Læknablaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 25

LÆKXABL AÐIÐ
97
heldur þvert á móti nauðsyn-
lcgt vexti þeirra txeði in vitro
og in vivo.
Streptomycín og penisillín
eru samverkandi (synergisk) in
vitro. Sýnt hefur verið,
að með því að sameina þessi
efni iná stundum fá penisillín
til þess að verka á gram h-
stafi, sem það að jafnaði.
hefir engin áhrif á. Þar sem
aldrei er unnt að segja fyrir um
þol sýkla gegn streptomycíni,
ætti ætíð að gera næmispróf á
sýklunum sé þess kostur, áður
en lyfið er notað. Sumir álíta,
að streptomycín eigi eingöngu
að nota gegn berklum. Stre])to-
mycín verkar ljezt í alkaliskri
upplausn, ])H 7.8. Sé pH () er
aðeins 5% af verkuninni el'tir.
Þetta hefir sérlega mikla þýð-
ingu við þvagfærainfectionir.
Þá er ekki nóg að tryggja sér
vitineskju um að sýklar séu
næmir fyrir streptomycini,
heldur verður þess vandlega að
gæta, að þvagið sé alkaliskt.
Aureomycín (chlor-tetracycl-
in) fannst árið 1948. Það er
framleitt scm hydrochlorid og
er gult duft, uppleysanlegt í
vatni og geymist upplausnin vel
við pH 4.5, en sé reaktion
neutral eða alkalisk klofnar
cfnið fljótlega.
Aureomycín tilheyrir tetra-
cyclin flokknum ásamt terra-
mycín (oxy-tetracylín) og
achromycín (tetracylín). Þessi
efni eru kemiskt náskyld
og hafa öll sitt verkanasvið.
Nokkur munur er þó á lækn-
ingaeiginleikum og aukaverk-
ununi þessara efna.
Aureomycín verkar á flesta
kokka, einnig marga stafi, hæði
gram -f og gram +, auk þess
á rickettsia og stærri virus t.
d. psittacosis. En aurcomycín
verkar ekki eingöngu á sýkla,
heldur einnig á ýmsar bakt-
eríur, sem eru gagnlegar líkam-
anum og nauðsynlegar til þess
að viðhalda eðlilegu jafnvægi
milli þeirra mikroorganisma,
sem ætíð liljóta að vera fyrir
liendi. Aureomycín verkar ekki
á sveppi og getur stundum
greitt götu þeirra ásamt öðrum
sýklum, sem ónæmir hafa orðið
fyrir því.
Aureomycín resorberast
sæmilega vel frá canalis
intestinalis, en þó mcð nokkr-
um takmörkunum. Ef aureo-
niycín inntaka er aukin fram
vfir ákveðinn skammt, eykst
magn í blóði ekki í hlutfalli við
aukna inntöku. Talið er, að
1,0—1,5 g. á sólarhring resor-
berist vel hjá fullorðnum.
Það sem gefið er fram yfir
])ctta magn, verkar aðallega á
þarmaflóruna, eykur aukaverk-
anir, en hefir lítið lækninga-
gildi.
Aðalgallar aureomycíns eru
ertandi áhrif á þarmana og ó-
heppilegar breytingar á þarma-
flórunni. Þar eyðast ýmsar
gagnlegar bakteríur, sem fram-