Fréttatíminn - 17.06.2011, Blaðsíða 26

upp í, en pabbi er kominn með Alzheimer.
Mamma hefur ekki viljað láta hann fara á
stofnun; ekki frekar en þroskahefta bróður
minn sem bjó heima þangað til hann keypti
sér eigin íbúð. Hann er mjög duglegur við
að hringja á útvarpsstöðvarnar, til dæmis
í Simma og Jóa, að leita sér að konu! Hann
er afskaplega einmana og ég myndi vilja sjá
hann á sambýli innan um aðra. Við bjuggum
beint á móti Skálatúni, og þar starfaði ég
mikið sem unglingur, en bróðir minn óttað-
ist alltaf að hann færi á slíkan stað.“
Kokkur á sjó með ælupokann við
hliðina á eldavélinni!
Þegar Íris var á nítjánda ári réð hún sig sem
kokk á bát. „Sonur skipstjórans varð alveg
brjálaður, sagði að það væri óheillamerki að
hafa konu um borð og ég myndi bara liggja
ælandi í koju. En ég hafði bara poka við hlið-
ina á eldavélinni, ældi í hann og eldaði lúxus-
mat handa sjómönnunum. Einu sinni þegar
við vorum að skemmta okkur saman sagði
sonur skipstjórans mér að mamma hans
væri æðislegur kokkur, en albesti matur
sem hann hefði smakkað á ævinni væri ind-
verskur pottréttur sem ég hefði búið til. Ég
var stolt að heyra þetta! Svo varð ég bara ein
af strákunum. Mig langaði svo að fara upp
á dekk að vinna og fékk það. Við systir mín
höfðum unnið á kjúklingabúi í Mosfellsbæ
og vorum rosalega handfljótar og það kom
sér vel þarna uppi á dekki! Ég vann á mínum
hraða og skipstjórinn sagðist aldrei hafa séð
annan eins handagang í öskjunni og þegar
ég fór upp á dekk.“
Íris Hera segist hafa lent í því mörgum
sinnum að verða öreigi. „Ég skrifaði upp
á fyrir fólk sem ég þekkti lítið sem ekki
neitt og allt féll á mig,“ segir hún og hlær
að sjálfri sér. „Ég treysti öllum. Þegar ég
ákvað að setja upp Kryddlegin hjörtu hitti
ég erlenda konu í Laugum sem sagði mér að
hún væri arkitekt. Mér leist svona ljómandi
vel á hana, borgaði henni fúlgur – og svo
kom í ljós að hún var enginn arkitekt! Ég
var með húsnæðið á Skúlagötunni galtómt í
sex vikur og þegar teikningarnar frá henni
komu, reyndust þær ónothæfar. Ég hringdi
í Arkitektafélagið og athugaði með hana og
hún er enginn arkitekt, heldur hafði búið
með arkitekt í nokkur ár. Ég vil vara fólk
við þessari konu. Hún tók af mér tíma og
peninga og er ennþá að ljúga því að hún sé
arkitekt.“
Vendipunktur í lífinu
Í fjögur ár var Íris alvarlega veik í baki – og
er enn. „Ég var handónýt og rúmlega það
þegar ég sá myndina Secret. Ég vildi láta
skoða bakið betur og krafðist þess að fara í
segulómun. Þá kom í ljós að það var blaðra
milli hryggjarliða, mjög nálægt mænunni,
og ég hefði getað lamast. Það sem varð
vendipunktur í lífi mínu var að fara á nám-
skeið hjá Anthony Robbins í Bretlandi
fjórum sinnum og þar lærði ég að hætta að
óttast. Vandamál eru verkefni sem maður
hefur ekki æft sig í að leysa, en ég lærði það
og ákvað svo að láta tuttugu ára draum minn
um að opna eigin veitingastað rætast þrátt
fyrir veikindi.“
Og hún opnaði veitingahúsið Kryddlegin
hjörtu á afmælisdegi Dagbjartar dóttur sinn-
ar, 29. ágúst 2008. „Ég var samt ennþá með
gamla kerfið í gangi í hausnum: Ætli fólki
líki maturinn minn eða ætti ég að ráða kokk?
Rúmum mánuði síðar hrundi allt og Geir
Haarde bað Guð að blessa Ísland. Ég hafði
því ekkert um annað að velja en standa vakt-
ina sextán tíma á dag. Þá var ég með opið frá
hálf tólf til þrjú en nú er opið til níu á kvöldin.
Ég mæti átta á morgnana og elda allan mat-
inn, fjórar tegundir af súpu og salatbar.
Þegar hún opnaði Kryddlegin hjörtu var
það vegna þess að hún sá að hún hafði allt
lífið verið að gefa öðrum tækifæri, en aldrei
sjálfri sér:
„Ég baka öll brauðin sjálf og útbý súp-
urnar og salatið, en er auðvitað með starfs-
fólk í vinnu. Vissulega er ég nú komin með
marga fastakúnna og ég auglýsi „stað með
sjálfsvirðingu“, því mér finnst viðskipta-
vinirnir mínir með svo mikla sjálfsvirðingu.
Þetta er fólk sem er meðvitað um hvað það
lætur ofan í sig. Einu sinni komu hjón til mín
með lítinn dreng sem var að koma úr merg-
skiptum. Honum hafði ekki verið hugað
líf. Hann sagði mér frá þessu öllu og ég
laðaðist svo að drengnum. Ég sagði honum
að ég hefði líka verið mikið veik og séð mig
þá í huganum vera að hlaupa, vera að gera
hluti sem ég gat ekki gert þá og það hefði
hjálpað mér mjög mikið. Þá horfði þessi litli
drengur í augun á mér og sagði: „Ég sé mig
alltaf í huganum vera orðinn fullorðinn.“ Ég
hringdi í Styrmi Gunnarsson, sem þá var rit-
stjóri Morgunblaðsins, sagði honum þessa
sögu og stakk upp á því að blaðið birti mynd-
ir af þeim sem þyrftu á bænum að halda.
Fólk myndi horfa á myndina á ákveðnum
tíma dags – allir á sama tíma – og senda
bænir og styrk til þeirra sem þyrftu á að
halda. Mér finnst liggja svo mikil neikvæðni
hér í loftinu og það eina sem þarf er að fólk
standi saman, biðji hvert fyrir öðru og hugsi
fallega til annarra. Hugsaðu þér ef hundruð
eða þúsundir biðja fyrir sömu manneskjunni
á sama tíma – þá verður kraftaverk, ég er
sannfærð um það. Við erum öll neisti af Guði
og ef við leggjum orkuna saman á jákvæðan
hátt verðum við stærri hluti af Guði. Í fram-
haldi af þessu gekk ég í bænahóp og ég
bið alltaf fyrir fólki sem ég held að ég geti
hjálpað. Ef við fengjum þessa orku inn í
samfélagið myndi allt breytast hér. Kannski
Fréttatíminn taki þetta upp!“
Einn draumur sem á eftir að rætast
„Ég hef farið í gegnum verri kreppu en
margir sem ég þekki. Ég lifði á tímabili á
tólf þúsund krónum á mánuði og margir af
réttunum mínum urðu til í neyð. Ég hætti
að borða kjöt í fimm ár, og það má eigin-
lega segja að margar af súpunum mínum
séu byggðar á uppskrift að nokkurs konar
naglasúpu sem ég bjó til úr afgöngum úr ís-
skápnum! Ef fólk gæfi sér tíma til að kaupa
lífrænt og sjóða niður baunirnar held ég að
því liði miklu betur. Mig hefur oft langað til
að kenna fólki hvernig það geti borðað hollt,
gott og ódýrt og nú langar mig að búa til þátt
á Facebook þar sem ég kenni fólki hvað það
á að kaupa og hvernig á að elda ódýran og
hollan mat sem gerir því gott. Ég hef ekki
breytt verðinu á matnum hjá mér í ellefu
mánuði því ég skynja sársaukastig budd-
unnar sem fólkið er með. Útlendingar sem
koma til mín segja að ég geti opnað svona
stað hvar sem er í heiminum – ef ég gæti
boðið upp á svona hlaðborð fyrir tíu evrur í
stórborgum yrði alltaf fullt hjá mér. Frábær
maður sem átti flugfélag í Svíþjóð sendi mér
tölvupóst og bað mig að opna svona stað
annaðhvort í Stokkhólmi eða á Rhodos. Það
getur vel verið að ég geri það einhvern dag-
inn en fyrst þarf ég að ná betri heilsu. Ég er
nefnilega með brjósklos og til að geta opnað
svona stað í nýjum borgum þarf ég að vera
sterk. En þrátt fyrir allt er ég rík. Ég á tvær
yndislegar dætur og þrjá dóttursyni. Dag-
björt á Mána, sem er sex ára, gullfallegur
og blandaður því pabbi hans er frá Gana, og
Máni var valinn í að vera Latabæjarstjarna.
Brynja á Júlíus Jökul og Elías Jökul. Ég tek
bara einn dag í einu og trúi á bænina, fyrir-
gefninguna og æðruleysi.“
Anna Kristine
ritstjorn@frettatiminn.is
Sumarið er tíminn
Taktu til hendinni í garðinum!
BM Vallá ehf.
Bíldshöfða 7
110 Reykjavík
Komdu til okkar og fáðu hugmyndir fyrir garðinn þinn.
Sími: 412 5050
sala@bmvalla.is
Opið mán.–fös. 8-18
b
m
va
ll
a
.is
Áslaug Katrín Aðalsteinsdóttir,
landslags arkitekt okkar, veitir viðskiptavinum ókeypis ráðgjöf
og aðstoð við mótun hugmynda og útfærslu.
Ráðgjöfin ásamt tölvuteikningu er þér að kostnaðarlausu.
Hafðu samband við sölufulltrúa okkar og pantaðu tíma.
Happdrætti
Allir sem nýta sér landslagsráðgjöf og kaupa í
kjölfarið efni til framkvæmda hjá BM Vallá fara
í pott og geta unnið ferð til London fyrir tvo.
Gildir út árið 2011.
P
IP
A
R
\TB
W
A
• S
ÍA
• 11 1240
Blessar matinn sem hún býr til
„Allur matur er lifandi og er með árur. Ég hafði séð grein fyrir tuttugu árum um gulrót sem hafði verið tekin úr
mold, pakkað inn í plast og sett í verslun. Þar var tekin mynd af henni þar sem árurnar voru að deyja út. Hún
var þvegin og blessuð og tekin mynd aftur. Þá glóði allt í kringum hana. Við þurfum að veita matnum athygli,
ást, virðingu og umhyggju. Ég blessa allan mat sem ég snerti því við erum öll með krafta Jesú. Allir menn
hafa þá náðargáfu að snerta og blessa. Maður á alltaf að blessa vatnið sem maður drekkur. Ég set salat í vatn
með ísmolum, örlítið af matarediki og rósarkvars-stein. Ef maður setur tappa af matarediki á móti hverjum
lítra af vatni, þá er það besta hreinsiefni sem hægt er að fá. Það er hægt að hreinsa alla hluti með þessari
aðferð; þvo gólf, glugga og annað. Ég set mataredik og vatn á brúsa og sprauta yfir kristalsljósakrónur og
óhreinindin renna af. Edik er alveg magnað og er algjörlega náttúrulegt.“
26 viðtal Helgin 17.-19. júní 2011