Heimilisritið - 01.10.1947, Qupperneq 51

VEIT EKKI HVAÐ HÚN VILL
Sp.: Kæra Eva. Ég hef einu sinni skrif-
að þér áður og fengið svar, sem kom sér
vel, svo ég leita þinna ráða nú aflur.
Ég er tvítug, liá og grönn — velvaxinn,
að því er fólk segir. Ég á heima í kaup-
stað úti á landi og fer oft á dansleiki. Þá
dansa ég hvern einasta dans, og stundum
bjóða mér upp tveir eða þrír í einu. Ég
er ekki lagleg, en líklega sjá stiákar eitt-
hvað við mig, því ég veit um marga, sem
eru skotnir í mér, þótt ég hafi enn ekki
orðið verulega hrifin af neinum hér í ná-
grenninu. Það koma iðulega ókunnuir
strákar á böllin til okkar og oftast dansa
þeir mest við mig, af stelpunum hérna,
þó að það séu margar sætar og myndarleg-
ar stúlkur hér í kaupstaðnum. Ég hef Iíka
tekið eftir því, að þær senda inér stundum
illt auga. Þetta eru oft laglegustu strákar,
en ég verð aldrei hrifin, kannske bara smá-
skótin, eins og það er kallað, og dansa ef
til vill vangadans við þá, en rneina ekkert
með því. Ileldur þú, Eva mín, að ég hafi
ekki séð þann rétta ennþá? Stundum kem-
ur líka fyrir, þegar ókunnir og Iaglegir
strákar eru, að þeir dansa ekki, en þá
langar mig til að dansa við þá (mér finnst
lika skemmtilegra að dansa við stráka,
sem ég þekki ekki, heldur en þá sem eru
héðan). Þá reyni ég að vera nálægt þeim
svo að þeir taki eftir mér. Ég get ekki
að þessu gert. En elsku Eva mín, geturðu
ekki vanið mig af jiessu (ég er alls ekki
lauslát).
Iþróttastnlka.
Sv.: Ég hafði ekki ætlað mér að gera
þessu bréfi þínu skil, en þegar ég las það
aftur, nú seinna, fannst mér dálítið ^am-
an að því og ákvað að birta það. Ég hef
það á tilfinningunni, að fleiri stúlkur muni
hugsa líkt og l>ú — og að ég sé ekki ein
um að hafa ganmu af að lesa jietla bréf.
Svarið jiarf ekki að vera langt. Þú veizt
ekki enn hvað þú vilt, en fyrr en varir
hitturðu þann, sem á eftir að verða lífs-
förunautur þinn. Það kemur af sjálfu sér,
trúðu mér. Vonandi verðurðu ])á orðin }>að
jiroskuð, að þú jiekkir þinn vitjunartíma.
Varðandi eftirskriftina, sem ég birti ekki,
vil ég segja þetta: Vertu varkár í þessum
sökum „Fjarlægðin gerir fjöllin blá og
mennina mikla“. Líttu ekki langt yfir
skammt.
ÁST EÐA VINÁTTA
Sp.: Ég er 19 ára gömul og er hrifin af
ungum manni, sem ég hitti sjaldan, en þó
held ég að hann hafi mikinn áhuga á mér.
Hinsvegar á ég annan góðan xnn og við
erum saman öllum stundum, þótt frá
minni liálfu sé aðeins um að ræða vináttu
í lians garð. Hann er altaf að bjóða mér
á skemmtanir og lieim til sín. Ilann veit,
að ég er hrifin af liinum manninum og
fellur það illa.
Viltu segja mér álit þitt um, hvað ég
á að gera í jiessum efnum? Llsa.
Sv.: Hvers vegna gefurðu „vini“ ]>ín-
um svona oft tækifæri til þess að vera í
návist þinni, fyrst þú elskar hinn? Auð-
HEIMILISRITIÐ
49