Heimilisritið - 01.09.1947, Blaðsíða 8

Heimilisritið - 01.09.1947, Blaðsíða 8
liti Irenu, þegar í óefni væri komið. Prú Gardener- tók saman prjón- ana sína og ságði: „Eg er að hugsa um ... “ „Já, els'karí?“ sagði Gardener. Hann erfiðaði sig upp úr stóln- um, og tók prjónadót konunnar og hók. „Mynduð þér vilja fá yður sopa með okkur, ungfrú Brewster", sagði hann. „Þakka yður fyrir, ekki núna“. Gardenerhjónin gengu í áttina að gistihúsinu. Ungfrú Brewster sgaði: „Amerískir eiginmenn eru nú dásamlegir!“ ' III Séra Stephen Lane var kominn í sæti frú Gardener. Lane var burðugur maður, um fimmtugs aldur. Hann var sól- brenndur í andliti, og gráu flónels- buxurnar hans voru vel til haldn- ar og fóru honum vel. Ilann sagði með aðdáunarhreim: „Ilrífandi landslag! Eg er búinn að ganga frá Leathercombe Bny, til Ilarford, og heim aftur, yfir klappirnar". „No'kkuð heitt til að ganga í dag“, sagði Barry majór; hann fór aldrei út að ganga. „Holl hreyfing“, sagði ungfrú Brewster. „Ég hef ekkert róið í dag. Það er ekkert sem stælir kvið- arvöðvana eins og róður“. Ilercule Poirot leit með döpru augnaráði niðuT á þykka fellingu framan á vestinu. „Þér mynduð brátt losna við það, Poirot, ef þér réruð svolítið á hverjum degi“. „hlerci, mademoiselle, ég hata báta“. „Smábáta meinið þér“. „Alla báta, hverju nafni sem nefnast. Hreyfingar hafsins eiga ekki við mig“. „Ilvað er að heyra þetta; sjór- inn er eins og stöðupollur“. Poirot svaraði með þunga: „Það er ekkert, sem heitir stöð- ugur sjór, það er alltaf einhver hreyfing, alltaf“. „Ef ég má segja yður meiningu mína“, sagði Barry majór, „þá stafar sjóveiki að mestu frá taug- unum“. „Þar talar sjómaðurinn, ha, majór?“ sagði presturinn og brosti. ..Ég hef einu sinni orðið sjóveik- ur“, sagð'i Barry majór, „það var á Errnarsundi! Maður á bara ekki að hugsa um það, það er nú mitt álit“. „Sjóveiki er undarleg“, sagði ungfrú Brewster og varð hugsandi. „Ilvers vegna eru sumir sjóveikir . en aðrir ekki? Það er ekkert rétt- læti í því. Það er ekkert bundið við almenna heilbrigði. Einhver hefur sagt mér að það stafaði frá mæn- unni. Svo eru sumir lofthræddir. Ég er ekki Iaus við það, en frú e HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.