Læknablaðið

Volume

Læknablaðið - 01.04.1968, Page 19

Læknablaðið - 01.04.1968, Page 19
LÆKNABLAÐIÐ 51 Svo sem vænta mátti af slíkum fjör- og athafnamanni, átti hann fjölmörg hugðarefni, er hann ræddi um við kunningja sína og á opinl)erum vettvangi. Hæfileikar hans voru fjölþættir. Hann var ágætlega ritfær og sagði vel frá. Um fimmtugt veiktist Jónas af sykursýki, sem ágerðist, er aldur færðist yfir hann. Síðustu misserin, er Jónas iifði, gekk hann ekki heill til skógar. Hann lét þó lítið á slíku bera, en hélt gleði sinni óskertri. í marzmánuði 1967 var hann skorinn upp í Bandaríkjunum (New York) við blöðrusteinum. Fór hann lil Danmerkur eftir þá aðgerð sér til hressingar, en náði sér ekki sem skyldi. Hann kom heim seinni hluta júnímánaðar og fór þegar að sinna skyldustörfum sínum. Honum var ráðlögð frekari hvíld sér til hressingar, svo að hann mætti ná hetri heilsu, en að morgni liins 28. júlí andaðisl hann skyndilega. Banamein hans var hjartaslag. Otför hans var gerð frá Dómkirkjunni í Bevkjavík 2. ágúst 1967. Með Jónasi Sveinssyni er genginn snjall og duglegur læknir og góður drengur. Þeir sakna hans mest, er þekktu hann bezt. Kristján Hannesson. Ég kynntist Jónasi Sveinssyni talsvert síðustu þrjátíu ár ævi hans. Það, sem mér fannst bera mest á í skapgerð hans, voru miklir persónutöfrar, glaðværð, óvenjuleg atorka og vinnuþrek, greiðvikni og hjálpsemi, lipurð í framkomu og glæsileg gestrisni, þar sem hann var hrókur alls fagnaðar. Hann fvlgdist sérlega vel með nýjungum í læknisfræði og á fjölda mörgum öðrum sviðum. Hann liafði svo margt nýtt að segja, að ég heyrði hann varla endurtaka sjálfan sig. Þó sagði hann oft: „Lífið er dásamlegt“ og hætti einu sinni við: „Bara ef maður kærir sig um að liafa það þannig.“ Ég hef oft hugleitt, hvilíkur regimnunur er á þeim fáu mönn- um, sem liafa þannig lífsviðhorf, og hinum, sem sjá aldrei nema ljótt, öndvert og illt í tilverunni og horfa þá oftast á sína eigin spegilmynd. Jónas var síkátur og skemmtilegur, bráðgreindur, fljótur að liugsa, setti lnigsun sína fram á lifandi hátt. Það var ekki nokkur leið að láta sér leiðast í návist hans eða sitja eins og
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Læknablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.