Læknablaðið - 01.08.1942, Qupperneq 30

LÆ K N A,-B 'L A Ð 1 Ð
56
críiðleika svcitabúskaparins hetir
það bætzt, a'ð hann hefir verið
ræjjður svo við ungling-ana, að eng-
in leið er að hetnja þá í svcitunum.
hvað {)á að fá þá til að búa sig
undir störf þar.
Hvað sem bajndum og stjórn-
málamönnum þeirra líður, fullyrði
eg, að héraðslæknunum dttgir bet-
ur en allur barlómur fyrir þeirra
hönd, aö tekið sé, þó að ekki væri
ncma stöku sinnum, veruleikatök-
um á einu og einu hagsmunamáli
þeirra. l'ykir mér aö gefnu tilefni
ástæöa til að lýsa cftir, hvenær
eg má einkttin hafti ,,oröiö var við
það á undanförnum árum“, að
stjórn I-teknafélagsins hafi tekiö á
þann hátt til hendi, eöa liver hags-
munamál héraöslækna megi sér-
staklega rekja til aískipta hennar
síðastliðinn áratug. Jafnframt ætla
eg mig eiga sanngirniskröíu á rök-
utn fyrir réttmæti þess áburðar, að
eg sé sá, sem „stjórn L. I. 'hefir
lengi átt í höggi við um hagsbæt-
ttr héraðslækna". og væri hann þó.
þegar þess er gætt, hver staða
mín er. ekki til að íyrtast af, ef
haldið hefði verið á máluin lié.r-
aðslækna af meiri djörfung en
raun cr á. Var það stjórn I^ækna-
félagsins, sem tók i streng með hér-
aöslæknunum, þegar gjaklskrár-
mál lækna var á döfinni ? Eða haföi
hún ekkert viö það að athuga, að
vegna 2500—3500 kr. árslauna fyr-
ir ærin embættisstörí væru þcir
rígbundnir við opinbera gjaldskrá.
samtímis þvi. sem metið var til
þrælahalds, að hið opinbera væri
geröur samningsaðili um gjaldskrá
annarra lækna, þar á meðal lækna.
sem höföu margföld héraðslæknis-
laun of opinberu fé, aðeins ef störf
þeirra voru önnur en hin lítils virtu
héraðslæknisstörf ? Hvenær heíir
hin sama stjórn liaft nokkuð raun-
Hæft fram að hera til lausnar hús-
næðismálum héraðslækna ? Atti
hún frumkvæði aö þvi, að læknum
rýrustu héraöanna var ákveðin full
aldursuppbót án tillits til þjónustu-
aldurs? Vann hftn að því, að lækn-
isvitjanastyrkir voru auknir, augn-
lækningaferðir skipulagöar, lækn-
ishéraðasjóðir stofnaðir og síðan
sett lög utii almenna læknisvitjana-
sjóöi ? Mundi hún hafa hugmynd
ttm, hverjar hagsbætur hata ný-
lega veriö tryggöar liéraðslækni i
Reykjarfjaröarhéraöi, sem áður
var talið eitt lélegasta héraðiö á
landintt? \ ar gistivist héraðslækna
á I^andsspítalanuin komiö upp fyrir
hennar tilverknað? Hefir hún
nokkttrn tíma látiö sig varöa JiaíS,
að betur en áöur yrði búiö í hend-
ur héraöslæknuin til aö létta þeim
framkvætnd embættisstarfa þeirra?
Stofnaði hún til nýskipunar berkkt-
varnanna. eða hver var hlutdeild
hennar, er hinum alinennu alþýöu-
tryggingum var komiö á? En því
spyr eg um þetta tvennt, að hvort
tvcggja varðar mjög starfsskilyrði
héraöslækna og verður þó enn bet-
ur siðar. Aður hefir þess veriö get-
ið. hvernig Læknafélagsstjórninni
þóknaðist aö standa aö löggjöfinni
um aðstoðarlæknana, sem ætlað er
að létta óbærilegasta þrældótns-
okinu af herðum héraöslækna.
Rek eg þetta ekki lengra, en tek
fyrir „glansnúmer" stjórnarinnar.
þar sem ertt afskipti hennar at
verölagsuppbót héraöslækna vegna
yfirstandandi dý-rtíöar.
Það er upphaf þess máls, aö Al-
þingi cr látiö sitja frant á sumar
og afgreiöa lög utn verölagsupp-
b.ætur embættisnianna vorið >94°'
án þess aÖ vart yrði, að stjópn
Læknafélagsius þætti máli skipta.
hver hlutur héraðslæknanna yröt.
og eiga þeir þó þá sérstöðu tneða!
embættismanna, að föst embættis-
laun þeirra eru aðeins hluti, og oft