Læknablaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 16

88
LÆKNABLAÐIÐ
fyrr en eftir nokkra daga og
olli. það vantrú á meðalinu í
fyrstu. Þetta gæti bent til þess,
að það þurfi að activera ein-
livern millilið, til þess að koma
verkunum sínum á.
Reserpiu er framleitt af
Ciba-v,erksmiðj unum undir
nafninu serpasil, i töflum á
0,10 og 0,25 mg.
Um reynsluna af reserpin er
j)að að segja, að jmð er vægara
og ekki eins áhrifamikið og
methoniumsamböndin, en það
tekur j)eim fram í því, að draga
úr ýmsum subjectiv einkenn-
um, sem oft valda sjúklingun-
um miklum þrautum, svo s,em
höfuðverk, svima, suðu fyrir
eyrum og svefnleysi, og sömu-
leiðis i því að létta psykoneur-
otisk einkenni. Reserpin er tal-
ið verka bezl á fremur unga
sjúklinga, sem eru labil, neuro-
tiskir, m,eð öran hjartslátt og
enn fremur á slíka sjúklinga
j)ótl regluleg hypertonia sé
ckki komin í ljós, ástand, sem
sumir nefna „praehypertonia“.
Það er og álit sumra, að reser-
pin beri að revna fyrst af hin-
um öflugrj lyfjum, J)ótt það sé
ekki jafn kröftugt til Jæss að
færa tensio langt niður. Ef áð-
urnefndar aukaverkanir koma
fram að ráði, þ. e. nefstífla o.
s. frv., verður að draga úr gjöf
eða jafnvel hætta i bili. Sér-
staklega ber að nefna depressio
og hafi sjúklingur áður sýnt
hennar merki, ber ekki að nota
reserpin. Að öðru leyti ,er tek-
ið fram, að nýrnasjúkdómar
séu ekki kontraindicatio og
ekki heldur hypertonisk angina
pectoris, en J)ó ber að lækka
þar tensio varlega, einkum i
byrjun. Þetta á vitanlega við
um öll lyfin, svo og hitt, að
ekki þykir vert að byrja m,eð-
ferð innan 6 vikna frá insult
eða hjartainfarct og byrja var-
lega.
Eins og j)egar er sagt er ser-
pasil í töflum á 0,10 mg og
0,25 mg. Dosis er talin 1—2
tabl. major. á dag, en viðtalds-
dosis 1 tabl. minor. (= 0,10
mg) á dag eða jafnvel 0,05 mg
(=y2 tafla).
Að lokum er j)ess að geta að
reynt hefur verið að sameina
meðferð með þessum lyfjum.
Gallarnir á methoniumsam-
böndunum eru eiturverkanirn-
ar, en við þunga hvpertonia
nægja ekki minni skamtar en
þeir, sem valda nokkrum auka-
verkunum. Sé nú yfirvofandi
lifshætta eða örorka, t. d. ef
t.ensio er 220/180 eða ef hyper-
tonia hindrar starfsgetu, sem
annars væri möguleg, þá er
samt talin indicatio til slikra
lvfjagjafa og enn fremur eru
sjúkdómseinkennin sjúkling-
unum stundum svo erfið, að
j)eir vilja vinna })að til að þola
nokkur aukaáhrif. í slíkum til-
fellum sem þessum er talið, að
sú ánægjulega reynsla sé f,eng-
in, að gott sé að sameina