Fréttatíminn - 04.05.2012, Page 24

www.eimskip.is
Eimskipafélag Íslands og Kiwanishreyfingin
færa öllum grunnskólabörnum í 1. bekk
reiðhjólahjálm að gjöf undir yfirskriftinni
Óskabörn þjóðarinnar. Átakið er unnið
í góðu samstarfi við grunnskóla landsins.
ÓSKABÖRN
ÞJÓÐARINNAR
ÞURFA HJÁLM
F
ÍT
O
N
/
S
ÍA
M ig hafði alltaf, eða frá því að ég var krakki, dreymt um að læra um inka og suður-
ameríska þjóðháttafræði. Seinna lærði
ég mannfræði um Suður-Ameríku í
háskóla hér á Spáni. Það er því svolítið
sniðugt að ég skildi lenda með manni
frá Perú,“ segir Arna Árnadóttir sem
flaug til Danmerkur eftir fyrsta árið í
menntaskóla hér heima. Hún vildi upp-
lifa nýtt umhverfi. Leiðin hefur alltaf
legið suður á bóginn. Frá Danmörku til
Austurríkis, þar sem hún vann á skíða-
hóteli í þónokkur ár, og loks til Spánar.
Þangað elti hún í fyrstu bróður sinn sem
nam arkitektúr, en heillaðist svo af lífs-
stílnum og Madríd, þar sem hún fann
mann sinn einn daginn í ræktinni.
„Javier er búinn að vera lengi á Spáni
og orðinn hálfgerður Spánverji. Hvorugt
okkar hefur þó einhvern kjarna hérna
og vantar fjölskyldutengsl á báða bóga,
svo það er alls ekki ólíklegt að við fær-
um okkur um set í framtíðinni.“
Saman eiga þau Arna og Javier tæp-
lega sjö ára stúlku sem heitir Victoria
Varela. „Ég er orðin 47 ára gömul, svo
það er ekki hægt að segja að ég hafi
verið á sömu bylgjulengd og gömlu
æskuvinkonurnar í þessum efnum. En
ég er nú ekki alveg úr takti. Mér finnst
æ fleiri kjósa að eignast börn seinna á
lífsleiðinni,“ segir hún.
Var orðin þreytt á stórborginni
Þrátt fyrir að Arna sjái ekki fyrir sér að
búa á Íslandi í framtíðinni leggur hún
mikið upp úr tengslunum heim. „Við
vorum heima síðastliðna tvo vetur. Það
var jákvætt. Victoria náði íslenskunni,
sem hún var búin að tapa. Nú er hún tví-
tyngd og ég stefni á að senda hana heim
til afa og ömmu reglulega svo hún haldi
tengslunum. Það er mikið atriði.“
Arna hafði búið í höfuðborg Spánar,
Madríd, til margra ára þegar hún ákvað
að söðla um. „Ég var orðin þreytt á
stórborginni. Ég er sjálf utan af landi,
er frá Grundarfirði, og mikil sveitakona
í mér. Ég fór ung þaðan og var búin að
þvælast svolítið um heiminn. Eftir nokk-
urra ára búsetu í Danmörku og Austur-
ríki flutti ég suður á bóginn. Mér þótti
því alveg eðlileg þróun að færa mig enn
frekar suðureftir, enda mikil flökkukind
að eðlisfari.“
Arna hefur komið sér fyrir í litlum bæ
í Cádiz-héraði í Andalúsíu á Spáni. Hún
rekur spænsku-skóla, Al Andalus, sem
sérsníðir námskeiðin eftir þörfum nem-
enda. Þar er meðal annars hægt að sam-
eina spænskukennslu og dans, spænsku
og matreiðslu, spænsku og brimbretta-
svif; allt eftir áhugasviði hvers og eins.
Rólegheit er orðið sem lýsir flestum
mánuðunum í litla, sextán þúsund
manna bænum Tarifa, sem er á syðsti
oddi meginlands Evrópu. Nú horfir hún
yfir til Afríku á hverjum morgni, enda
aðeins fjórtán kílómetrar að álfunni.
Litli bærinn fyllist af lífi á sumrin og fá
þá færri notið en vilja.
Með útsýni yfir til Afríku
„Ég var búin að suða mikið í sambýlis-
manni mínum um að flytja til suður-
strandar Spánar, en ég vildi ekki búa í
einum af þessum „týpísku“ ferðamanna-
bæjum. Ég hafði gengið lengi með hug-
myndina um að reka spænskuskóla í
maganum og mig langaði að bjóða uppá
eitthvað nýtt, eitthvað sérstakt. Hann lét
til leiðast að leigja hús í nágrenni Tarifa
sumarið 2007 – svona til að halda frið-
inn, enda taldi hann sig öruggan um að
ég myndi falla frá þessari hugmynd eftir
sumarið,“ segir Arna þar sem hún situr
við skrifborðið í skólanum sem hún
Alfarin frá Íslandi
– og færist fjær
„Ég kann orðið betur
við mig á Spáni en á
Íslandi,“ segir Arna
Árnadóttir sem fór
ung úr landi. Veðrið,
rólegheitin og
útiveran spilar þar
stórt hlutverk. Hún
útilokar ekki að færa
sig enn sunnar með
tímanum og jafnvel
hafa annan fótinn
í Suður-Ameríku,
enda á hún mann
frá Perú; hann Javier
Varela. Arna segir
Gunnhildi Örnu
Gunnarsdóttur frá
lífi sínu og skólanum
sem hún stofnaði á
syðsta odda Spánar.
Ég var orðin
þreytt á stór-
borginni. Ég
er sjálf utan
af landi, er frá
Grundarfirði,
og mikil sveita-
kona í mér. Ég
fór ung þaðan
og var búin að
þvælast svolítið
um heiminn.
Eftir nokkurra
ára búsetu í
Danmörku
og Austurríki
flutti ég suður
á bóginn. Mér
þótti því alveg
eðlileg þróun að
færa mig enn
frekar suður-
eftir, enda mikil
flökkukind að
eðlisfari.
 Hópur á vegum Örnu.
 Frá bænum Tarifa.
 Af strönd við bæinn.
 Í skoðunarferð um
þennan bæ á syðsta
odda Spánar. Ferðin
er hluti af náminu í Al
Andalus, spænskuskóla
Örnu Árnadóttur. Sjá:
www.alandalustarifa.
com
 
 
24 viðtal Helgin 4.-6. maí 2012