Læknablaðið - 01.03.1946, Blaðsíða 34

58
LÆKNABLAÐIÍ)
nien intervertebrale rétt undir
lumbo-sacralrótinni discuspro-
laps á stærð við matbaun. Rót-
in var færð mediall og liga-
mentið klofið. Við það spýttist
út úr prolapshnútnum örlitill
cn barður brjóskhnútur, og á
eftir þrýstust út trefjar af
lirörnuðum þófavef. Þetta var
tekið burt ásamt því, sem náð-
ist af nueleus pulposus. Sjúkl.
náði sér vel eftir aðgerðina.
Hún er nú alveg óþægindalaus
Þær rannsóknaraðferðir, sem
notaðar eru við discusprolaps-
inn, auk venjulegrar vtri skoð-
unar, eru rannsókn á mænu-
vökva og myelographia.
Á Vanföreanstalten i Stokk-
hóhni var mænuvökvi rann-
sakaður hjá öllum sjúkl., seni
grunaðir voru um discuspro-
laps. Totalprotcininnihald
vökvans var mælt, ásamt al-
bumin- og globulin ((uotient,
með sérstaklega nákvæmri
rannsóknaraðferð. í nokkrum
hluta discusprolapstilfellanna
var totalprotein inniliald vökv-
ans greinilega sjúklega aukið,
en hjá almörgum var það ann-
aðbvort eðlilegt eða svo litið
aukið, að ekki var með fullu
öryggi hægt að tala um sjúk-
lega aukningu. A Vanföre-
anstalten var þó tekið svo
mikið tillit til breytinga i
mænuvökva, að i vafatilfell-
um var niðurstaðan af rann-
sókn hans látin skera úr því,
hvort gera ætti myelographia
eða ekki.
Mvelographia er sú rannsókn-
araðferð sem beztar upplýsing-
ar gefur um lögun mænugang-
anna og bvort uin intra eða
extradural fyrirferðaraukning
sé að ræða. Fyrst framan af
var discusprolapsinn greind-
ur eingöngu með myelo-
graphia, en smám saman, er
menn glöggvuðu sig betur á
vtri einkennum þessa sjúk-
dóms, hefir gildi myelograplii-
unnar í þessu sambandi minnk-
að, og nú er svo komið, að þvi
er haldið fram af mörgum, að
mvelographia sé algerlega ó-
þörf, nema i einstaka vafatil-
fellum.
Þau kontrastefni, sem al-
mennt bafa verið notuð til þess
að sprauta inn í durasekkinn
við myelographia, eru loft og
lipiodol. Loftmyelograpbi er
bælt af nokkrum og talin sjálf-
sögð rannsóknaraðferð. Flestir
telja liana þó algerlega ófull-
nægjandi. Á Vanföreanstalten
var loftmxælographia notuð um
skeið, en hætt var við hana aft-
ur, þar eð hún virtist gefa á-
reiðanlegar upplýsingar aðeins
þar, sem þeirra þurfti sízt, þ.e.
a.s. þegar um stóra discuspro-
lapsa var að ræða, sem íágu
innarlega i mængöngunum.
Minni háttar breytingar komu
liinsvegar ekki i ljós. Lipiodol-
mjælograpbia var þvi tekin upp