Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 15.12.1998, Side 29

Læknablaðið - 15.12.1998, Side 29
LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84 931 Tafla I. Svörun gegn mismunandi ofnœmisvökum. Ofnæmisvakar Alls Jákvætt próf Fjöldi (%) Birki 569 55 (9,6) Gras 573 169 (29,5) Túnfífill 572 13 (2,3) Hestur 571 35 (6,1) Köttur 573 125 (21,8) Hundur Dermatophagoides 571 49 (8,6) petronyssinus Dermatophangoides 568 27 (4,8) farinae 568 27 (4,8) Alternaria altemarius 545 4 (0,7) Cladosporium herbarum 554 8 (1,4) Mucor spinosus 243* 3 (1,2) Aspergillus fumigatus 180* 1 (0,6) Lepidoglyphus destructor 55** 17 (30,9) * Mucor spinosus hætt 1994 en Aspergillus fumigalus notuð eftir það. ** Einungis prófað hjá þeim sem notuðu hey. tveimur til að finna út stærð í mm (4). Fram kemur í töflu I hvaða ofnæmisvakar eru notaðir í rannsókninni. Eina undantekningin frá því að húðpróf var notað, var við greiningu ofnæmis fyrir heymaurnum Lepidoglyphus destructor. Þar var stuðst við mótefnamælingar og mæld sértæk IgE mótefni, með RAST aðferð (5). Já- kvæð niðurstaða í RAST-flokkum var skil- greind 2 eða stærri. A fyrrnefndu rannsóknartímabili voru notuð stöðluð efni með styrkleika 10 H.E.R (6). Breytingar urðu á ofnæmisvökum fyrir myglu- sveppum á tímabilinu. Arið 1994 var hætt að nota Mucor spinosus en í stað hans sett inn Aspergillus fumigatus. Þá var frá sama tíma notuð ofnæmislausn til að greina ofnæmi fyrir heymaur, Lepidoglyphus destructor, en einung- is var prófað fyrir þessum ofnæmisvaldi hjá þeim sem notuðu hey. Upplýsingum var safnað í tölvutækt form í File Maker Pro fyrir Macintosh og síðan fært yfir í Stat View SE + Graphic program. Hóp- arnir voru bornir saman með einföldu t-prófi eða ópöruðu t-prófi. Samanburður milli hópa, sem höfðu grasofnæmi og annars vegar ættarfylgju fyrir ofnæmi og hins vegar ekki, var gert með kí-kvaðratsprófi, p<0,05 var talið marktækt. Niðurstöður Alls reyndust 283 hafa jákvæð húðpróf eða 47%. Meðalaldur þeirra sem höfðu jákvæð húðpróf var 23±13 ár en meðalaldur þeirra sem höfðu neikvæð húðpróf var 34±17 ár (p<0,001). Yngsti einstaklingurinn var tveggja ára og elsti 77 ára en flestir rannsakaðra einstaklinga voru Tafla II. Fjöldi sjúkdómsgreininga ogfjöldi þeirra sem höfðu já- kvœð ofnœmispróf Greining N Jákvætt próf (%) Síkvef 288 118 (42) Sumarkvef 155 122 (79) Astmi 96 32 (33) Önnureinkenni 61 11 (18) Tafla III. Meðalaldur eftir sjúkdómsgreiningu hjá þeim sem höfðu jákvœtt ofnœmispróf borið saman við þau sem höfðu nei- kvœtt próf Meðalaldur Greining Jákvætt próf Neikvætt próf Síkvef 28±I3 37±16 ** Sumarkvef 17±10 32±14 ** Astmi 26±14 34±19 * *p< 0,05, **p< 0,001 börn og ungt fólk. Tafla I sýnir niðurstöður úr húðprófunum. Heymaurinn Lepidoglyplius de- structor sýndi oftast jákvæða svörun eða í 31 % tilvika en einungis var prófað fyrir honum hjá þeim sem unnu með hey. Hér var einungis stuðst við RAST próf. Að öðru leyti var jákvæð svörun gegn grösum langalgengust eða í tæp- lega þriðjungi tilvika og svörun gegn kattarhár- um hjá liðlega fimmta hluta hópsins. í þriðja sæti kom birkifrjó með svörun í tæplega tíunda hverju tilviki. Svörun gegn rykmaurum var mun sjaldgæfari og í langflestum tilvikum var rannsókn fyrir myglusveppum neikvæð. I töflu II koma fram helstu tilefni ofnæmis- rannsókna. Einungis ein sjúkdómsgreining var notuð fyrir hvern einstakling og var þar valin sú sjúkdómsgreining sem var þýðingarmest og aðaltilefni rannsóknar. Á þann hátt er heildar- fjöldi einstaklinga með mismunandi sjúkdóma í þessari töflu sá sami og fjöldi rannsakaðra einstaklinga. Algengast var síkvef. Þar var hlutfall jákvæðra húðprófa 42%. Þar næst kom slímhúðarbólga í augum og nefi á sumrin, en jákvæð húðpróf reyndust 79%. Þriðja algeng- asta tilefnið var astmi og í þeim hópi greindist ofnæmi í 33% tilvika. Sjaldgæfust voru ein- kenni frá augum og nefi eða öndunarfærum án þess að tekist hafi að flokka þau undir eina ákveðna sjúkdómsgreiningu. Þar var hlutfall ofnæmis 18%. Tafla III sýnir meðalaldur eftir sjúkdóms- greiningum og að þeir sem höfðu jákvætt of- næmispróf voru í öllum tilvikum með mark- tækt lægri meðalaldur en hinir. Meðalaldur karla sem höfðu ofnæmi var 21 ±13 ár og kvenna 25± 13 ár. Meðalaldur karla sem ekki höfðu ofnæmi var 32±17 ár og meðalaldur kvenna var 35±17 ár.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.