Læknablaðið - 15.01.1954, Blaðsíða 29

L Æ K N A B L A Ð I Ð
59
beðið við það verulegt tjón.
Síðastliðið haust lét stjórn L.í.
fjölrita úrskurð félagsdóms og
sendi hann til þeirra, sem ekki
höfðu orðið orlofsréttinda að-
njótandi. Munu þeir nú vera að
semja við Tryggingarstofnun-
ina um þetta mál. Fyrirsvars-
menn trygginganna vefengja
ekki orlofsréttinn, en telja að
sjúkrasamlögunum sé með úr-
skurðinum í sjálfsvald sett,
hvort þau greiða læknum or-
lofsfé eða sjá samlagsmönnum
þeirra fyrir læknishjálp meðan
á orlofi stendur, læknunum að
kostnaðarlausu. Nokkrir lækuar
hafa vakið máls á því, að þeir
eigi rétt til orlofsbóta fvrir liðin
ár allt frá þeim tíma er úr-
skurður lelagsdóms var upp-
kveðinn. d'ryggingarstofnunin
neitar með öllu að fallast á
þennan skilning. Formaður L.í.
hefur leitað álits þekkts lög-
fræðings í þessu efni og taldi
hann málarekstur vegna orlofs-
fjár langt aftur í tímann von-
lítinn enda munu kaupkröfur
firnast á 4 árum. Kröfur um or-
lofsfé fyrir hin síðari árin taldi
hann og vonlitlar nema fyrir
árið 1952 þegar krafan var bor-
inn fram. Gat hann um hæsta-
réttardóm í áþekku máli skoð-
un sinni til stuðnings.
I október sl. ræddi formaður
L.I. við landlækui um það hvorí
ekki væri ástæða til að flytja i
hærri launaflokk nokkur lækn-
ishéruð, einkum þar sem heilsu-
gæzlustöðvar væru eða ættu að
taka til starfa og þar sem auk
héraðslæknisins væru prakti-
seraudi læknar. Mun og tekið
fram í launalögunum að skipt-
ing héraðanna í flokka sé end-
urskoðuð á nokkurra ára fresli.
Landlæknir tók þessari mála-
leitan mjög vel og lagði til við
ráðuneytið að nokkur héruð
vrðu færð í hærri launaflokk.
Stjórn L. I. lýsti sig samþykka
tillögum landlæknis. Nýlega var
mér tjáð að búið væri að ganga
frá þessu endanlega.
13. maí 1952 var gefin út
reglugerð um sölu áfengis til
lækninga. Munu allir læknar nú
orðið kannast við það plagg og
fáir að góðu. Ekki fékk stjórn
L. 1. vitneskju um reglugerðina
fyrr en liðið var fram á haust
og óskaði þá formaður þess að
hún yrði tekin til umræðu i
Læknafélagi Reykjavíkur. Var
l>að gert á nóvemberfundi fé-
lagsins. Var óánægja mjög al-
menn yfir reglugjörðinni og
mælti enginn henni bót utan
lyfsölustjóri, sem einn kvaðst
bera ábyrgð á henni. Var kosin
þriggja manna nefnd á fundin-
um til þess að ræða við lyfsölu-
stjóra og leita lagfæringa á
verstu annmörkunum. Þær um-
ræður háru lítinn sem engan
árangur.
Eins og þeir muna, sem lesið
hafa fundarboðið, er Lækna-
blaðið á dagskrá aðalfundar.
Þarl' L. I. mjög á aðstoð Lækna-
blaðsins að halda, til þess að
koma tilkynningum til félags-