaut taka hjólin að snúast
með ófyrirsjáanlegum afleiðing-
um. Þrátt fyrir aldur verksins á
það einkar vel við nú, einkum og
sér í lagi í ljósi atburða síðustu
vikna og mánaða í landinu okkar.
Töluverður fjöldi fólks tekur
þátt í uppsetningunni, 15 leikarar
auk annarra sem koma að tækni-
málum, hönnun og smíði sviðs-
myndar, búningahönnun, förðun
og fleira. Hallmundur Kristinsson
hannar leikmynd, Ingvar Björns-
son sér um ljósahönnun og Guð-
mundur Óskar Guðmundsson hef-
ur yfirumsjón með smíðavinnu.
Saga Jónsdóttir leikstýrir og held-
ur um þræði af útsjónarsemi og
fagmennsku.
Sérstök styrktarsýning á
verkinu verður 26. mars fyrir
Krabbameinsfélag Akureyrar, í
minningu Hólmfríðar Helgadóttur
sem lést langt um aldur fram í
byrjun árs, en hún var formaður
leikfélagsins.