Heimilisritið - 01.06.1955, Síða 46

veröld, 'þar sem „kjaminn" og
sýrópið á að vera hið sama alls
staðar.
Á hinn bóginn eru til menn
sem segja, að það sé sama hvaða
gutl væri sett í Coca-Cola flösk-
’ ur, það mundi seljast um allan
heim. Svo frægur er drykkurinn
orðinn og svo rækilega auglýst-
ur.
Hvað sem þessu líður, fer
Coca-Cola drykkja stöðugt vax-
andi um allan heim, og.enn mun
ekkert land vera til, þar sem eft-
irspurn hefur verið fullnægt svo,
að birgðir lægu fyrir, og fer þó
framleiðslan vaxandi ár frá ári,
þegar ekki koma fyrir hindran-
ir eins og sykurskortur stríðs-
áranna.
Það er vissulega einkennilegt
fyrirbrigði, að svo umsvifalítill
varningur, sem þessi svarti
svaladrykkur í raun og veru er,
og allir svaladrykkkir hljóta að
vera, þá skuli hann hafa breiðzt
svo mjög út. Slíkt hefði aldrei
getað orðið nema á 20. öldinni
og lýsir samtíð okkar að vissu
leyti vel. *

FERÐASÖNGUR
Ók. höf. Lag: R. Schumann
í bikamum Ijómar hið leiftrandi vín;
ó, lifið þið heil, sem með ást bíðið mín!
Mín föðurhús kveð ég og fjalladrög blá,
— til ferða mig dregurhin rammasta þrá.
Hin óðfluga sól hefur alls enga töf
á eilífri rás yfir lönd, yfir höf,
og bylgjurnar ólgandi streyma að strönd,
og stormarnir þjóta með gný yfir lönd.
Með flughröðum skýjum fer fuglinn á
sveim,
í fjarskanum kvakar um þrá sína heim;
og móðir vor, jörð, brunar máttug sitt
skeið
— eins munar hvern svein fram á
ókunna leið.
Þar heilsa ’honum fuglarnir handan
við sæ,
sem hreiður sér eiga við föður hans bæ,
og blóm spretta úr jörð, þar sem fjærri
hann fer.
af fræum, sem andvarinn heiman að ber.
Hann tínir þar blóm sinni brúður að gjöf
og biður hvern fugl fyrir kveðju’ yfir
höf;
hann gengur ei aleinn í ókunnri bergð,
því ástin er hvarvetna með á hans ferð.
í bikarnum ljómar o. s. frv.
44
HEIMILISRITIÐ