Læknablaðið - 01.03.1928, Blaðsíða 23

LÆKNABLAÐIÐ
53
suma gömlu spítalana töluvert. Þegar þetta bætist viö, hefir ísland fleiri
sjúkrarúm en nokkurt annaö land á NorSurlöndum. Mörg héruö hafa
hjúkrunarfélög og hjúkrunarkonur. Bólusetning er mestmegnis i höndum
ljósmæöra og venjulega er endurbólusett á 12—13 ára aldri.
Einstaka emhættislæknar kvarta yfir því, aö ekki fáist ljósmæöur í af-
skekta, erfiöa hreppa. Einn læknir stingur upp á því, aö kenna karlmönn-
um og setja þá í svona staöi. Þetta lætur ef til vill undarlega i ejyrum
erlendra manna, en varla á íslandi. Áöur fyrrum gegndu karlmenn stund-
um ljósmóöurstörfum á íslandi.
Heilbrigðisskýrslurnar bera þess ljósan vott, hve mikið verk er unniö
nú af islenskum læknum. Bókin er mjög mótuö af hinum sérkennilega
höfundi, Guðm. próf. Hannessyni. Alstaðar er samanhuröur gerður viö
önnur lönd. I lok hvers kafla um sóttnæma sjúkdóma er venjulega gerö
grein fyrir þeirri meðferð, sem læknarnir hafa notað eftir því, sem séö
veröur af skýrslum þeirra. í köflunum um tyfus, skarlatssótt, difteritis
o. íl. sjúkdóma er rækilega hent á nýjustu framfarir í meðferö sjúkdóm-
anna og læknar hvattir til þess að notfæra sér þær viö nýja faraldra.
Prófessorinn, sem er kennari i anatomi víö Háskólann og stendur mjög
framarlega sem mannfræðingur (antropolog), sýnir meö þessu kunnátitu,
sem hlýtur að vekja mikla aðdáun, kunnáttu, sem fer ágætlega viö hag-
kvæmni prófessorsins.
R. K. Rasmussen, Ejde, Færeyjum.
Læknaíélag Reykjavíkur.
(Útdráttur úr fundagerðum).
Mánud. 12. mars 1928 kl. 8)4 siðd., var fundur haldinn í L. R., á kenn-
arastofu Háskólans.
I. Próf. Guðm. Hannesson flutti erindi um berklaveiki. Jafnframt er-
indinu, sem væntanlega veröur birt siðar, sýndi ræðum. meö skugga-
myndum talnaskýrslur og linurit um gang veikinnar og manndauöa í
ýmsum löndum, einkanlega á Noröurlöndum, Englandi og íslandi. Sýndi
próf. G. H. fram á, að veikin, sem þjóðarsjúkdómur, gengur sinn gang,
án þess að fundur berklasýkilsins, heilsuhæli eöa berklavarnir aörar, virt-
ust hafa veruleg áhrif á útbeiðslu veikinnar.
Umr. urðu nokkrar og tóku til máls próf. Sig. Magn., N. P. Dungal
og G. Cl.
II. Afgreiðsla og verð Læknablaðsins. Ritstj. og nefnd sú, sem kos-
in var henni til aðstoðar, bar fram till. um að verð Lbl. frá nýári s.l.
skyldi vera kr. 15.00 á ári, og var það samþ. Jafnframt var samþ. að
fela sérstökum manni, sem ritstj. útvegaði til þess, aö annast afgreiðslu
t)g innheimtu Lbl. gegn 10% greiðslu af því sem innheimtist.
III. Forseti las upp bréf frá allmörgum læknum, er skorast undan að
taka að sér næturvörð lengur en til 1. april þ. á., nema næturlækni veröi
lagður til bíll.