Bændablaðið - 26.07.2012, Blaðsíða 8

Bændablaðið | Fimmtudagur 26. júlí 20128
Þann 7. júlí var afhjúpað minn-
ismerki um atvinnusögu á Eyri
við Ingólfsfjörð í Árneshreppi.
Hugmyndina fékk Guðrún
Guðmundsdóttir sem, með systr-
um sínum Helgu og Sigríði, dreif
verkið áfram ásamt fleirum.
Minnismerkið segir stutta sögu
atvinnulífs við Eyri frá árinu 1915
til 1971. Mest kemur við sögu afi
þeirra systra Guðjón Guðmundsson
sem var allt í öllu á Eyri, hreppstjóri
í 40 ár, kaupmaður, símstöðvar-
stjóri, pósthússtjóri og margt fleira.
Minnismerkið er skemmtilega upp
sett fróðleiksskilti með stuttu ágripi
af atvinnusögunni og gömlum mynd-
um frá síldarárunum. Það stendur á
grunni húss sem hét Eiríkshús. Að
lokinni vígslu buðu afkomendur
Guðjóns Guðmundssonar um 70
gestum í hreppstjórakaffi að hætti
afa síns.
/HLJ
Framkvæmdir eru hafnar við
Fosshótel Vestfirði á Patreksfirði,
nýtt 41 herbergja hótel með
77 rúmum, og voru samningar
um verkefnið undirritaðir á
Patreksfirði 28. júní. Stefnt er
að opnun hótelsins fyrir gesti í
maí 2013. Hið nýja hótel verður
til húsa í endurbyggðri húseign
við Aðalstræti 100. Þar var síð-
ast rekið sláturhús og áður fisk-
vinnsla. Heildarfjárfesting vegna
kaupa á fasteigninni og við breyt-
ingar á henni er áætluð 350-400
milljónir króna.
Hlutafélagið Aðalstræti 100
er eigandi hótelsins en eigendur
félagsins og aðstandendur eru Oddi
hf. á Patreksfirði og Fosshótel.
Undirbúningur verkefnisins var
í höndum Atvinnuþróunarfélags
Vestfjarða og hefur verkefnið notið
styrks frá Vaxtarsamningi Vestfjarða.
Á meðan á byggingu hótelsins
stendur má reikna með að flestir
iðnaðarmenn á svæðinu fái þar verk-
efni en fyrirséð er að leita þarf víðar
eftir vinnuafli. Reiknað er með að
um 15 starfsmenn vinni við rekstur
hótelsins þegar það verður fullbúið.
Nýja hótelið verður flokkað
sem þriggja stjörnu og öll herbergi
þess verða með sér baðherbergi,
auk þess sem í hótelinu verður góð
veitingaaðstaða. Gunnlaugur Björn
Jónsson arkitekt hefur séð um allar
teikningar og verkfræðingurinn
Haukur Ásgeirsson er eftirlits-
aðili verkkaupa. Þá hefur Ólafur
Sæmundsson hjá fyrirtækinu TVT
ehf. verið ráðinn byggingarstjóri.
Yfir hálfrar aldar gömul
hugmynd
Sigurður Viggósson, framkvæmda-
stjóri Odda hf. á Patreksfirði,
segir að aðdragandann að þessari
hótelbyggingu megi rekja til Jóns
Magnússonar, stofnanda Odda. Hann
hafi upphaflega sótt um lóð fyrir
hótel á Patreksfirði fyrir 51 ári en
verið synjað.
„Hann keypti síðan sláturhúsið á
staðnum á sínum tíma og ætlaði að
nota það undir sláturhús og annan
rekstur. Síðan lagðist slátrun af
hér á staðnum. Það var svo á árinu
2000 að við byrjum að láta teikna
hótel inn í þetta hús í kjölfar þess að
Tálknfirðingar höfðu þá hætt við að
byggja hótel hjá sér.
Fyrir þremur árum var svo farið
af stað í alvöru að vinna að undir-
búningi þessa verkefnis í gegnum
Atvinnuþróunarfélagið. Síðan feng-
um við flotta stráka frá Fosshótelum
inn í þetta með okkur. Þeir töldu
þetta góða viðskiptahugmynd.
Hlutafélagið Aðalstræti 100 mun
eiga húsið en Fosshótel annast rekst-
urinn. Við erum tilbúnir að setja inn
í þetta talsverða peninga, Fosshótel
koma einnig með mikið fjármagn í
verkefnið og Landsbankinn heldur
síðan utan um fjármögnunina í heild.
Þetta kemur til með að verða
mikil upplyfting fyrir þennan stað
og skapa hér umtalsverða atvinnu,“
segir Sigurður.
Mikil þörf fyrir hótel
Magnús Ólafs Hansson, verkefna-
stjóri hjá Atvinnuþróunarfélagi
Vestfjarða, segir að ferðamönnum
fari stöðugt fjölgandi á svæðinu og
því sé orðin mikil þörf fyrir hótel.
Um 35-40 þúsund manns komi t.d.
árlega á Látrabjarg án viðkomu á
Patreksfirði. „Ég hef trú á að þetta
verði fyrsta skrefið í að fá hluta af
þessum fjölda til að staldra hér við
lengur en til þessa.“
Skemmtileg upplifun
Jón Magnússon, útgerðarmaður hjá
Odda og Vestra, segir skemmtilegt
að upplifa það að loksins eigi að rísa
hótel á Patreksfirði.
„Þegar ég keypti húsið á sínum
tíma hugsaði ég mér að nýta þetta
meira fyrir fiskvinnslu. Það fundust
þó ekki næg verkefni fyrir húsið.
Þetta verður án efa lyftistöng fyrir
plássið eins og allar framkvæmdir
sem ráðist er í, sama hvort það er
hótel eða eitthvað annað. Aðalatriðið
er að gera eitthvað og ekki gera ekki
neitt, eins og einhversstaðar segir.“
Jón telur að fólksflótti undan-
farinna ára og áratuga eigi eftir að
ganga að einhverju leyti til baka.
Vandinn hafi þó verið að of lítið sé
um störf fyrir fólk sem helst vilji bara
sitja við tölvur.
„Þá hefur vél- og tæknivæðingin
líka tekið vinnu frá fólkinu. Ég held
að það verði svo sem enginn stór við-
snúningur, en það verður örugglega
einhver efling á byggðinni. Enda er
hvergi betra að lifa en úti á lands-
byggðinni.“ /HKr.
Fréttir
Gamla sláturhúsinu á Patreksfirði
breytt í Fosshótel
– Ráðgert að opna í maí á næsta ári
Ágrip af atvinnusögu á Eyri við Ingólfsfjörð
– Minnismerki sem segir stutta sögu atvinnulífs á staðnum afhjúpað
Um 70 manns voru við vígsluna Mynd / HLJ
Mikið að gera hjá Reykhúsinu Skútustöðum í Mývatnssveit:
„Nánast engar nytjar af Mývatni, en
við björgum okkur með eldisfiski“
–segir Gylfi H. Yngvason „stórreykingamaður“
„Mývatn er afskaplega dapurlegt
núna og nánast engar nytjar sem
við höfum af því,“ segir Gylfi
H. Yngvason á Skútustöðum í
Mývatnssveit, en hann á og rekur
Reykhúsið Skútustöðum. Þó svo að
Mývatn gefi lítið af sér um þessar
mundir er sala á reyktum silungi
lífleg á Skútustöðum, en Gylfi og
fjölskylda bjarga sér með eldisfiski.
Aðalstarf Gylfa síðastliðin tæp 10
ár hefur verið við reykhús sitt, „og ég
titla mig yfirleitt sem stórreykinga-
mann!“ segir hann sposkur, en mikið
er að gera við reykinguna allt árið
um kring. Gylfi reykir bæði fisk og
kjöt, silung sem er ákaflega vinsæll
og eins hefur í vaxandi mæli verið
lögð áhersla á hangikjöt.
Bleikjustofninn friðaður í þrjú ár
Veiðifélag Mývatns ákvað að
friða bleikjustofninn í vatninu alfar-
ið í þrjú ár. Friðunin hófst í fyrra-
sumar, stendur yfir nú í sumar og það
næsta. Þá segir Gylfi að menn ætli
að skoða hvernig til hefur tekist og
hvort stofninn hafi náð sér á strik.
Landeigendum er heimilt að leggja
út stór og grófriðin net fyrir urriða
í eigin landhelgi og ætlast er til að
allri bleikju sem kann að flækjast í
netin sé sleppt.
„Við verðum að sætta okkur við
að það lífríki sem við ólumst upp við
í Mývatni er ekki lengur fyrir hendi
og kemur aldrei aftur,“ segir Gylfi og
bendir á að á botni þess sé ein stærsta
náma á Íslandi, ummerki eftir starf-
semi Kísiliðjunnar hafi ekki horfið á
einni nóttu þó starfsemi hennar hafi
lagst af fyrir nokkrum árum. „Við
gerum okkur hins vegar vonir um að
þær aðgerðir sem gripið hefur verið
til með friðun bleikjunnar í þrjú ár
muni skila sér og að innan fárra ára
verði hægt að stunda hóflegar veiðar í
vatninu og endurheimta hluta af þeim
nytjum sem við áður höfðum af því.“
Mikil eftirspurn eftir taðreyktum
silungi
Gylfi hefur í nógu að snúast
þó lítið sé um Mývatnssilung.
Líflegt er jafnan við reykhús hans á
Skútustöðum og framboð af taðreykt-
um silungi nægt. Hann segir að hægt
sé að kaupa prýðisgóðan eldisfisk og
heimamenn nýti sér sérþekkingu sína
á taðreykingu til að ná fram því bragði
sem mörgum þyki mjög varið í. „Það
er mikil eftirspurn eftir taðreyktum
silungi, veiðimenn hvaðanæva af
landinu senda hingað fisk í reykingu
og setja ekki fyrir sig þó flytja þurfi
hann landshluta á milli,“ segir Gylfi
en þó reykhús séu mörg á landinu
bjóða sárafá upp á taðreykingu að
hætti Mývetninga.
Gylfi segir að yfir sumarið standi
yfir heilmikil törn, en þá flykkjast
ferðamenn í Reykhúsið, innlendir
sem erlendir. Í boði er sem fyrr segir
taðreyktur silungur, hverarúgbrauð
og þá býðst ferðafólki að kaupa
litla öskju sem í er biti af tvíreyktu
hangikjöti. „Útlendingar eru sérlega
spenntir fyrir því og eins bara líka að
koma hér við og sjá verklagið,“ segir
Gylfi. Þá hefur að hans sögn færst
mjög í vöxt að fólk kjósi staðbundin
matvæli á ferðum sínum um landið.
Silungur á sumrin, hangikjöt á
haustin
Sumartíminn í Reykhúsinu er
helgaður silungi en þegar líður á
haustið hefst hangikjötstíðin. Líkt og
með silunginn er algengt að fólk um
land allt fái Gylfa til að reykja fyrir
sig hangikjöt og þannig fékk hann
t.d. um 500 læri í reyk fyrir síðustu
jól. Æ fleiri biðja um tvíreykt sauða-
læri og vilja fá þau afhent í upphafi
aðventu, þau eru gjarnan höfð til taks
á heimilum viðkomandi og gestum og
gangandi boðið að fá sér flís. „Ætli
menn geri þetta ekki til að auka á
jólastemninguna,“ segir Gylfi sem
enn er þó með hugann við sumarið
og silunginn, enda háannatími.
/MÞÞ
-