Læknablaðið - 01.04.1971, Blaðsíða 30

42
LÆKNABLAÐIÐ
1. mynd
Lungu og lifur úr fullorðinni kind með ígulsulli. í lifur margir, smáir
sullir, dreifðir um allt Iíffærið. í lunga þrír sullir í jaðri Iíffærisins. I
sullunum var tær vökvi og mikið af sullhausum.
í sauðfé. Hundi, sem var á sama bæ og sullaveika kindin, var
lógað alllöngu síðar. Igulbandoi’mar fundust ekki í görnum lmnds-
ins.
Haustið 1970 fundust ígulsullir í lifur og lungum úr lcindum
á sama sláturstað, Breiðdalsvík. Reyndust líffæri þessi úr að
minnsta kosti tíu kindum frá þremur bæjum í Stöðvarbreppi.
Sullirnir voru gráhvítir að lit, umluktir bandvefsbjúp, sullvökvi
gruggugur, en urmull af sullhausum í vökvanum. I siimum sull-
unum voru greinileg hrörnunareinkenni sjáanleg. I hverju líf-
færi voru fáir sullir, 2-8, nokkuð stórir, 3-4 cm í þvermál, óreglu-
legir í laginu og lágu djúpt inni í líffærinu, sumir alveg í hvarfi
inni í lifrar- eða lungnavef.
Þessir fundir sýna, að enn leynast ígulsullir í sauðfé hér á
landi. Sennileg't er, að þær kindur, sem fundust haustið 1970, hafi
sýkzt fyrir nokkru eftir útliti sullanna að dæma. Ekki hefur
telcizt að hafa upp á þeim hundum, sem sjúkir hafa verið af
bandormum og dreift smiti.
Síðan fjárskiptum lauk, 1952, hafa á liverju ári verið skoðuð
lungu úr fullorðnu fé tugþúsundum saman. Skoðun þessi hefur
verið gerð á vegum Sauðfjársjúkdómancfndar vegna mæðiveiki-