Læknablaðið - 01.03.1928, Blaðsíða 16

46
LÆKNABLAÐIÐ
ad. 3.
Um þetta síöasta atriöi þarf eg ekki að vera langoröur, enda voru at-
hugasemdir mínar viö blindratal Dr. R. hreint aukaatriöi.
Mér þykir mjög leitt, að Dr. R. hefir þá skoöun, aö eg hafi verið aö
hæöast að aðferð hans til að ákveöa tölu blindra, og vildi vinsamlega
mælast til, aö hann gæfi skýringu á, hvaö það eiginlega er í grein minni,
sem hann hefir hneykslast á. Eg skrifaöi grein mína i fullri alvöru, og
get fullvissað hann um, að ekkert lá mér fjær, en aö draga aö nokkru
leyti dár aö rannsóknum hans. Eg gat um að dugnaður hans í þessu rnáli
væri viröingarveröar, og það var í fullri nreiningu sagt.
Annað mál er þaö, að eg álit, aö rannsókn eins og þessi, framkvæmd
af óvönum mönnum, hljóti að verða óábyggileg, þó svo aldrei nema allir
sjúkl. sem um getur verið að ræða. komi fram. Benti eg á nokkur atriöi
þessu til stuðnings. Dr. R. gerir engar athugasemdir við þau, en segir
að eins, að rannsóknin sé svo einföld og blátt áfram, aö hún geti ekki
valdið miklum erfiðleikum.
Um þetta er því þýðingarlaust fyrir okkur að deila — við stöndum
hér alveg á öndverðum meið.
Akureyri i desember 1927.
H. Skúlason.
Skýrsla um áíeng-isútlát 1926—27.
Nýlega er útkomin, að tilhlutun dómsmálaráðuneytisins, skýrsla um
áfengi, sem ávísað var af læknum og dýralæknum '26 og '27. Adn-recepta-
málið hefir frá öndverðu verið leiðinda- og hneykslismál. Það var auðvit-
að, að ýmsir læknar myndu breyskir hér á landi, sem annarsstaðar, og
ávísuðu meira áfengi, en þyrfti til lækninga. Tvent hefir komið ýmsum
læknum til þessa. Einstöku læknar liafa vafalítið gefið út vínrecept til
tekjuauka, en eigi allfáir af misskildu meinleysi og eftirlátssemi við kunn-
ingja sína, eða aðra, sem nauðað hafa á þeim. Lyfseðlafjöldinn eykst
fljótt hjá þeim læknum, sem á annað borð ternja sér að ávísa áfengi, til
nautnar. Skýrsluhöf., síra Björn Þorláksson frá Dvergasteini,
skilur lítið í þessu máli, þar sem hann talar um áfergju lækna til að
„koma áfenginu út i fólkið“, eða ,,ausa“ því út. Þeir, sem kunnugir eru,
vita, að læknar þurfa lítið fvrir því að hafa, að koma út vínreceptum.
Sannleikurinn er sá, að læknar verða fyrir sifeldri ánauð af mönnum,
sem vilja ná sér i recept. Þetta vita allir læknar, bæði þeir, sem oft ávísa
áfengi, og hinir, sem gera það sjaldan eöa aldrei.
Recepta-gjafir lækna hafa mikið til verið eftirlitslausar, og er því ekki
að furða, þótt ýmsar syndir hafi hlaðist á bak læknanna i þessu máli.
Vér trúum því vel, sein próf. G u ð m. H a n n e s s o n ritaði nýlega,
að íslenskir læknar hafi síst reynst ver, en stéttarbræður þeirra í öðr-
um bannlöndum. En þetta cr ekki nóg. íslenskir læknar hafa, margir
hverjir, misnotað rétt sinn og hjálpað mönnum til að útvega sér áfengi