Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.2007, Side 14

Lífgjafi fjölmiðils er samband hans við lesendurna. Ekkert er nauð-
synlegra en að fjölmiðill fái ábendingar, fyrirspurnir og finni hvort efn-
ið sem framleitt er þyki gott eða vont. DV fagnar sterku sambandi milli
blaðsins og lesenda. Lesendur eiga drjúgan þátt í þeirri miklu sókn sem
DV er í. Í gær hófst hin eiginlega kynning á DV sem dagblaði og við-
brögðin eru mikil og góð. Áskrifendum fjölgar umfram það sem björt-
ustu vonir stóðu til.
Þær fáu vikur sem hið endurreista DV hefur starfað hefur samband
þess við lesendur, við fólkið í landinu, tekið stökk. Áður bar á fyrirlitn-
ingu í garð DV. Það er að baki og í stað andúðar hefur myndast, og er að
myndast, trúnaðarsamband milli DV og lesenda. Það voru ekki bjartsýn-
isspár sem fylgdu DV úr hlaði í upphafi þessa árs. Hefði verið tekið mið
af þeim spám hefði DV ekki verið endurreist sem dagblað. Allt það fólk
sem hefur tekið þátt í endurreisn-
inni hefur haft trú á verkefninu og
aldrei sem nú þegar ljóst er að sam-
bandið milli blaðsins og lesenda er
eins sterkt og raun ber vitni.
Ekki er það svo að allir séu sátt-
ir við DV. Stjórnmálamenn, sumir
hverjir, kunna ekki að meta gagn-
rýna umfjöllun um störf sín og þyk-
ir ekkert til þess koma að hér starfi
fjölmiðill sem veitir og ætlar að veita
aðhald. Stjórnmálamenn hafa van-
ist hinu, það er fjölmiðlum sem hafa
undanlátssemi við viðmælendur að leiðarljósi. Það gerir DV ekki og það
kann fólk að meta. Hvatning frá lesendum er góð og styrkjandi. Ekki er
erfitt að ákveða hvora leiðina ber að fara, vera þóknanlegt blað fyrir við-
mælendur eða skrifa fréttir og annað efni fyrir hinn almenna lesanda.
Það reynir á ritstjórnir síðustu daga fyrir kosningar. Minnsta gagnrýni
á athafnir og orð stjórnmálamanna er oftast sögð vera árás. Oftast eru
það stjórnmálamennirnir sjálfir sem kalla á umfjöllunina. Til að mynda
með sértækri afgreiðslu á ríkisfangi til handa tengdadóttur ráðherra.
DV gaf út á miðvikudag blað í meira en eitt hundrað þúsund eintök-
um til kynningar á þeim breytingum sem hafa verið gerðar á blaðinu.
Viðbrögðin hafa verið góð og meiri en búist var við. Þau sanna að það er
þörf fyrir áskriftarblað sem DV. Hvað sem verður sagt um önnur dagblöð
þá er ljóst að DV hefur sérstöðu, sérstöðu í útliti, efnistökum og fram-
setningu. Þá sérstöðu kann hinn almenni lesandi að meta. Lífstaugin
milli DV og lesenda er að styrkjast og eflast. Allt það fólk sem starfar á
DV sækir sjálfsvirðingu sína til hins almenna lesanda en hrekst ekki af
leið þrátt fyrir hrakyrði og bölbænir fárra stjórnmálamanna.
Sigurjón M. Egilsson
Ísland átti sextíu ára aðildarafmæli að Sameinuðu
þjóðunum þann 19. nóvember síðastliðinn. Aðildin
hefur frá upphafi verið ein af grunnstoðum íslenskr-
ar utanríkisstefnu. Frá öndverðu hafa mannréttindi
verið grundvallaratriði í starfsemi Sameinuðu þjóð-
anna en mannréttindastarf innan samtakanna stend-
ur nú á vissum tímamótum. Nýtt mannréttindaráð
var stofnað á síðasta
ári og heyrir undir alls-
herjarþing Sameinuðu
þjóðanna. Meðal annars af þessu tilefni var ákveð-
ið að marka heildstæða stefnu Íslands í alþjóðlegri
mannréttindavernd til framtíðar. Um leið og það hef-
ur verið gert er rétt að huga að stöðu mannréttinda
hér innanlands og hvernig Ísland hefur svarað kalli
Sameinuðu þjóðanna á þeim vettvangi.
Í kjölfar tilurðar Sameinuðu þjóðanna urðu til
stofnanir sem stuðlað hafa að framgangi og vernd
mannréttinda í aðildarlöndum samtakanna – svo-
kallaðar mannréttindaþjóðstofnanir (National Hum-
an Rights Institutions). Framan af voru stofnanir af
þessu tagi þó fremur fátíðar og hlutverk þeirra óljóst.
Á sjöunda áratugnum fór af stað umræða á vettvangi
Sameinuðu þjóðanna um það hvernig stuðla mætti
að frekari framgangi þjóðstofnana. Eftir nokkrar til-
raunir til að móta alþjóðlegar reglur um innlendar
mannréttindastofnanir var boðað til ráðstefnu í Par-
ís árið 1991 þar sem samkomulag náðist um svokall-
aðar Parísarreglur, en í þeim var lagður grundvöllur
að formgerð og markmiðum mannréttindaþjóðstofn
ana.
Samkvæmt Parísarreglunum er mannréttinda-
þjóðstofnun opinber stofnun á fjárlögum viðkom-
andi ríkis, óháð stjórnvöldum (ríkisinu), að einhverju
leyti sambærilegt því sem gildir um umboðsmann
Alþingis. Tilgangur slíkra stofnana er að auka þekk-
ingu á mannréttindum og stuðla að því að þau séu
virt. Sjálfstæði mannréttindaþjóðstofnana, fjárhags-
legur grundvöllur og fagleg gæði eru enn fremur
tryggð í lögum eða jafnvel stjórnarskrá. Slík laga-
setning þarf að taka á tengslum stofnunarinnar og
annarra innlendra stofnana, mannréttindastofa og
mannréttindasamtaka og annarra þeirra sem vinna
að rannsóknum og fræðslu á þessu sviði, til dæmis
mannréttindakennslu, tilmælum til opinberra að-
ila, almennum rannsóknum á sviði mannréttinda
og rannsóknum á einstökum mannréttindabrotum.
Einnig er nauðsynlegt að taka á stuðningi við opin-
bera aðila og frjáls félagasamtök sem vinna að því að
tryggja mannréttindi í samræmi við þjóðréttarlega
sáttmála.
Mannréttindaþjóðstofnunum er ætlað að vera í
skurðlínu ríkis og borgaralegs samfélags. Slík stofnun
er hvorki yfirvald í hefðbundnum skilningi né frjáls
félagasamtök. Mannréttindaþjóðstofnun er ekki ætl-
að að leysa af hólmi stofnanir eða félög sem þegar
eru starfandi á sviði mannréttinda. Henni er þó ætl-
að að vera veruleg viðbót við það starf sem unnið er í
þágu mannréttinda og uppbyggingar málaflokksins í
viðkomandi landi. Í ljósi þess að allar mannréttinda-
þjóðstofnanir byggja á sömu grundvallarreglum í
starfsemi sinni má með réttu halda því fram að hér
sé um nýja gerð stofnana að ræða.
Á Íslandi hefur fram til þessa ekki verið starfrækt
þjóðarstofnun á sviði mannréttinda. Segja má að
Mannréttindaskrifstofa Íslands, sem er regnhlífar-
samtök frjálsra félagasamtaka, háskóla og opinberra
stofnana, hafi sinnt hlutverki mannréttindaþjóð-
stofnunar að nokkru leyti og um leið unnið braut-
ryðjendastarf á sviði mannréttindamála á Íslandi. Í
þeim tilgangi að stuðla að frekari stöðugleika í að-
búnaði og því umhverfi sem mannréttindasam-
tök á Íslandi starfa við, hef ég falið félagsvísinda-
og lagadeild Háskólans á Akureyri að gera úttekt á
því hverra kosta íslensk stjórnvöld eiga völ á á sviði
mannréttindamála ef þau hyggjast hlíta tilmælum
Sameinuðu þjóðanna um mannréttindaþjóðar-
stofnanir.
fimmtudagur 10. maí 200714 Umræða DV
Sambandið
Mannréttindastofnanir
þjóðríkja
Kjallari
Allt það fólk sem starf-
ar á DV sækir sjálfs-
virðingu sína til hins
almenna lesanda en
hrekst ekki af leið þrátt
fyrir hrakyrði og böl-
bænir fárra stjórnmála-
manna.
Valgerður sVerrisdóttir
utanríkisráðherra skrifar
Á Íslandi hefur fram til
þessa ekki verið starf-
rækt þjóðarstofnun á sviði
mannréttinda.
Útgáfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
StjórnarforMaður: Hreinn loftsson fraMkVæMDaStjóri: Hjálmar Blöndal
ritStjóri og áByrgðarMaður: Sigurjón M. Egilsson
fulltrÚi ritStjóra: janus Sigurjónsson
Umbrot: dV. Prentvinnsla: Prentsmiðja morgunblaðsins. Dreifing: Árvakur. dV áskilur sér rétt til að
birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
fréttaStjóri: Brynjólfur Þór guðmundsson
aðStoðarritjóri: Sigríður Dögg auðunsdóttir auglýSingaStjóri: auður Húnfjörð
ráðherrann rokkar
Söngur félagsmálaráðherr-
ans Magnúsar Stefánssonar
til stuðnings
Framsóknar-
flokknum heyr-
ist spilaður
víða. Magnús er
vanur rokkari
og gladdi þjóð-
ina með söng í
mörgum ódauð-
legum lögum
meðan hann var starfandi hljóm-
listarmaður. Þrátt fyrir annir í
stjórnmálum er ljóst að hann hef-
ur engu, eða allavega litlu, gleymt
frá því hann söng Traustur vinur
og 17. júní lagið fræga.
eiður og eggert
Vonir West Ham-aðdáenda eru þær
að Eggerti Magnússyni og hans
fólki í London
takist tvennt, að
halda félaginu
í úrvalsdeild og
fá Eið Smára
til félagsins. Ís-
lenskir eigendur
West Ham eru
svo ríkir að fyrir
þeim vefst varla
að kaupa fyrirliða landsliðsins og svo
er Hermann Hreiðarsson á lausu.
Ef þeir ganga báðir til liðs við West
Ham verður þar sterkt íslenskt vígi í
höfuðsetri Breta. Það er til mikils að
vinna.
auður var fyrst
Í kosningablaði DV í gær var rangt
farið með þegar sagt var að Ragn-
hildur Helga-
dóttir hafi verið
fyrst kvenna til
að taka sæti í
ríkisstjórn. Svo
var ekki. Það var
Auður Auðuns
sem það gerði og
hún gerði fleira,
var fyrsta ís-
lenska konan sem varð lögfræðingur
og fyrst kvenna varð hún til að gegna
embætti borgarstjóra í Reykjavík.
Rétt skal vera rétt og upplýstir les-
endur höfðu samband vegna þessa
og er það hér með leiðrétt.
SandKorn
FÖSTUDAGUR 18. MAI FRÁ 20:00
Salsa Celtica(UK)
Stórsveit Samúels
Jóns Samúelssonar (IS)
Á NASA VIÐ AUSTURVÖLL
17. - 19. mai
vorblot.is
Útvatnaður saltfiskur án beina til að sjóða
Sérútvatn. saltfiskur án beina til að steikja
Saltfisksteikur (Lomos) fyrir veitingahús