Heimilisritið - 01.09.1947, Blaðsíða 44

Stúlkan úr
fangabúðunum
Kornung Gyðinga-
stúlka fra Ungverja-
landi, Edna Silber-
mann að nafni, skýrir
hér frá hörmungum
þeim, sem hún varð
að þola í fangabúðum
Þjóðverja á stríðsárun-
um. Edna er komin til
Svíþjóðar, þegar hún
segir sögu sína.
NÚ SIT ég í fallegu herbergi í
nýtízku húsi. Eg er vel búin, hrein
og söcld. Ég get sofið um nætur.
Ég telst aftur til manna. Það er
undravert að minnast þess, að ég
skuli fyrir fáum mánuðum hafa
búið við verri kjör en mörg dýr.
Ég man allt frá ógnarárunum
og gæti sagt frá svo mörgu. Ég'
veit ekki á hverju ég á að byrja.
Það er bezt að ég segi fyrst frá
sjálfri mér og ættingjum mínum.
Ujfeherto heitir bær einn í IJng-
verjalandi. Bærinn er fámennur en
fallegur. íbúarnir voru sextán þús-
undir. Faðir minn átti einskonar
myllu. Hann pressaði olíu úr fræj-
um vissra bcrjategunda. Fólk kom
langt að til ]>ess að fá þetta verk
unnið fyrir sig. Faðir minn seldi
sinn hlut af olíunni og nokkuð af
ávöxtum er við ræktuðum. Vín-
yrkju rákum við einnig. Vínupp-
skeran stendur mér fyrir hugskots-
sjónum sem hin mesta hátíð.
42
Fjölskylda mín var fjölmenn. Ég
átti fjóra, litla bræður. Frændfólk
mitt var 78 manns. Fjölskyldan
hittist oft. Föðuramma mín átti
sessu handa öllum barnabörnum
sínum. Við sátum í hvirfingu um-
hverfis hana og hlustuðum á frá-
sagnir hennar.
Föðurafi minn var 78 ára gam-
all. Hann hafði sítt, hvítt skegg.
Ég man vel eftir horium þar sem
hann sat fyrir enda hins geysimikla
borðs,- er setið var við þegar fjöl-
skyldufundir voru haldnir, eða
veizlur. Karlmenn sátu öðrum
niegin við borðið, konur á aðra
hlið. Afi var lærifaðir (Rabbí). Við
Gyðingar liöldum allar reglur og
siðvenjur trúar vorrar. Ættmenn
mínir höfuð sitt eig'ið samkomu-
hús og föðurafi minn var æðsti
maðurinn.
Ég hafði náð þeim aldri, að ég
var farin að skilja hvað gerðist í
heiminum. Ég varð þess vör að við
HEIMILISRITIÐ