Læknablaðið - 01.03.1927, Blaðsíða 24

46
LÆKNABLAÐIÐ
viö landlækni, Læknadeikl Háskólans og fulltrúa tannlæknanna, hvort
ekki muni tímabært aö koma á tannlækningakenslu i Rvík,“
N. Dungal: Hæpiö aö koma á kenslu í Rvík. Betra aö koma tann-
læknaefnum á skóla erlendis. Hætt viö, að viökoman verði of mikil. ef
skóli er hér á landi. Háskólakennarar fullhlaönir störfum, þótt ekki
bæti þeir á sig. Rétt aö styrkja tannlæknaefni til náms ytra.
Hallur Hallsson, tannlæknir: Fyrst þarf aö athuga lífsskilyröi fyrir
tannlækna. Ólíft ólaunuöum tannlæknum utan Reykjavíkur. Tilgangs-
laust aö fjölga tannlæknum nema ástæöur breytist.
Páll Ólafsson, tannlæknir: Ekki nein skilyröi fyrir hendi, til þess að
menta tannlækna í Rvík.
Guðm. Thoroddsen: Nefnd æskileg i málið, til þess aö athuga kostnaö
við tannlækniskenslu hér, eöa styrk til náms ytra. Óttaöist of öra aö-
sókn aö væntanlegum skóla hér.
Guðm. Hannesson: Vafalaust auöið aö koma á fót i Rvik sæmilegri
kenslu í tannlækningum. Nauösynlegt aö launa tannlækna úti um land
af opinberu fé. Almennir læknar eiga aö læra svo mikið, aö þeir geti
sint conservativ tannaögeröum. Þörf á almanna tannlækningastofu.
Sæm. Bjarhjeðinsson: Studdi nefndarkosning.
Gunnl. Claessen: Svaraöi ýmsum mótbárum, er fram höíöu komið.
Þórður Sveinsson: Fullreynt, aö almenna læknisfræöi má kenna, svo
i góöu lagi sé, hér á landi, og því engum vafa bundið, aö hér mætti líka,
og engu síöur, kenna tannlækningar.
Brynj. Björnsson, tannlæknir: Þakkaði þeim, sem til máls höfðu tekiö.
Ekki tiltökumál, þótt nýung þessi kæmi flatt upp á ýmsa, og þeir óviö-
búnir að átta sig þegar í staö á málinu.
Skv. till. G. Thoroddsen voru þessir 5 menn kosnir í nefnd, til að
athuga málið: Vilh. Bernhöft, Brynj. Björnsson, G. Claessen, Mattli.
Einarsson og N. Dungal.
Erindi Jóns Kristjánssonar um diathermilækning á gonorrhoea frest
aö til næsta fundar.
Fundi slitiö.
Smágreinar og athugasemdir.
Eberth dáinn. Carl Joseph Eberth lýsti fyrstur manna tauga-
veikis-sýklinúm. Viö rannsóknir sínar rakst hann á smáverur í þörm-
um og eitlum, samfara typhus-einkennum á sjúklingum (áriö 18S1).
Aðrir sóttkveikju-fræðingar færöu svo, ásamt E b e r t h fullar sönnur
á aö hér væri um aö ræða sjálfa orsök taugaveikinnar. E b e r t h gerði
miklar rannsóknir á ámyloid degeneration og malign meinum. Hann
hóf starf sitt í Wiirzburg, en lifði mikinn hluta æfi sinnar í Zúrich, próf.
i pathologi viö háskólann og dýralæknaskólann þar. Starfaði siðar viö
háskólann í Iialle á Þýskalandi. Fæddist 1835, en andaðist í desember
s.l. í Berlín, og haföi þá nær tvo um nírætt. G. Cl.