Innsýn - 01.04.1976, Side 16

16
undan hljómleikum sínum, þar sem þeir
eru allsnaktir og dreifa kjúklingablóöi á
altari kirkjunnar. Einn trommuleikaranna
þóttist vera sonur sjöunda sonarins, en
þaö er fyrirbæri sem á sér allmikla þýö-
ingu í göldrum.
Aörir hópar eða hljómsveitir eru all-
mikið í austurlenskum trúarbrögöum
sem í rauninni eru djöfullegs eölis.
George Harrison, sem áöur var meö
Bítlunum, hefur sökkt sér djúpt í slíkt. Ég
get einnig hugsaö upp önnur nöfn sem
unga fólkið mun kannast viö. Fólk eins
og t.d. John McLaughlin, Carlos Sant-
ana, og allmargar aörar persónur sem
hafa sökkt sér djúpt í slíka andatrúar-
iökun. Þessir aöilar biöja um að veröa
stjórnaö af andanum. Þeir trúa því aö
þessi andi sé Andi Guös, en þaö er
hann ekki. Ég lýsi þessu fyrirbæri sem
djöfullegum anda fremur en Anda Guðs.
Andinn leikur í gegnum þá, hann leikur
og syngur í líki þeirra. Þetta er fólk sem
kemur fram undir blessun og í krafti
djöfullegra anda og undir þeirra stjórn.
Þaö er aðeins rökrétt aö ætla aö sérhver
sá sem kemst í snertingu viö þetta fólk
og hlustar á tónlist þeirra, verði fyrir
áhrifum þeirra og einnig áhrifum
Djöfulsins.
FULLER: Þú kemur meö stórar ásakanir
gegn þessari tónlist nútímans.
LARSON: Þessi ásökun á auðvitað ekki
viö um alla vinsæla tónlist og ekki endi-
lega um allt rokk. En ákæran á við um
meiri hluta þess fólks sem er í rokktón-
listinni í dag og vissulega um það fólk
sem er hvaö vinsælast.
FULLER: Þaö sem ég heyri þig segja er
þá í rauninni þaö, að rokktónlistin sé
verkfæri Djöfulsins.
LARSON: Ég mundi kalla hana út-
breiösluverkfæri helvítis.
FULLER: Útbreiösluverkfæri helvítis?