Læknablaðið - 15.11.1958, Blaðsíða 37

LÆKNABLAÐIÐ
105
heotomi, og tókst þá strax að
sjuga upp mikiö af slími. Þurfti
stöðugt, eða á 15—20 mín. fresti
dag og nótt, að sjúga úr koki
og um tracheostomi mikið af
slími og graftarvilsu, allan tím-
ann, sem sjúkl. var veikur.
Ástand var svipað þennan dag,
færri krampaköst, en stöðugur
opistliotonus og trismus. Sjúkl.
fékk vökva í æð, en erfiðleik-
ar voru á að halda nálinni í
æð og fór notliæfum æðum ört
fækkandi. Þar sem sýnt var, að
ástand myndi ekki batna innan
skamms tima, var reynt að
koma niður slöngu í maga, en
þrátt fyrir deyfingu, sem var
nánast svæfing, þá tókst ekki
að koma slöngu niður vegna
glottisspasma, sem breiddist út
i allsherjar krampakast.
Hinn 18. nóv. var því gerð
gastrostomia a.m. Witzel. Og
daginn eftir var svo byrjað að
mata slönguna og fljótlega gef-
ið 120 ml. af fljótandi fæði á
klst. Sjúkl. liresstist við þetta,
en lá þó alltaf stífur, nema
stutta stund, 1—2 klst. eftir að
hann fékk avertin 5,5 gr. rectalt,
sem var 2svar á dag. Auk þess
fékk hann svo daglega:
Inj. magnesium sulfas 15%
17 ml á 5 klst. fresti, inj. pethi-
in 2 ml. og inj. phenemali 1
ml. 2—4 sinnum á dag. Tetanus-
antitoxin 10.000 X 2 i.m. Mis-
munandi antihiotica í gastros-
tomiu og þá skipt vikulega.
Fju’st var notuð venjuleg
tracheostomi-kanyla, en betur
reyndist að nota nokkuð gilda
gúmmíslöngu, sem betra var að
taka út og hreinsa eða skipta
um. Þvaglát og hægðir voru
alltaf eðlileg.
Ástand sjúld. var siðan mikið
til óbreytt, en elckert mátti slaka
á lyfjagjöfum, þvi að þá fékk
sjúkl. krampakast. Sjúkl. var
með stöðugan hita frá 38—40,
bæði frá lungnabólgu og ofhit-
un frá liinu mikla vöðvastarfi.
Þurfti því að gæta þess að
sjúkl. væri mjög léttklæddur.
Allmikil óþægindi liafði sjúkl.
um tíma frá hjarta, og lagaðist
það við digitalisgjöf. Sjúkl.
var mjög miður sín andlega
mest allan tímann, enda alltaf
með meðvitund og skiljandi hið
alvarlega ástanda sitt.
Hinn 11. des. varð svo mikil
breyting. Það var eins og stíf-
leiki rynni af sjúkl. og hann gat
farið að kyngja.
Slöngur voru fljótlega teknar
úr tracheo- og gastrotomiu og
hvort tveggja lokaðist af sjálfu
sér á nokkrum dögum.
Sjúkl. var mjög máttfarinn
eftir þetta, en næringarástand
var gott og liann hresstist fljót-
lega. Sárin gréru þó seint á
hendinni, enda liöfðu þau verið
rifin svo mikið upp. Hann út-
skrifaðist af sjúkrahúsinu hinn
23. jan. ’56.
Síðar þurfti svo að aflinra 2
fingur, og hefur sjúkl. þvi að-
eins þumalfingur heilan og