Fréttatíminn


Fréttatíminn - 12.07.2013, Blaðsíða 20

Fréttatíminn - 12.07.2013, Blaðsíða 20
Ég held að slæðan sé það erfiðasta fyrir aðstand- endur þegar konur skipta um trú og verða mús- limar. LURKASU MARIÐ MIKLA ER KOMIÐ Þrjár nýj ar bragð tegundir ! Þú verðu r að próf a S töllurnar Íris Björk Sigurðardóttir, þrjátíu og níu ára og Guðrún Lára Aðalsteinsdóttir, tíu árum yngri, tóku þá ákvörðun fyrir nokkrum árum að gerast múslimar. Þær segja líf sitt hafa tekið töluverðum breytingum en að þær séu þó enn sömu manneskjurnar og áður og að þeirra nánasta fólki hafi létt við að átta sig á því. „Fjölskyldan mín tók þessu bara furðu vel. Þau höfðu séð mig lesa bækur um íslam áður en ég byrjaði að ganga með slæðu og biðja,“ segir Guð- rún Lára. Í upphafi héldu sumir að hún væri að hafna öllu íslensku og því sem hún ólst upp við en hún segir það vera fjarri lagi. „Oft er fólk búið að breytast árin áður en það gerist múslimar, til dæmis með því að hætta að neyta svínakjöts og áfengis,“ segir hún. Íris Björk tekur í sama streng og segir sitt fólk hafa tekið breytingunni nokkuð vel. „Það var svolítið erfitt fyrir fjölskylduna fyrst að sætta sig við þetta en það er nú enginn búinn að útskúfa mér,“ segir hún og brosir. „Fólki finnst það samt svolítið vesen að ég skuli ekki borða svínakjöt eða drekka áfengi. Fyrir suma er sú tilhugsun erfiðari en að ég skuli vera mús- limi,“ segir Íris. Þær gera sér grein fyrir því að það sé erfitt þegar fjölskyldumeðlimur ákveði að fara aðra leið í lífinu en fólk hafði séð fyrir sér og gerist múslimar og ali börnin sín upp samkvæmt gildum íslam. Íris er hjúkrunarfræðingur og kveðst stolt af því að vera múslimi og segir öðrum hiklaust frá trú sinni, hvort sem er í atvinnuviðtölum eða við önnur tækifæri. „Fólk tekur því alltaf vel og ég á alveg yndislega vinnufélaga sem hafa sýnt þessu mikinn skilning og áhuga.“ Kóraninn er okkar leiðarvísir Þær Íris Björk Sigurðardóttir og Guðrún Lára Aðalsteins- dóttir eru múslimar og segja fjölskyldur sínar hafa tekið þeim breytingum sem þær gerðu á högum sínum vel. Erfiðast sé þó fyrir aðra að skilja hvers vegna sumar múslimakonur gangi með slæðu. Guðrún Lára klæðast alltaf slæðu en Íris Björk aðeins þegar hún biður bænir eða heimsækir mosku. Venjulegt líf Báðar eiga þær eiginmenn sem eru múslimar og kynntust trúnni hjá þeim þó þær hafi verið áhugasamar um íslam áður. Maður Írisar er frá Marokkó og eiga þau eina dóttur en Guðrún á eiginmann frá Egypta- landi og tvö börn. Þær segja fjölskyldur sínar hafa tekið eiginmönnunum vel og að sömu sögu sé að segja um Íslend- inga almennt. „Það hafa margir farið til Marokkó sem ferðamenn og finnst því gaman að maðurinn minn sé þaðan,“ segir Íris. Upplifun Guðrúnar er sú sama og segir hún marga áhugasama um menningu Egyptalands. Þær stöllur segjast lifa ósköp venjulegu lífi og gera flest það sem aðrir geri, eins og að vinna, nota Facebook og hitta vini sína og stór- fjölskyldu. „Á hverjum laugardegi fer ég í mat til mömmu minnar og þangað kemur fjölskylda bróður míns líka. Við lifum ósköp venju- legu fjölskyldulífi nema ég kem með slæðu og fer ég afsíðis og bið,“ segir Guðrún. Slæðan það erfiðasta „Ég held að slæðan sé það erfiðasta fyrir aðstandendur þegar konur skipta um trú og verða múslimar,“ segir Íris sem gengur aðeins með slæðu þegar hún biður og heim- sækir mosku. „Ég hef oft verið spurð af hverju ég sé ekki alltaf með slæðu en ég ákveð það sjálf hvort ég gangi með slæðu eða ekki. Sumir spyrja líka hvort maðurinn minn sé ekki ósáttur við að ég sé ekki alltaf með hana en það er ekki hans að ákveða í hverju ég geng. Það virkar alls ekki þannig í íslam að eiginmaðurinn ráði yfir konu sinni,“ segir Íris. Að sögn Guðrúnar er hlutverk slæðunnar að veita konum vernd. „Það stendur í Kóraninum að slæð- an verndi fyrir áreiti og öðru og ég hef upplifað hana þannig. Með því að setja upp slæðu er maður búinn að láta samfélagið vita að maður sé múslimi og að það beri að virða. Fólk ber virðingu og fer ekki yfir línuna. Til dæmis myndu karlar síður koma upp að mér og faðma mig. Slæðan virkar líka þannig að maður er andlit trúarinnar og minnir okkur á að ef við gerum eitt- hvað slæmt þá gæti fólk tengt það við trúna og þess vegna er best að sleppa því. Guðrún segir það hafa verið erfitt fyrir sína fjölskyldu að skilja hvers vegna hún vilji ganga með slæðu öllum stundum. Guðrún segir marga eiga erfitt með að trúa því að hún sé alíslensk og velji að ganga með slæðu. Þegar svo komi í ljós að hún tali íslensku spyr fólk hvaðan foreldrar hennar séu því það eigi erfitt með að trúa að þeir séu íslenskir. „Sumir stoppa mig úti á götu og vilja forvitnast um íslam en það er alltaf á jákvæðu nótunum. Svo er líka gott að ég sé með slæðuna því margir útlend- ingar sem eru nýkomnir til Íslands stoppa mig og spyrja hvar moskan sé. Þeir vita að ég er með það alveg á hreinu,“ segir hún og brosir. Þegar Guðrún byrjaði að ganga með slæðu vann hún á hjúkrunar- heimili og segir fólk hafa verið svolítið undrandi í byrjun. „Það var einn vistmaður á heimilinu sem spurði mig á hverjum degi hvort ég væri nú ekki örugglega búin að fara með morgunbænirnar. Svo voru líka margir sem höfðu áhyggjur af því að mér væri allt of heitt með slæðuna en það var svo merkilegt að líkaminn vandist því strax að ég vera með slæðuna og mér er aldrei of heitt inni við,“ segir Guðrún. Kúgun kvenna Írisi og Guðrúnu gremst sú mynd sem dregin er upp af íslam í fjöl- miðlum og leggja þær áherslu á að þeir múslimar sem kúgi konur geri það af öðrum ástæðum en trúar- legum. „Konum er gert hátt undir höfði í Kóraninum og mikil áhersla lögð á að karlar komi vel fram við þær. Sannur múslimi kemur vel fram við konuna sína og alla aðra,“ segir Íris og Guðrún tekur undir það og bætir við að hennar upplifun Guðrún Lára Aðalsteinsdóttir og Íris Björk Sigurðardóttir, ásamt börnum Guðrúnar, þeim Ómari Abdallah og Írisi Amal. Mynd/Hari. Arabíska orðið íslam þýðir friður, hlýðni og undirgefni. Orðið múhameðstrú er rangnefni á íslam. 20 viðtal Helgin 12.-14. júlí 2013
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.