Læknablaðið - 01.04.1974, Qupperneq 30

78
LÆKNABLAÐiÐ
60. ÁRG. — MARS-APRÍL 1974
UMRÆÐUR UM HEILBRIGÐIS-
ÞJÓNUSTUNA
Eins og vera ber eru alltaf einhverjir að-
ilar innan læknastéttarinnar og utan, sem
láta heilbrigðismál til sín taka á opinberum
vettvangi. Læknafélag íslands er einn af
þessum aðilum. Félagið hefur túlkað sjón-
armið sín á aðalfundum, einnig á formanna-
ráðstefnum og í Læknablaðinu. Einnig á
stundum, þegar slík mál hafa verið rædd
á fundum í Læknafélagi Reykjavíkur. Ætla
mætti því, að stefna Læknafélags íslands
í helstu atriðum, sem varða heilbrigðismál,
væri læknum kunn. Hins vegar er ekki við
því að búast, að allir læknar innan félags-
ins séu sammála. Heilbrigðismál má oft
leysa eftir ýmsum leiðum og sýnist þá sitt
hverjum, hvaða stefnu skal taka. í síðasta
tölublaði Læknablaðsins birtist grein rituð
af Félagi íslenskra Lækna í Bretlandi undir
fyrirsögninni „Umræður um sjúkrahúsmál",
þar sem vikið er að stefnu Læknafélags ís-
lands, einkum er varðar göngudeildarþjón-
ustu. í grein þessari er gefið í skyn að
göngudeildarþjónustu við sjúkrahúsin í
Reykjavík sé mjög ábótavant og þar sé um
að kenna fyrst og fremst stefnu Læknafé-
lags íslands og einstökum læknum og er í
því sambandi vísað til skrifa Páls Sigurðs-
sonar ráðuneytisstjóra í Morgunblaðinu 13.
mars sl. Einnig er því haldið fram af grein-
arhöfundum, að aukin og endurbætt göngu-
deildarþjónusta mundi leysa mikinn vanda
i heilbrigðisþjónustunni að því er virðist
fyrst og fremst með þeim hætti, að heim-
ilislæknar gætu frekar vísað sjúklingum sín-
um á göngudeildir en til sérfræðinga, sem
vinna á lækningastofum utan sjúkrahúsa, og
einnig, að sérfræðingar, sem vinna utan
sjúkrahúsa, gætu vísað sjúklingum á göngu-
deildir, þar sem betri aðstaða væri til rann-
sókna og lækninga.
Nú er skemmst frá því að segja, að L.í.
hefur verið Ijós þörfin á að efla göngu-
deildarþjónustu við sjúkrahúsin í Reykjavík.
Petta sjónarmið kom meðal annars skýrt
fram í skýrslu formanns L.í. á aðalfundi
1973, sem birtist í Læknablaðinu 11.-12.
tölublaði 1973. Er þar skýrt tekið fram, að
samtímis uppbyggingu heilsugæslustöðva
þurfi að efla göngudeildir við sjúkrahúsin
og nauðsynlegt sé, að komið verði á stofn
lækningastöðvum eða klinikum fyrir ein-
staka sjúkdómsflokka svo sem gláku, syk-
ursýki, háþrýsting og ef til vill fleiri sjúk-
dóma. Par til vel útbúnar heilsugæslustöðv-
ar rísi, muni vera heppilegast, að slíkar
lækningastöðvar verði á göngudeildum
sjúkrahúsanna eða á annan hátt í nánum
tengslum við sjúkrahúsin. Benda má á, að
ýmsir þeir læknar, sem hafa verið í stjórn
Læknafélags íslands á undanförnum árum,
hafa tekið þátt í uppbyggingu göngudeilda
við sjúkrahúsin í Reykjavík ásamt starfs-
félögum sínum. Meiriháttar göngudeildar-
þjónusta við íslensk sjúkrahús er tiltölulega
nýtilkomin, vafalaust fyrst og fremst af
þeirri ástæðu, að byggingartími íslenskra
sjúkrahúsa hefur verið óeðlilega langur.
Meðal annars tók 20 ár að byggja viðbygg-
ingu þá við Landspítalann þar sem göngu-
deildarstarfsemin fer nú fram. Pessi langi
byggingartími hefur hamlað allri þjónustu
sjúkrahúsa, þar á meðal göngudeildarþjón-
ustu, sem stundum hefur orðið að víkja
fyrir nýjum verkefnum, sem ekki var séð
fyrir að þyrfti að koma inn í sjúkrahúsin.
Prátt fyrir þessa erfiðleika hefur til dæmis
göngudeild Landspítalans sl. 4 ár tekið að
meðaltali á móti 11437 sjúklingum á ári.
ísótóparannsóknarstofurnar hafa auk þess
afgreitt á annað þúsund ambulant sjúklinga
á ári. í þessari göngudeildarstarfsemi eru
ekki meðtaldir sjúklingar, sem skoðaðir
hafa verið á fæðingardeild Landspítalans
eða á röntgendeild Landspítalans, en þeir
skipta þúsundum. Stofnuð hefur verið syk-
ursýkisklinik og er það í samræmi við yfir-
lýsta stefnu Læknafélags íslands eins og
áður er getið um. Á síðasta aðalfundi L.í.