Læknablaðið - 01.08.1975, Qupperneq 35

LÆKNABLAÐIÐ
57
TAFLA 11, frh.
Vefja- rannsókn A thugasemdir
Adenoca Aðgerð 1961. Lifir án einkenna 1967.
Squamo- Aðgerð 1960. Æxli neðst
cellul.ca í vélinda.
Adenoca Æxlisstærð 4x3-5 cm.
cardia Aðgerð 1961.
Adenoca Lítið æxli. Aðgerð 1961.
Adenoca Æxli 3x1.5 cm. Aðgerð 1961.
Adenoca Skroppinskjóða (Linitis
diffusum plastica). Aðgerð 1959: Gastrectomia total.
Leiomyo- Einnig fannst Leiomyoma.
sarcoma Aðgerð 1959.
Adenoca Aðgerð 1960. Skorið gegnum æxlisvef. Sjúkl. dó 1964.
Adenoca Stórt æxli í vélindaopi (8x8 cm.). Aðgerð 1963.
Adenoca Resectio ventr. U.S.A. f. 16 árum. Aðgerð 1966, dó 2 mán. eftir aðgerð.
Adenoca Aðgerð jan. 1961, lézt maí 1961.
Leiomyoma
LeiomyomaFölsk jákvæð frumurannsókn.
Gastritis
Fibrosis
pylori
Ulcus
pepticum
Klin. greining: Magakrabbamein.
Engin aðgerð. Sjúkl. batnaði.
Fölsk grunsamleg röntgenranns.
Gastroduo-
denitis
Ulcus pep.
Gastritis
Ulcus pep.
Gastritis Aðgerð vegna grunsaml.
röntgenmyndar 1963.
Ulcus pep.
við árangur röntgéngreiningar eftir því
sem æxlið er minna. Á sömu mynd sést
að framlag frumurannsóknar til greiningar
verður því minna sem æxlin stækka, en
jafnframt verður hlutdeild röntgenrann-
sóknarinnar meiri. Það má af þessu fá all-
skýra hugmynd um greiningarnæmissvið
(diagnostic spectrum) frumurannsóknar-
innar við greiningu magakrabbameins.
Kemur þetta í aðalatriðum heim við árang-
ur frumurannsókna í öðrum líffærakerfum.
eins og t. d. vaginal frumurannsókn og
hrákafrumurannsókn. Þar er árangur
frumurannsókna fyrst og fremst tengdur
,,in situ“ breytingum og minni æxlum. Sé
um stærri æxli að ræða eru vanalega
komnar drepbreytingar með vefja- og
vessahroða, sem kemur í veg fyrir að
greiningarhæf sýni fáist. f maga skiptir
lega æxlisins og miklu máli með tilliti til
tæmingar. Sé um tæmingarhindrun, maga-
teppu, að ræða, gerir það sýnisöflun til
frumurannsóknar erfiða eða óframkvæm-
anlega. Afföll í æxlisgreiningu frumu-
rannsókna geta einnig orðið vegna legu
æxlisins inni í magavegg (submucosal eða
intra mural lega), sem getur valdið því
að ekki verður flögnun út í magaholið.
Lega æxlisins getur einnig verið þannig
að skolvökvi nái illa eða ekki til yfirborðs
æxlisvefsins, t. d. neðst í pars pylorica.
Ein meginástæðan fyrir lélegum árangri
frumurannsókna er tæknilega illa fram-
kvæmd magaskolun. Læknakandidatar.
margir hverjir með takmarkaða reynslu í
þessari tækni, öfluðu sýnis frá um það
bil helmingi þeirra sjúklinga. sem hér er
sagt frá. Þar við bætist að sá hluti sjúkl-
ingahópsins, sem kandidatar voru helzt
kallaðir til að afla sýna frá, var einmitt
sá, sem verst var fallinn til frumrann-
sókna, þ. e. a. s. spítalasjúklingar með stó.v
magaæxli og tæmingarseinkun eða maea-
tenpu. Frá hinum helmingi sjúkdómstil-
fellanna var svnishorna aflað af öðrum
höfunda (O. J.), ee var stærri hluti þess
hóps utanspítalasjúklingar í rannsókn á
vegum sérfræðinga í meltingarsiúkdóm-
um, og má með vissu telja að sá hópur
hafi yfirleitt verið betur fallinn til frumu-
rannsókna en sjúkrahússjúklingar, sem
valdir voru til þessarar rannsóknar.