Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.10.1984, Blaðsíða 43

Læknablaðið - 15.10.1984, Blaðsíða 43
LÆKNABLADID 267 70 nm í þvermál. í henni er ríbókjarnasýra meö innri og ytri prótínhjúp (capsid). Nafn sitt dregur veiran af latneska oröinu rota ( = hjól), enda gefur útlitið tilefni til pess. Innri hjúp- urinn virðist geyma mótefnastýri (antigenic determinants) sameiginleg öllum rótaveirum, en sá ytri sérhæfða (type specific) stjórnhluta mótefnavaka. Tegundahópar rótaveira hafa mjög flókin og fjölbreytt mótefnavakakerfi og pess vegna hefir mönnum ekki tekist að koma á samein- urðu kerfi sermiflokkunar. Einkenni rótaveirusýkingar eru vægur hiti, uppköst og niðurgangur. Ná einkennin há- marki prem til fjórum dögum eftir byrjum veik- inda. Alvarlegasti aukakvillinn er vessaþurrð, einkum hjá ungbörnum 12 til 18 mánaða. Fyrir koma blæðingar um endaþarm. Einkenni frá öndunarfærum (nefrennsli, hósti, eyrnabólga) eru venjulega undanfari meltingartruflananna. Getur kvillinn komið fyrir sem farsótt, er líkast kvefsóttum. Parf því að hafa rótaveiru- sýkingu í huga sem mismunagreiningu bráðrar öndunarfærasýkingar. Fyrir kemur, að rótaveirur valda heilkenni skyndidauða ungbarna (sudden infant death syndrome), sem eingöngu hefir verið tengt sýkingu í efri hluta öndunarfæra (7). Frumsýking er oftast á unga aldri. Með- göngutími sóttarinnar eru þrír dagar. Nýgengi- hlutföll eru misjöfn eftir heimsálfum. í hita- beltinu er talið, að rótaveirusýkingar séu or- sök innlagna vegna niðurgangs hjá börnum fimm ára og yngri í 20 til 30 % allra tilvika. Tilsvarandi tölur í tempraða beltinu eru 40 til 60 af hundraði. Sjúkdómurinn er mjög smit- næmur. A einangruðum eyjaklasa í Kyrrahaf- inu sýktust í afmörkuðum faraldri 62 % barna eins til fimm ára (8). Rótaveirur berast einkum með saur milli og valdið dropasmitun á íbúðasvæðum. Verð- ur vikið að pessu síðar. sjó. Komið hefir í ljós, að a.m.k. 12 til 14 daga parf til pess að þúsundföld fækkun (Iog 3 reduction) verði par (9). Bendir pað til pess, að veiran sé mjög stöðug í vatni. Rótaveirur berast einkum með saur milli manna, en önnur möguleg smitleið er dropa- smit með menguðu vatni. Sé loftið rakt og hitastig lágt, getur veiran prifist í margar klukkustundir. Skolp, sem rennur í sjó, getur flotið upp fyrir áhrif eðlispyngdar og hitastigs og myndað punnt yfirborðslag. Sterkur vindur getur gripið með sér vökvann úr yfirborðinu og valdið dropasmitun á íbúðasvæðum. Verð- ur vikið að pessu síðar. 1.3 Adenóveirur (adenoviruses) Adenóveirur eru stöðugar við mismunandi sýrustig og pær standast vel áhrif sólarljóss og sótthreinsiefna. Af pessum sökum vegnar peim vel í umhverfi mannsins. Tengsl tiltekinna veira við niðurgangssóttir ungbarna hafa orðið ljós á síðustu árum (10). Pessar veirur eru í ýmsu frábrugðnar algeng- ustu sermigerðunum og er litið á pær sem sérstakan undirflokk. Einkennin, sem þessi undirflokkur veldur, eru eingöngu frá meltingarfærunum. Mest ber á niðurgangi, en börn kasta einnig upp og eru lystarlaus. Kvillinn stendur að jafnaði fjóra til níu daga. Afturbati er venjulega viðburðalaus. Kvillann fá einkum börn átta mánaða til tveggja ára. Eldri systkini og foreldrar eru einkennalaus og útskilja ekki adenóveirur. 1.4 Bikarveirur (caiiciviruses) Saga bikarveiranna hófst í Kaliforníu 1932, pegar borin voru kennsl á útþotasótt í svínum (vesicular exanthema) og nýverið hefir þeim verið skipað í ættina Caliciviridae (11). Stærð veirunnar er 30 nm. Hún hefir sérkennilega Davíðsstjörnuásýnd, sem greinir hana frá öðr- Fig. 1. Viruses pathogenic to man occurring in water. Genus Species Enterovirus Calicivirus Juman poliovirus types 1-3 Human coxsackievirus A1-A22, 24 Human coxsackievirus B1-B6 Human echovirus types 1-9, types 11-27, types 29-34. Human enterovirus type 72 Parvovirus Adeno- associated Norwalk-virus virus (AAV) Reovirus AAV types 1-4 subgroup Mammalian Human roatvirus Reovirus types 1-3 adenovirus Papilloma Human adenovirus types 1-33 virus Polyoma Human papilloma virus virus Astrovirus*) BK virus *) Not yet classified
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.