Læknablaðið - 01.08.1942, Síða 28

54
nokkra lausn á málinu. En sí6-
borin lausn mín telst í lögum þeim
unt ekki 2 heldur 4 aöstoöarlækna
héraöslækna, senr uú eru aö koma
í gildi og allir viröast una vel, þó
aö of snemmt sé af aö státa, er
engin reynsla er fengin aí frani-
kvæmdinni, og tel eg þeint aö svo
stöddu ekki annaö til gildis en
þaö, aö þau geta þó fyrirfram ekki
talizt bein hugsunarvilla.
Eg þarf her ekki aö lýsa því.
hve nærri lá, aö aðgeröir eöa aö-
gerðarleysi Læknafélagsins yröi
lögunt þcssum aö íótakefli. l->aö
liggur bert fyrir af bréfi niínu til
félagsins, er formaöurinn tekur nú
upp í skýrslu sína, en taldi sér
sæma aö lauma undan, er hann
birti hana upphaflega. Mun með-
ferð málsins siöar á fundinum hafa
orðiö til þess að leiðrétta þau
vinnubrögö. Eftir aö málið liggur
þannig fyrir. er óþarft fyrir mig
aö mótmæla frekar aödróttunum
formannsins um, aö eg hafi aflað
mér gagna frá héraöslæknum hér
að lútandi meö „röngum forsend-
um“, enda æöi fráleitt, aö eg heföi
þá bent þeim á aö beina umsögnum
sínum um máliö til sjálfs Lækna-
félagsins.
Urn „þvingunarlög(in) á lækna-
kandídata“, en svo kallar formaö-
urinn hin nýju heimildarlög utn
aukið íramhaldsnám kandídatanna
i sambandi við allt aö 6 mánaöa
þjónustu í læknishéraöi, láist hon-
um að geta nokkurra atriða, er
máli skipta. er um það skal dæma,
hvernig eg stend aö þeim „þræla-
tökum“ og „griðrofutn“. Fvrsl
heföi hann mátt leitast viö að gera
það skiljanlegt, hvernig frumvarp-
ið um aðstoðarlæknana hefði „flog-
iö í gegn“ um Alþingi án nokkurs
sambands við kandídatafrumvarp-
ið, ef hið t'yrr nefnda frumvarp
heföi aldrei fengizt flutt í þinginu.
LÆKNABLAÐIÐ
l?vi mest heföi hann átt aö eyöa
nokkrum orðum aö því aö útlista,
hver áhrif það nnmdi hafa haft á
væntanlegar umsóknir um aðstoð-
arlæknisstöðurnar, ef áróöur
læknastúdentanna, studdur af
læknafélagsskapnum. hefði borið
filætlaðan árangur. Úr því aö hlýða
þótti, að stúdentunum, er lögðust
á móti írumvarpinu, væri boðið
á aðálfund Læknafélagsins til að
hlýða á mcðferö þessa ntáls, án
þess aö við þætti eiga, að gagn-
aðili væri viðstaddur, hefði það og
boriö vott um æskilegt hlutleysi
formannsins, ef fram heíði kom-
ið, að áður ett eg lét tilleiöast að
fallast á nefnt kandídatafrumvarp,
lá þegar fyrir þinginu annað frum-
varp, sem ætlaö var að konta því
til leiðar, aö lögö væri, án nokk-
urrar launatryggingar, heils árs
þegnskylduvinnukvöð á alla há-
skólakandidata, og var fyrst og
fremst ætlað að ná til læknakandí-
data. Þaö skiptir ekki máli, aö á
fruntvarpinu voru nokkrir srníða-
gallar, er læknakandídatar heíðtt
getaö notaö sér til að smeygja sér
undan kvöðinni, ef ekki heföi lag-
færzt við meðferð ntálsins, því að
það hefði vissulega gerzt. Enn
liefði verið fróðlegt fyrir ltina ungu
stúdenta að heyra það skilmerki-
lega reifaö, hverjar ráðstafanir
ltefir veriö taliö nauösynlegt að
gera sums staöar erlendis og jafn-
vel á hinum mannúðlegu og frels-
iselskandi X'orðurlöndum til að
lengja og tefja nám læknastúdenta
í því skyni aö ltindra hættulega ot-
t'jölgun lækna. Hefði verið gild
ástæða til að bera það saman við
hinar mildu ráðstafanir, sem her
er verið að gera í þvi efni. t þvi
sambandi heföi og ekki matt
gleyma þeirrl heintild um takmark
anir að læknadeildinni. sem Ha-
skólanum hefir veriö fengin i hénd-