Læknablaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 26
98
LÆKN ABLAÐIÐ
leiðu B-vítamín og K-vítamín.
Af þessum ástæðum hefir
nureomycín úhrif ú prothrom-
bin tíma og koagulation hlóðs-
ins. A þessu er unnt að rúða
l)ót með vítamíngjöf, en hitt er
verra, að gróður óheppilegra
lífvera eykst í þörmunum. Það
eru einkum proteus, staph.
aureus og sveppir (candida
albicans). Aukaverkanir af
þessum ústæðum eru oft lang-
vinnar og hafa stundum reynzt
banvænar t. d. colitis ulcerosa
með perforation, staph. aureus
sepsis, monilia pneumonia og
sepsis.
Terramycín (oxy tetracyclin)
fannst 1950. Það hefir mjög
svipuð áhrif á sýkla og aureo-
mycín, en verkar ])ó öllu minna
á gram positiva kokka. Terra-
mycín resorberast nokkru betur
frá þörmunum heldur en aureo-
mycín, eða allt að 2 gr. á sólar-
hring. Bæði aureomycín og
terramycín berast treglega inn
í mænuvökva og er því hæpið
að nota þau við heilahimnu-
bólgu. Talið er meiri hætta á
slæmri colitis af terramycíni,
heldur en aureomycíni.
Achromycin (tetracyclin) var
fundið upp 1953 og er nýjasta
efnið í þessari þrenningu. Þetta
efni er haldbetra í upplausn,
resorberast betur og gefur
hærra magn í blóði heldur en
aureomycín. Það verkar máske
heldur minna á gram positiva
kokka en aureomycín, en að
öðru levti virðast hæði efnin
hafa svipuð áhrif á sýkla.
Það er ef til vill of fljótt að
segja mikið um eituráhrif
achromycíns, vegna skorts á
reynslu. Höfundar virðast þó
sammála um að achromycín
valdi síður meltingartruflunum
heldur en aureomycín og terra-
.mycín.
M. Finland et al. fundu að
terramycín orsakaði niðurgang
í 19% tilfella og var staph.
aureus næstum alltaf í saurn-
um. Við aureomycín meðferð
kom niðurgangur í 10% til-
fella en staph. aureus var ekki
að jafnaði í saur. Achromycín
orsakaði diarrhea hjá 4%
sjúklinga, og af þeim höfðu
færri en 1% staph. aureus í
saur. Aureomycín er unnt að
gefa í æð, en það er of ertandi
í vöðva. Terramycín og achro-
mycín má gefa í vöðva án
verulegrar ertingar. Hefir
achromycín reynst vel, gefið
á þann hátt. Terramycín or-
sakar niðurgang í 1% tilfella,
gefið í vöðva en nálægt 20%
þegar það er gefið sem inntaka.
Dýratilraunir benda til þess, að
achromycín sé minnst eitrað af
þessum efnum.
Næmi sýkla gegn þessum
þrem efnum fylgist nokkurn
veginn að. Verði sýklar ónæmir
fyrir einni tegundinni þá eykst
þol þeirra jafnframt fyrir hin-
um tveim.
Chloromyctín fannst árið