Heimilisritið - 01.01.1948, Blaðsíða 5

Jens Olai sem var stoltur og
voldugur og skuldaði engum
neitt skipaði tatörunum að hafa
sig á brott slyppifengum, en
Alexander var ófyrirleitinn og
kunni ekki að liræðast, hann tók
upp á því að standa í sörau spor
ura og fékk nei þrisvar.
Þú getur fengið vinnu, sagði
Jens Olai.
Hvernig vinnu?
Þú átt að gera við katla og
kyrnur. Auk þess áttu að verá
konu niiiini og dóttur til aðstoð-
ar þegar við karlraennirnir för-
uin í verið.
Alexander yngri snerist á hæli,
gelck niður að bátnum og hélt
ráðstefnu ásamt mönnum sínum.
Þegar hann kom aftur til bæjar
vék hann sér að Jens Olai og Já
hann var fús að taka boðinu.
Hann hafði víst orðið ásáttur við
föður , sinn að linupla ríflega
frá útvegsbóndanum.
Þegar frarn í sótti héldu Jens
Olai og synir hans í verið og það
voru engir aðrir á bænum en
lcona hans og dóttir og dóttiriu
hét . Leonarda., Ilún var aðeins
tuttugu ára.
Alexander yngri kom sér vel.
Hann bar skyn á uppáfallandi
sjúkdóma í stórgripum og lækn-
aði þá og það var satt að liann
var laginn að gera við kalla og
kyrnur. Kona stórútvegsbónd-
ans tók brátt að sýna honum ást-
, Puu höjöu: ekki veriÖ órskotxstuml á
brygíjjunhi þeyar Alexander hrcmmdi hana
og hélt henni jaslri og kyssli liana á munn-
inn livað ejtir annað.
Þú ert genginn af vitiiíu, suyði hnn ög
smeyyði sér úr jáðmi hans rjóð og 'með
andköjum.
leitni þótt hún væri bráðum fer-
tug, en tatarinn laug og sagðist
HEIMILISRITIÐ
3