Fréttablaðið - 27.10.2012, Blaðsíða 35

FERÐIR
LAUGARDAGUR 27. OKTÓBER 2012
Kynningarblað
Boston, skíðaferðir,
Gangnam-hverfið og
vinsælustu
áfangastaðirnir.
Sk íða ferði r er u geg g jað gaman, fegurðin guðdóm-leg og stemningin ólýsan-
leg. Maður verður því háður því
að fara aftur og aftur,“ segir Ragna
Fossberg sem hefur tólf sinnum
farið utan á skíði til samtals sex
skíðastaða í Austurríki og á Ítalíu.
„Ævintýraþráin dró mig til
skíðastaðarins Sell am Zee í aust-
urrísku Ölpunum 1968. Þá var fá-
heyrt að Íslendingar drifu sig utan
á skíði og þurfti ég að fara með
danskri ferðaskrifstofu til að kom-
ast á áfangastað,“ segir Ragna um
fyrsta skíðaferðalag sitt utan land-
steina.
„Ég var tólf ára þegar ég steig
fyrst á skíði við Skíðaskálann í
Hveradölum en þar var þá eina
skíðasvæðið í nágrenni Reykjavík-
ur og samanstóð af stuttri toglyftu
í lítilli brekku,“ útskýrir Ragna
sem smitaðist ekki af skíðabakt-
eríunni fyrr en í Alpafjöllum.
„Í dag á ég enn gamaldags skíði
hér heima og leigi því skíði úti. Á
skíðaleigunum fær maður alltaf
það nýjasta og besta og því óþarfi
að eiga rándýran skíðaútbúnað
fyrir eina viku á ári.“
Gaman allan daginn
Ragna segir skíðaferðir langbestu
fríin. „Mér leiðist ef ekki er dálítill
hasar og fjör í kringum mig og hef
því ekki eirð í mér til að liggja að-
gerðarlaus á sólarströnd. Skíða-
ferðir samanstanda af hreyfingu,
útivist og skemmtun og ekki sakar
að vera í góðra vina hópi.“
Á skíðasvæðunum er Ragna
mætt með skíðin út í brekku
snemma á morgnana og skíðar þar
til lyfturnar stoppa síðdegis.
„Allur dagurinn er notaður til
skemmtunar og gengið til náða
fyrir miðnætti. Í brekkunum er
boðið upp á margvíslega afþrey-
ingu og við pössum upp á að hafa
það verulega huggulegt með við-
komu á spennandi áningarstöð-
um á milli þess sem við skíðum,“
segir Ragna.
Að lokinni skíðamennsku taka
við notalegheit, hvíld og dekur.
„Þá slökum við á í gufubaði og
dubbum okkur upp úr skíðagall-
anum til að fara saman í góðan
kvöldverð. Í dagslok eru því allir
endurnærðir á sál og líkama.“
Strandaglópar á jökli
Ragna hefur sex sinnum heimsótt
skíðastaðinn Selva í ítölsku Dóló-
mítafjöllunum.
„Selva er í uppáhaldi því veður-
sæld er mikil og svæðið einstak-
lega víðfeðmt og fagurt. Þar er líka
öruggasti snjórinn og heimamenn
duglegir að bæta við í brekkurnar
ef snjóar ekki nóg.“
Hún segir náttúrufegurð Dóló-
mítafjalla stórbrotna og mikið um
tignarlega, háa kletta.
„Einn þeirra ber svip af Heima-
kletti og er kallaður það af íslenska
skíðafólkinu. Í kringum hann liggur
Sella Ronda-hringurinn sem er 50
kílómetra skíðaleið og þaðan hægt
að fara í alla dali,“ segir Ragna sem
eitt sinn brá sér útúrdúr úr hringn-
um.
„Þá tókum við þyrlu upp á jökul í
meira en 4.000 metra hæð og áttum
eftir að skíða yfir heilan fjallgarð
þegar lyfturnar lokuðu. Því var
ekki um annað að ræða en að panta
leigubíl heim. Við höfum líka villst
af leið enda þarf oft að draga upp
landakort í brekkunum til að vita
hvert skal fara.“
Alskíðandi á fjórum dögum
Skíðahópur Rögnu fæddist í
kvennaferð til Selva 2004. Fasti hóp-
urinn samanstendur af sex manns
en hefur farið upp í sextán.
„Hákon Hákonarson var eini
karlinn í fyrstu ferðinni og hafði
þá aldrei stigið á skíði. Hann var
því settur í skíðaskóla eins og lít-
ill skólapiltur að morgni og sóttur
eftir hádegi. Á fjórða degi var hann
alkunnandi á skíðum og brunaði
niður allar brekkur með okkur,“
segir Ragna til sönnunar þess að
allir geti lært á skíði.
„Í dag þykir Hákoni skemmtileg-
ast að sigra ískyggilegustu brekk-
urnar og þarf að bíða eftir okkur
hinum. Við lendum oft í svo snar-
bröttum brekkum að kjarkurinn
gefur sig. Þá tekur fólk af sér skíð-
in og rennir sér niður á rassinum.
Flestir í hópnum geta reyndar redd-
að sér skammlaust niður en stíll-
inn verður mistilkomumikill þegar
brekkurnar halla næstum lóðrétt.“
Á skíðum skemmtir hún sér
Í vetur stendur til að fara í dalina
þrjá í Austurríki og Ragna segist for-
vitin að prófa nýjan stað.
„Sjarmi skíðaferða felst í veðrinu,
brekkunum og náttúrunni. Það er
engu líkt að skíða í vetrarríki þar
sem stórskornir klettar og sígrænn
gróður brjóta upp landslagið og
heillandi að geta skíðað í vikutíma
án þess að vera aftur í sömu brekk-
unni,“ útskýrir Ragna.
Hún segir draumastundir eiga
sér stað þegar hún lendir í góðri
brekku.
„Þá syngur alltaf í höfði mínu
dægurflugan Hoppsa bomm (Á
skíðum skemmti ég mér) og ég skíða
hlæjandi og hamingjusöm niður.
Maður leikur sér nefnilega eins og
barn allan daginn í skíðaferð og það
er yndisleg upplifun.“
Árið 1992 var Ragna stödd á skíð-
um í Val de Fassa á Ítalíu þegar
bandarísk herþota flaug á stóran
kláf og fjöldi manna fórst.
„Þann dag var óttast um afdrif
okkar hér heima og áfallið mikið.
Það setti þó ekki að mér beyg að
fara aftur í kláfana en lofthræddum
er mikil raun að fara í svo svimandi
hæð til að byrja með og ein í hópn-
um lokaði alltaf augunum fyrstu tvö
árin.“
Regnkápur fyrir Russel Crowe
Ragna er nýkomin heim frá New
York þar sem hún átti skemmtilegt
erindi.
„Ég starfaði við kvikmyndina
Noah í sumar og kynntist þar leik-
aranum Russell Crowe. Hann heill-
aðist af sænskum regnkápum sem
fást í Hagkaup svo ég var fengin til
að kaupa handa honum ein fjög-
ur stykki og koma með á tökustað í
New York,“ segir Ragna sem í leið-
inni fékk að skoða settið þar sem
verið er að taka úti- og innisenur við
risavaxna örkina hans Nóa.
„Russell er afar hress náungi og
mikill tröllasjarmi. Í New York var
hann með sams konar tónleika og
hér heima utan hvað Sting steig með
honum á svið.“
Niður brekku og hoppsa bomm!
Skíðaferðir út fyrir landsteinana eru í miklu dálæti hjá Rögnu Fossberg, sminku á RÚV, enda líf og fjör í bland við dásamlega slökun
og frábæran félagsskap. Ragna er annars mikið á ferð og flugi og fór nýlega til New York með regnkápur úr Hagkaup fyrir ástralska
stórleikarann Russell Crowe.