Fréttatíminn - 17.06.2011, Blaðsíða 32

Keppt við ofurefli
F
Foreldrar ungra barna þurfa stundum á gæslu
þeirra að halda. Þá eru afi og amma nærtækust,
aðallega amma. Afinn er frekar í aukahlutverki,
stuðningsaðili, ef svo má segja. Gæslustarf þetta
er gefandi. Barnabörnin eru hænd að gamla
settinu og vilja gista, þ.e. þau sem hafa aldur og
skilning til, enda dekrað dálítið við þau. Korna-
börn hafa minna um málið að segja.
Á þetta reyndi um liðna hvítasunnuhelgi.
Sonur okkar og tengdadóttir brugðu sér af
landi brott svo að tvöföldun varð á heimilinu; við
bættust sex ára stúlka og tíu mánaða drengur.
Þau voru prúð og góð í vistinni. Fyrir stúlkunni
þurfti lítið að hafa annað en lána henni sippu-
band og hlaupahjól. Umönnun smábarnsins var
að vonum viðameiri en drengurinn launaði það
allt með fallegu brosi og almennum yndisleika.
Þar reyndi meira á ömmu, nema laugardags-
kvöldið fyrir hvítasunnu. Sú sama amma hafði
fyrir löngu ákveðið að fara á tónleika Páls Ósk-
ars í Hörpu með dóttur okkar og tengdasyni.
Þau eiga tveggja ára dreng sem kom þá einnig
í okkar hlut, eða öllu heldur minn. Afinn sá því
fram á að gæta þriggja barna, þar af tveggja
lítilla.
Hvern hlut verður að segja eins og hann er.
Þetta var talsverð áskorun og raunar meiri en
afinn hafði áður staðið frammi fyrir. Þótt hann
sé fjögurra barna faðir er aldursmunur þeirra
með þeim hætti að aðeins var eitt smábarn í
senn. Spurningin var því hve mikið mætti leggja
á einn afa. Ég tel mig ráða vel við eitt smábarn
og bærilega þótt annað stálpað bætist við, þ.e. ef
aðeins er miðað við eitt kvöld og undirbúningur
góður. Börnum sem komin eru á legg má stilla
upp fyrir framan barnaefni í sjónvarpi þar til
þau lognast út af í sófanum. Þá má bera þau inn
í rúm. Það er kannski ekki besta uppeldisaðferð
í heimi en þau fara sér að minnsta kosti ekki að
voða á meðan.
Þetta á hins vegar tæpast við um tveggja ára
dreng og alls ekki um annan tíu mánaða – hvað
þá báða í einu. Mér datt því í hug að fá pössun
fyrir börnin og stakk því að ömmu. Langt er
síðan ég þurfti síðast að hugleiða pössun fyrir
börn, enda yngsta afkvæmi okkar hjóna 22 ára
gamalt.
„Hvaða vesaldómur er þetta í þér góði minn,
þú klárar þig alveg af því að gæta þriggja barna
eina kvöldstund, sagði konan og skaut pössunar-
hugmyndina niður. „Þú manst bara að skipta
um bleiu og sjá til þess að drengirnir séu báðir
saddir og sælir áður en þú lætur þá fara að sofa.
Svo leggið þið ykkur bara fyrir framan sjón-
varpið,“ bætti hún við og átti við mig og sex ára
afastelpuna.
Ég hafði minnstar áhyggjur af henni. Þar voru
ofar í huga guttarnir tveir sem sofna áttu á til-
teknum tíma, sinn í hvoru herberginu. Ég ákvað
að taka örlögum mínum og nefndi ekki að ég
sæi fram á að þurfa að ganga með strákana sinn
á hvorum handleggnum þar til tónleikunum
lyki. Í huganum ímyndaði ég mér að þeir grétu
ýmist saman eða sundur og héldu vöku hvor
fyrir öðrum þar til amma kæmi og leysti málin
af fumleysi og öryggi.
Við vinkuðum bless, ég og börnin. Ég hafði
fyrirmæli um matar- og mjólkurgjöf. Það hvarfl-
aði að mér að skrifa þau niður en sá ekki fram
á að ég hefði tíma til að lesa leiðbeiningarnar
þegar út í alvöruna væri komið. Því leiddi ég
tveggja ára drenginn inn, með þann tíu mánaða
á handleggnum. Stúlkan trítlaði á eftir.
„Afi,“ sagði hún, „settu disk í.“ Um leið áttaði
ég mig á mistökum mínum. Það apparat hefði
átt að vera í gangi. Ég er tækniheftur og hef
aldrei náð almennilegum tökum á þeim fjölda
fjarstýringa sem fylgja sjónvarpstækjum og
geislaspilurum nútímans. Í huganum minntist
ég sæludaga fortíðar þegar takki á sjónvarpinu
var allt sem ýta þurfti á. Staðan var önnur nú,
þar sem ég stóð með börnin þrjú framan við
tækin. Þar þvældust fyrir mér fjórar eða fimm
fjarstýringar. Ein var til þess að ræsa sjálft sjón-
varpstækið. Ég kunni á hana. Önnur var til þess
að skipta um rásir. Við hana réð ég líka. Síðan
bættust við fleiri í tengslum við geislaspilarann.
Þar var komið að veikari punktum því þær ber
að brúka til þess að stilla inn myndir. Fram
til þessa hafði ég ávallt kallað á hjálp annarra
þegar kom að þessum stillingum vegna sýninga
barnamynda. Nú var enga slíka hjálp að hafa.
Stúlkan rétti mér Söngvaborg, disk númer
fimm. „Horfum á þessa, afi,“ sagði hún, vön
tæknifimum foreldrum. „Masi,“ sagði tveggja
ára drengurinn og þekkti greinilega allar helstu
persónur Söngvaborgar.
Neyðin kennir naktri konu að spinna. Nú var
að duga eða drepast. Ég greip þrjár fjarstýringar
og ýtti á alla þá takka sem mér fannst mögulega
koma til greina. Mér til undrunar og ótrúlegs
léttis birtust Sigga Beinteins og téður Masi á
skjánum. Það var stund milli stríða. Stúlkan
söng með og eldri drengurinn sat kyrr, að
minnsta kosti um hríð. Tóm gafst til að gefa ung-
barninu og undirbúa svefn þess.
Samkvæmt munnlegum fyrirmælum átti eldri
drengurinn að sofna um klukkustund fyrr en sá
yngri. Hvorugur fylgdi þeim. Ég sá eftir að hafa
ekki fengið þau skrifleg til öryggis enda var ég
alls ekki viss um að hafa farið rétt að þegar sá
eldri vildi heldur horfa á Masa en fara að sofa
og sá yngri hágrét þegar ég lagði hann á kodd-
ann. Ég tók hann því upp aftur þótt það væri alls
ekki eftir uppskriftinni. Hvað getur einn afi gert
þegar eitt barn grætur sárt og annað vill heldur
horfa á appelsínugula fituklessu en fara að sofa?
„Sko minn,“ sagði frúin þegar hún kom heim
skömmu fyrir miðnættið og fann mig dottandi
fyrir framan sjónvarpið með afastúlkuna sofandi
við hlið mér. Drengirnir sváfu hvor á sínum stað,
höfðu dottið út af, löngu á eftir áætlun. „Þetta
var þá ekki mikið mál eftir allt saman,“ sagði
hún og vék síðan ekki frekar að börnunum eða
frammistöðu afans. Annað var henni ofar í huga.
„Páll Óskar var æðislegur,“ sagði hún, „og
Harpan er líka æðisleg.“ Hún var enn ekki kom-
in niður á jörðina eftir gleðistundina í glerhöll-
inni. Ég ákvað að keppa ekki við stórstjörnuna
og sleppti því frásögnum af Masa og brengluð-
um svefntíma smábarna.
„Hann var æði,“ sagði konan aftur – og átti við
Pál Óskar en ekki afann.T
ei
kn
in
g/
Jó
n
Ó
sk
ar
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Lán til endurbóta
og viðbygginga
Íbúðalánasjóður veitir lán til endurbóta á húsnæði að innan og utan.
Meðal annars eru veitt lán til lóðarframkvæmda og viðbóta við húsnæði.
Lán geta numið allt að 80% af framkvæmdakostnaði. Hámarkslán eru
20 milljónir og lánstími 5 til 40 ár. Sömu vextir eru á þessum lánum og
almennum lánum Íbúðalánasjóðs.
Borgartúni 21 | 105 Reykjavík | Sími : 569 6900, 800 6969
www.ils.is
w w w . f j o r u k r a i n . i s - P ö n t u n a r s í m i 5 6 5 1 2 1 3
Hotel Viking
Dansleikir í Fjörukránni
16.- 19. júní
Dans á Rósum
Kl. 00:15 - 03:00
Bjartmar Guðlaugsson
Kl. 23:30
laugardagskv. 18. júní
fimmtudagskv. 16. júní
sunnudagskv. 19. júní
Ólafur Árni Bjarnason
Trúbador og víkingur
Ólafur Árni Bjarnason
Kl. 00:30 - 03:00
Kl. 23:00 - 02:00
Rúnar - Gylfi - Megas
halda uppi gleðinni
föstudagskv. 17. júní
Kl. 22:30 - 03:00
Rokkhljómsveitin Vintage Caravan
23.00 - 00.00
1
1
-0
5
6
8
/
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
...hvert er
þitt eftirlæti?
...endilega fáið ykkur
Hrísmjólkin frá MS fæst í þremur
ljúffengum bragðtegundum;
rifsberja- og hindberja, karamellu-
og gömlu góðu kanilsósunni.
ms.is
32 viðhorf Helgin 17.-19. júní 2011