Læknablaðið - 15.05.1987, Qupperneq 40

174
LÆKNABLAÐIÐ
meinatækni. Sjúkraþjálfari og meinatæknir gætu
sinnt bæði Fáskrúðsfirði og Stöðvarfirði.
Læknar endast illa á Fáskrúðsfirði vegna
vinnuálags og hafa yfirleitt ekki verið hér nema
eitt ár. í héraðinu eru 1400 íbúar sem einn maður
sinnir, allan sólarhringinn árið um kring. Það er
afskaplega erfitt að þurfa til dæmis að fara í
vitjun sem tekur 6-8 tíma, að afloknum 14-16
tíma vinnudegi og eins að mega sífellt búast við
útkalli. Það gefst aldrei frí í raun og veru. Þetta er
örugglega ástæðan fyrir því hve læknar endast illa
á Fáskúðsfirði. Enda er full ástæða til þess að
hafa tvo lækna í 1400 manna héraði.
Þórður G. Ólafsson: Á heilsugæslustöðinni á
Egilsstöðum hefur gengið fremur vel að fá
starfsfólk. Þar eru þrír læknar, tvær stöður hafa
verið mannaðar lengi og nú er fastur læknir í
þriðju stöðunni. Einn hjúkrunarfræðingur hefur
starfað i mörg ár, og fyrir rúmu ári bættist
hjúkrunarforstjóri í hópinn. Þá hafa
meinatæknir og ljósmóðir starfað í mörg ár.
Einna helst hefur vantað sérþjálfaðan ritara. Við
erum með tölvuskráningu og ritarastarfið er
nokkuð erilsamt.
Sjúkraþjálfara hefur okkur vantað og gengið illa
að fá. Núna erum við með hollenska
sjúkraþjálfara í sex mánuði, en það er greinilega
mikil þörf fyrir sjúkraþjálfara á staðnum, bæði
fyrir heilsugæsluna og sjúkrahúsið. Á sjúkrahúsi
Egilsstaða hefur vantað sjúkraliða og ekki er
fullmannað í stöður hjúkrunarfræðinga.
Stefán Þórarinsson: Við erum að byrja að fá
hjúkrunarfræðinga til starfa í heilsugæslunni og
reynslan er sú, að það er mjög mikill munur á
hjúkrunarfræðingum og hvernig þeim tekst að
starfa sjálfstætt við heilsuvernd og
heilsugæsluhjúkrun. Ég held að óvíða sé jafn
mikil þörf og þar fyrir góða menntun og þá á ég
við háskólamenntun, sem er miðuð við
heilsugæslu.
En það verður ekki nógsamlega undirstrikað, að
hjúkrun inni á sjúkrahúsum er gjörólík því að
fara að vinna meira eða minna sjálfstætt við
heilsuvernd og heilbrigðisfræðslu, eins og
heilsugæsluhjúkrunarfræðingar verða að gera.
Kristinn ívarsson: Staðreyndin er sú að á smærri
stöðum er fátt faglært fólk, og það fólk sem
okkur vantar er í reynd ekki á staðnum. Flestir
velta laununum fyrir sér og ég held að þegar
launamálin hafa verið lagfærð gangi betur að fá
fólk til starfa og þá verður um leið minna álag á
þeim sem fyrir eru, sem enn auðveldar að fá
starfsfólk.
Atli Árnason: Það virðist sæmilega gott hljóð í
mönnum varðandi starfsmannahald, allavega
þeim sem eru með sjúkrahús á bak við sig eins og
á Egilsstöðum, Norðfirði og Seyðisfirði, en þar
höfum við aldrei verið betur sett en núna bæði
hvað varðar hjúkrunarfræðinga og annað
starfsfólk. Sú þróun gæti hugsanlega snúist við,
ef fyrirhugaðar breytingar á rekstrargrunni
sjúkrastofnana leiða til þrengri fjárhagsstöðu eins
og maður óttast. Það er alveg ljóst að starfsfólk
kemur hingað vegna þess að hingað til hefur verið
hægt að bjóða betri kjör úti á landsbyggðinni.
Guðmundur I. Sverrisson: Það starfsfólk sem
vantar einna mest á heilsugæslustöðvum úti á
landi eru sjúkraþjálfarar. Við verðum mikið varir
við atvinnusjúkdóma, vöðvabólgur og ýmis
konar óþægindi í vöðva- og stoðkerfi hjá
starfsfólki í fiskiðnaði og fleiri greinum. Þetta er
mjög algengt, en lítið mál að lagfæra og fellur inn
á verksvið og þekkingarsvið sjúkraþjálfara.
Heilsugœzlustöðin Fáskrúðsfirði.