Fréttatíminn - 31.08.2012, Side 49

Loðslöngur meðfram eyrum
Þ
Það er aðeins farið að kólna eftir sum-
arið sæla enda gengur september í
garð um helgina, fyrsti haustmánuð-
urinn. Við erum vel haldin eftir sum-
arið og full af D-vítamíni. Það hefur
verið með eindæmum blítt og fer í
annála. Sólarsumarið 2012 þegar þeir
sem pantað höfðu utanlandsferðir sáu
eftir slíku því veðrið var betra hér en
í nágrannalöndunum. Fölir Danir,
og fleiri nágrannar, sem sátu súrir í
rigningunni en höfðu rænu á að panta
Íslandsferð sneru sólbakaðir og sælir
heim.
En árstíðaskiptin eru fram undan
og ekkert nema gott um það að segja.
Haustið býr yfir töfrum og litadýrð.
Lopapeysan er á sínum stað og nýtist
vel þegar hitinn lækkar. Karlar geta
líka brugðið á það ráð að láta sér
vaxa skegg til að hlýja sér, það er að
segja þeir sem nenna að standa í því.
Veturinn er tími alskeggsins, sagði í
merkri skegggrein í Fréttatímanum
síðastliðið haust þar sem fullyrt var
að alskegg ætti að fylgja vetrinum
eins og rjúkandi kjötsúpa.
Ekki er víst að allir samþykki þá
stefnu. Karlar hafa mismunandi af-
stöðu til skeggs og konur ekki síður.
Langt er um liðið síðan pistilskrifar-
inn lauk skeggtímabili ævi sinnar og
engin plön eru um að endurvekja það
með hvítu skeggi og líkjast annað
hvort sveitasöngvaranum Kenny Ro-
gers eða sjálfum jólasveininum.
En skegg er ekki sama og skegg.
Það mátti lesa í fyrrnefndri skegg-
grein. Broddaskegg er algengt,
einkum meðal yngri karla. Alskegg
er klassískt en það þarf að snyrta.
Yfirvararskegg er umdeildara og fer
mönnum misvel. Sumir eru beinlínis
hallærislegir með mottu, aðrir karl-
mennskan uppmáluð að hætti gamla
kyntröllsins Burt Reynolds. Í skegg-
greininni var síðan bent á nokkrar
gerðir skeggs sem venjulegir menn
ættu að varast. „Ekki vera með
geithafursskegg nema þú sért í rokk-
hljómsveit og þurfir að halda ákveð-
inni tegund af „kúli“ því hárið er farið
að þynnast,“ sagði þar. „Sama gildir
um að láta vaxa bara undir neðri vör-
inni,“ sagði enn fremur. Þá var varað
við svokölluðum kleinuhring fremst
á trjónunni. Hann þykir ekki smart.
Þar er sístur „rútubílstjórakleinu-
hringur“, hann „ættu bara rútubíl-
stjórar og stöku íslenskukennari að
leyfa sér.“
Fróðlegt er að kynna sér afstöðu
kvenna til skeggvaxtar þeirra karla
sem þær umgangast. Mín umbar
tilraunir bónda síns á sínum tíma
en sér, að ég held, ekki eftir þeirri
skreytingu. Um afstöðu annarra
kvenna mátti lesa á spjallsíðu Barna-
lands, þar sem ýmislegt var látið
flakka. Ein bað annað hvort um rak-
aða kjamma eða brodda. „Allar gerðir
af mottum og dónötum eru ljótar,“
sagði hún og átti með síðarnefnda
slanguryrðinu við hinn illræmda
kleinuhring. Annarri þóttu 2-3 daga
broddar fara flestum vel. „Maðurinn
minn er allavega þannig og er með
barta og he’s veeery sexy,“ sagði hún
með þetta mörgum e-um í áherslu-
orðinu. Það leiðir hugann að börtum.
Þeir voru í tísku í mínu ungdæmi en
hafa lítt sést síðan. Slíkar loðslöngur
meðfram eyrum eru umdeilanlegar,
svo ekki sé meira sagt.
Þriðja konan á spjallsvæðinu skóf
ekki utan af því: „Ég hata skegg og
brodda líka, aðallega af því mér finnst
óþægilegt að kyssa þá.“ Sú fjórða var
stuttorð en gagnorð: „Ég fíla skegg,“
sagði hún og sú fimmta sá sinn karl í
hillingum þegar hún kom á innsoginu
með eftirfarandi yfirlýsingu: „Mér
finnst minn flottastur með brodda.“
Draumarnir eru af ýmsum toga
eins og lesa mátti hjá þeirri sem
sagði: „Ég er lúmskt skotin í vel
snyrtu alskeggi, eitthvað villimanns-,
skógarhöggs-, bangsalega sexí við
það. Þeir [alskeggjuðu karlarnir] eru
einhvern veginn svo kósí og heimilis-
legir.“ Enn ein konan átti sér draum
sem ekki rættist. „Ég grátbað mann-
inn minn,“ sagði hún, „að prófa að
safna en hann tók það ekki í mál. Það
hefði verið kryddað gaman, eins og
að fá allt í einu nýja týpu.“ Durtur má
manngarmurinn hafa verið að veita
henni ekki þetta tilfinningalega svig-
rúm, eins og þeirri sem sagði sitt álit
strax í kjölfarið: „Ég er svo sammála,
ég er voðalega hrifin af skeggi. Ég sá
mynd af mínum fyrrverandi áður en
ég kynntist honum og hann var með
eitt það flottasta skegg sem ég hef
séð. Ég sagði alltaf að ég hefði fallið
fyrir skegginu.“ Ekki kom fram hvort
rakstur þessa fallega skeggs hefði átt
þátt í sambandsslitunum.
Það fylgir skeggsöfnun karla að
til eru myndir af þeim á ýmsum
skeiðum, misfögrum. Það á við um
pistilskrifarann eins og aðra sem
lagt hafa út á þessa braut, einhvern
tímann á lífsleiðinni. Það myndasafn
nýttu börn hans nýverið og sýndu,
sér og öðrum til skemmtunar, nema
ef til vill fórnarlambinu. Það sást al-
skeggjað í ýmsum útgáfum, snöggum
og loðnum en mesta kátínu vakti
motta sem skilin var eftir tímabundið,
á efri vörinni þegar alskeggið fauk
fyrir fullt og allt. Þá var freistandi að
halda yfirvararskeggi eftir, um stund
að minnsta kosti. Sú ákvörðun var
umdeild og kannski ekki skynsam-
leg, ef marka má þær gömlu myndir
sem dregnar voru fram í dagsljósið á
dögunum.
Faðir þessara gamansömu barna
þakkar þó sínum sæla að fram hjá
þeim fór mynd, þegar þau pældu í
gegnum gömul albúm, þar sem sást
skelfilegur kleinuhringur á ásjónu
hans sem hélt sér í dag eða tvo, áður
en eiginkonan og móðir barnanna
setti honum stólinn fyrir dyrnar.
Sú mynd hefði endanlega farið með
„kúlið“.
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Helgin 31. ágúst-2. september 2012 viðhorf 37