Heimilisritið - 01.04.1949, Blaðsíða 56

(Jana flýr allslaus frá Austurríki til New
York í byrjun stríðsins og kemst í vist hjá
stórauðugri, en kenjóttri stúlku, sem er ný-
lega skilin við manninn sinn (Cromore),
)>ótt hún elski hann. Þeim fellur svo vel
saman, að Priseilla gerir hana að stallsyst-
ur sinni. John, yngri bróðir Priscillu, sem
einnig er flugrikur, lítur hýru nuga til
Jönu. Priscilla er mjög óhamingjusöm og
gerir árangurslausar tilraunir til að sættast
við eiginmann sinn aftur. Hún fer ásamt
Jönu til sveitaseturs Ágústu frænku sinnar.
Er )>ær hafa dvalið ]>ar í nokkra daga,
kemur John í heimsókn.
TÓLFTI KAFLI
ÞEGAR JANA kom niður um morg-
uninn, var John búinn að borða. Hún
sat ein og drakk kaffi og horfði á John
út um gluggann, er hann Iét hest sinn
stökkva yfir grindur úti fyrir hestliús-
inu. Hann sat eins og samvaxinn hest-
inum.
Allt í einu stóð Ágústa fyrir aftan
hana. Jana hafði ekki heyrt hana koma
niður stigann. „Láttu þér ekki fipast,“
sagði hún hæglátlega, tók um handlegg
Jönu og Ieiddi hana með sér út. Jana
fór svo hjá sér, að hún gat engu orði
upp stunið, ekki sízt þegar John reið
til móts við þær, eins og hann hefði gef-
ið dyrunum gætur, og bauð þeim glað-
lega góðan daginn.
Þau héldu reiðgöturnar meðfram
ánni, gegnum ofurlítinn skóg, þar sem
morgundöggin glitraði á nýföllnu laufi.
John sagði fátt, en Ágústa sagði frá
öllu því, er hún hafði látið gera á land-
areigninni síðan hann kom þangað síð-
ast. Hann var látlausari og eðlilegri en
hann hafði verið í New York, og Jönu
fannst sem kaldhæðnin, er henni féll
svo illa, væri horfin. Þótt undarlegt væri,
tók hún betur eftir þessum eiginleika
í fari hans nú, þegar hans gætti minna.
Það var eins og allt fas hans og við-
horf til lífsins hefði breytzt um leið
og hann skipti unr föt, fór úr borgar-
fötunum og í sportföt. Honum samdi
meira að segja vel við Priscillu, sem þó
virtist láta sér fátt um finnast. „Gættu
þín,“ sagði hún enn einu simii við Jönu,
en lét hana síðan eiga sig. Ef til vill hef-
ur hún verið of upptekin af Forrest
Carsden, til að skipta sér af málefnum
annarra. Daginn, sem Carsden fór,
varð Ágústa skyndilega lasin — ekki
54
HEIMILISRITIÐ