Heimilisritið - 01.10.1947, Qupperneq 49

til en tvær flöskur! Skyldi hann
geta gengið uppréttur? Og svo æp-
ir liann: lögregla!“
Maðurinn frá 1005 skrifaði vand-
lega hjá sér númer ekilsins og hélt
áfram fótgangandi.
„Fyrirgefðu, félagi. hvar kemst
maður héðan til Dimitrotka?“
•spurði ungur maður, sem mætti
honum.
„Ha?“ æpti sýnishornið. „Hver
haldið þér að ég sé? Þér haldið
sýnilega, að ég sé einn af byltinga-
mönnunum. Ég er ekki félagi!“
„Nú, borgari þá. Þér verðið að
fyrirgefa“.
„Ég er ekki borgari“.
„Hvað eruð þér þá?“
„Eg er embættismaður í tólfta
flokki, hef fengið orðu heilagrar
Onnu, þriðju gráðu. Sú staðreynd,
að mér var haldið á lögreglustöð-
inni ásamt byltingamönnunum,
sannar ekki neitt, ungi maður“.
Ungi maðurinn leit einkennilega
á manninn frá 1905 og vék gæti-
lega til hliðar.
„Það er þægilegt, eða hitt þó
heldur“, tautaði sýnishornið, „að
þeir skuli vera farnir að ávarpa
mann sem „félaga“ á götum úti.
Ef forstjórinn kæmist að því,
mætti ég búast við öllu. Ég yrði
rekinn. Ég verð að sjá um, að slíkt
og því líkt komi ekki fyrir ...“
Hann stakk höndunum dýpra í
vasana og fór að syngja „Guð
varðveiti keisarann“.
„Hæ, blaðadrengur. láttu mig fá
tvö blöð af „Fána Rússlands".
„Af hverju?“
„Fáni Rússlands“ segi ég, láttu
mig fá tvö blöð eða þrjú öllu held-
ur“.
„Það blað á ég ekki“.
„Attu það ekki! Láttu mig fá
„Nýja tímann“.
„Það blað á ég ekki heldur“.
„Ilvað áttu þá?“
„Pravada, Rauðu stjörnuna,
Verkalýðsblaðið“.
„O, ósvífni þorpari, bíddu svo-
lítið. vertu kyrr, selurðu ólögleg
blöð? Ég skal fara með þig á lög-
reglustöðina, karlinn!“
„Það eigið þér ekkert með. Ég
borga minn skatt!“
„Bíddu bara, — ég skal skatta
þig“-
Hann skrifaði vendilega hjá sér
númer blaðadrengsins og hélt á-
fram á marrandi skóhlífunum sin-
um.
A framhlið stórhýsis nokkurs las
hann þessa áletrun: „Moskvudeild
rússneska kommúnistaflokksins“.
„Nú þykir mér týra ... og þetta
skrifa þeir þar sem allir geta séð
])að! Þetta verð ég að skrifa hjá
mér. Og götuna, og húsnúmerið,
allt verð ég að skrifa hjá mér!“
Hann skrifaði það sem með
þurfti í minnisbók og hélt áfram.
„Félagi, geturðu gefið mér eld í
?ígarettuna?“ sagði feitur maður
í bifurskinnskápu við hann.
HEIMILISRITIÐ
47