Læknablaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 9

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI ÍSLANDS OG
LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: GUÐMUNDUR THOIÍODDSEN. Meðritstjórar: JÚLÍUS
SIGURJÓNSSON (L. í.) og BJARNI JÓNSSON (L. R.)
39. árg. Reykjavík 1955 6.—7
H YPERTE^í §IO ARTERIALIS
Cftir cl, \ >ned._______'drnci ^ydr
rnaion
Erindi flutt á fundi Læknafélags Miðvesturlands í júní 1955.
Eins og vér vitum, liefir
mannsævin lengst allinikið síð-
ustu áratugina. úað er ekki
eingöngu, að meðalaldurinn
hafi lengst vegna minnkandi
barnadauða, heldur komast nú
miklu fleiri á gamals aldur og
ná háum aldri. Við athuganir
hefir þó komið í ljós, að einn er
sá flokkur inanna, eða e. t. v.
réttara sagt eru það ákveðnir
flokkar manna, sem eru undan-
t.ekning í þessu efni. Það eru
þeir, sem eru í fararbroddi. í at-
vinnu- og fjármálalífinu, í
stjórnmálunum og yfirleitt í
ábvrgðarmiklum stöðum. Þess-
ir menn deyja margir tiltölu-
lega ungir og við athuganir á
orsökunum til þess hefir orðið
lil nýtt nafn, „manager disease“
sem nefna mætti „forstjóra-
sjúkdóm.“ Hér á landi er þessi
revnsla heldur ekki ókunn.
Nýrri athuganir liafa leitt í
ljós, að þetta á líka við um
lækna. Tveir læknar, Graf
og Dunbar eru hér tilnefnd-
ir, sem hafa rannsakað mál-
ið, hafa borið saman dán-
araldur og dauðamein hjá for-
stjórum í ábyrgðarmiklum og
erfiðum stöðum, læknisstöðum
og öðrum starfsgreinum, og
komizt að raun um, að tiltölu-
lega margir þeirra deyja 55—60
ára gamlir. Dauðameinið var
coronarthrombosis, angina
p,ectoris og arythmia, m. ö. o.
þeir dóu úr hjartaslagi á al-
mennu máli. Þessi hefir neynsl-
an líka orðið hjá oss, þótt rann-
sóknir og skýrslur vanti. Að
því er kemur til lækna sér-
staklega, þá er getið um athug-
anir Mori'is o. fl. (Brit. med.
journal, 1952), þar sem niður-
staðan er þessi: Coronarsjúk-