Læknablaðið - 01.03.1927, Blaðsíða 21

LÆKNABLAÐIÐ
43
unni eins og vikingur og óx hún ekki i augúm. Hann var stórbóndi í hjá-
verkum og græddi vel á búskap sínum, átti ágæta reiöhesta og haföi
ætiö 2 til reiöar. Þótti flestum fylgdarmönnum erfitt aö fylgja honum
eftir. Lyfjabúö haföi hann ótrúlega mikla, hélt sérstakan mann til j)ess
aö annast hana, skrifaði lyfseöla j)egar heim kom, og lét lyfsala sinn af-
greiöa ])á, en sat sjálfur hjá fylgdarmanni og drakk kaffi meö honum.
Var mikill höföingjabragur á öllu ])essu hjá karli. Læknissetriö var
Hnausar í Þingi.
En þrátt fyrir allan búskapinn og feröalögin, var S. mesti áhugamaö-
ur í sinni grein og hneigöur fyrir vísindastörf. Hann sendi t. d. æxli og
sýnishorn af meinsemdum íil Danmerkur, til þess aö fá fulla vissu um
diagnosis, og var þó ekki hlaupiö að því í þá daga, lét sér auk þess ant
um öll heilbrigðismál héraðsins, og var ótrauöur aö leggja á sig vinnu
og fyrirhöfn í þarfir almennings, ])ó ekkert kæmi í aöra hönd, eins og
sjá má af skýrslubrotinu.
Eg held aö hugsUnarháttur, þrek og dugnaður S. mætti verða íslensk-
um læknum til fyrirmyndar. Hvaö gætum vér ekki gert ti! margskonar
þjóöþrifa, ef vér værum brennandi í andanum og samhentir llvaö gætum
vér ekki rannsakaö, meö öllum þeim tækjum, sem nú eru til ? G. H.
Lækningabálkur.
Scabies.
í liöug xo ár hefi eg notaö kláöasmyrsli H a r d y ’s og lækningaaö-
ferö hans, og reynst hún mjög vel; hún er fljótlæknandi, og henni er
alstaöar liægt viö að koma. Vildi eg geta hennar fáurn oröunx.
1. Sjúkl. er látinn smyrja allan líkamann, einkum ])á staöi. sem kláö-
inn er frekast á (fingur, úlfliö, olnboga, holhendi o. s. frv.) mjög vendi-
lega meö grænsápu (þunnu lagi). Tekur ])aö io—15 mín., ef gert er sem
vera ber.
2. Sjúkl. er látinn bursta af sér sápuna með handbursta, svo að vel
freyöi, i stórum þvottabala, sé liaöker ekki til, sem óvíöast er, nenxa á
spítölum, og nota heitt vatn í. Tekur þetta um 20 mín. til ]/> tima.
3. Sjúkl. þerrar sig vel og vandlega um allan kroppinn með snörpu
handklæöi, og smyr sig' síðan eöa lætur Snxyrja (en það verður aö gerast
með mikilli nákvæmni, sérstaklega þar sem kláðinn er fyrir) meö H a r-
dys smyrsli. Rp.: Sulfur. præcipitat. grm. 25, carl). kal. 10, vaselini
grm. 125. Vefur sjúkl. sig i laki eða brekáni og liggur meö smyrslið í
tvær klukkustundir.
4. Eftir 2ja stunda legu meö smyrslið á sér, er sjúkl. látinn þvo þaö
af sér meö linu, heitu grænsápuvatni, eða þaö þvegið af honum, og þegar
hann er þurr orðinn, læt eg hann venjulega rjóða sig með zinksmyrsli
og strá talkunx á, og þerra nxeö þvi.
Þá er lækningin á enda, og hverfur kláöafiöringur á næstu dögum.
Auðvitað veröur sjúkl. að fara i hrein, soðin nærföt, og alt hreinþvegiö