Læknablaðið - 01.03.1927, Blaðsíða 18

40
LÆKNABLAÐIÐ
ur þá fæöing á eftir, en skeö getur aö fóstriö lifi áfram og þroskist í
leginu.
Misjafnir eru dómar um þessar aögeröir, og tíöara mun þaö vera, aö
menn sprengi belgi á venjulegan hátt. B a r vill heldur gera ástungu
(Bar, Brindeau et Chambrelent: La pratique de l’art des accouchements).
Aftur á móti segir Seitz (i Döderlein: Handbuch d. Geburtsh.), aö
ástungan sé einskisnýt og ekki hættulaus, og K r a h u 1 a (Monatsschr.
f. Geb. u. Gyn. 1921) hafnar ástungunni, vegna þess hve horfur fósturs-
ins séu hvort sem er slæmar, og vegna ])ess, aö ekki sé vert aö stuöla
aö því, aö vansköpuö börn fæðist lifandi i heiminn.
Mér, fyrir rnitt leyti, þvkir miklu ráölegra aö reyna fyrst ástungu. Hætt-
:m viö hana getur ekki veriö mikil, lítil sem engin hætta á blæöingu úr
legveggnum, sem strax dregur sig saman utan um nálfariö, og blæöing
úr fylgjunni getur eingöngu skaöaö fóstriö. Sýkingarhætta er sama sem
útilokuö viö ])essa aöferö, en er ávalt töluverö, ef belgir eru sprengdir
á venjulegan hátt. Og síðast en ekki síst eru þó alt af einhverjar líkur
til þess að ófullburöa fóstur geti lifaö eftir ástungu og þroskast áfram
í leginu, og enginn veit að hverju barninu gagn veröur.
Eg hefi oft séö töluvert mikiö vatn viö fæöingar, sem aö ööru leyti
hafa veriö eðlilegar, en eg liefi aöeins 2 sinnum séö acut hydramnion, og'
set eg hér sjúkrasögur þeirra:
I. Bóndakona 36 ára. Kom til min 7. sept. 1922, ofan úr Hvalfirði. Áður frísk.
Hafði eignast 3 börn, seinast fyrir 3 árum. Tíðir seinast í byrjun marsmán. Hreyf-
ingar fyrir 5—6 vikum. Fór snemma að gildna, en hefir gildnað langmest seinustu
2 vikurnar og haft þá mikla verki og óhægð í kviðarholi, á erfitt um andardrátt
og getur ekki legið á bakið. Hefir haft mikil uppköst og horast. Sefur illa. Er mögur.
Kviður stór og spentur, ummál 106 cm. Ógreinilegir fósturhlutar finnast ofan til,
en hjartahljóð heyrast ekki. Engin merki uin syfilis. Enginn bjúgur. Þvag eðlileg't.
Flutt á Franska spitalann. — 8. sept. Ástunga í miðlinu neðan naílai tæmt út 7 lítrar
af tæru vatni. Þá finnast greinilegir fósturhlutar og hjartahljóð heyrast. Ununál 95
cm. Konunni létti mikið, en eftir nokkurn tíma var jafnmikið vatn komið og áður, og
var þá aftur gerð ástunga (M. E.) og um kvöldið íæddust 2 drengir, eineggja, rétt
skapaðir, sem strax dóu. Legvatnið mjög mikið, var ekki mælt. Konunni heilsaðist vel.
II. Verkamannskona 41 árs, Reykjavík. Kom á Landakotsspitala 4. júni 1926. Að-
ur heilsugóð. Hefir eignast 6 hraust börn. Tíðir seinast um nýár. Seinustu vikurnar
liefir kviðurinn þanist mjög út, konan verið uppþembd, slöpp og liðið illa, svo að hún
hefir verið við rúmið og algerlega rúmföst seinustu vikuna. Hefir haft titring og
mikinn hjartslátt, andardráttur orðið erfiður, en þó ekki mikil mæði. Hefir ekki fund-
ið hreyfingar. Uterus nær upp undir proc. ensiformis. Fósturhlutar finnast ekki Fóst-
urhljóð heyrast ekki. Ummál 100 cm. Engin merki um syfilis. Enginn bjúgur. Þvag
cðlilegt. — 5. júni. Ástunga. Tæmt út 4)4 líter vatns. Eftir það finnast fósturhlutar
og fósturhljóð heyrast. — Létti miki'ð. Lá á spítalanum vikutima, en fór svo heini
og gegndi störfum sínum sem húsmóðir þangað til 27. júlí, að hún fæddi eineggja
tvibura. Eg kom til hennar þegar seinna barnið var nýfætt. Vatn hafði veri'ð mjög
mikið, en var ekki mælt, var meira með stærra barninu. Börnin, drengir,, voru bæði
fædd í framhöfuðstöðu. Minni drengurinn var 47 cnt. langur, en 1000 grm. að þyngd.
Hjartsláttur fanst, en lifgunartilraunir voru árangurslausar. Stærri drengurinn var
49 cm. Iangur, 1250 grm. að þyngd. Hann var vel lifandi og lifir enn í dag við góða
heilsti. Konunni heilsaðist vel.