Læknablaðið - 01.08.1974, Blaðsíða 83

LÆKNABLAÐIÐ
153
anna hefur ekki verið tekin nein ákvörð-
un um eignaréttinn, enda frekar lítilsvert.
Það, sem mestu varðar er, að þau eru
þjóðareign í vörzlu ríkisstofnana og með
þau farið sem heimildir um sögu þjóðarinn-
ar. Sum beinanna eru með áberandi sjúk-
legum breytingum og væri eðlilegast að
varðveita þau á safni rannsóknarstofnunar
sögu læknisfræðinnar, bæði sem sýningar-
gripi og til rannsókna á sögu sjúkdómanna.
Heilbrigðu beinin færi bezt á að yrðu áfram
á vegum rannsóknastofunnar í líffæra-
fræði, en bæði beinasöfnin þurfa að vera
aðgengileg til rannsókna.
Að öðru leyti yrði þáttur háskóla og
læknadeildar sá, að efla möguleika rann-
sóknarstofnunar sögu læknisfræðinnar til
þekkingaröflunar og þekkingarmiðlunar.
Forstöðumaður stofnunarinnar teldist til
kennaraliðs læknadeildar, án þess að þar
með sé á nokkurn hátt verið að hugsa um
sögu læknisfræðinnar sem skyldunáms-
grein í þeirri deild, enda ekki í verka-
hring fyrirhugaðrar nefndar að gera til-
lögur um kennslumál. En æskilegt væri,
að forstöðumaðurinn flytti að jafnaði
nokkra fyrirlestra um sögu læknisfræð-
innar svo þeim, sem áhuga hefðu á þessu
efni, gæfist kostur á nokkurri fræðslu í
því. Ennfremur leiðbeini hann þeim, er
hafa hug á að taka ákveðin rannsókna-
verkefni til úrvinnslu í stofnuninni.
Félag áhugamanna um sögu læknisfræð-
innar var stofnað 18. desember 1964 til
að efla þekkingu á sögu læknisfræðinnar
og jafnframt með það í huga að skapa ís-
lenzkan samstarfsaðila að „Nordisk Medi-
cinskhistorisk Ársbok“, sem hliðstæð fé-
lög á hinum Norðurlöndunum stóðu að.
Síðan 1965 hefur íslenzka félagið verið
meðútgefandi árbókarinnar og árlega
hafa félagar þess lagt til efni í hana. Ef
rannsóknarstofnun sögu læknisfræðinnar
kæmist á laggirnar þá yrði hún sjálfkjör-
inn aðili að útgáfu árbókarinnar, en Fé-
lag áhugamanna um sögu læknisfræðinn-
ar yrði þá að styrktarsamtökum stofnun-
arinnar, á líkan hátt og Fornleifafélagið
er nú samtök manna til styrktar starfsemi
Þjóðminjasafns.
Ef ríkisstjórn íslands getur fallist á
þau meginsjónarmið, er hér hafa verið
sett fram, kaupir nú Nesstofu og afhendir
Þjóðminjasafni til umræddra nota, vorum