Innsýn - 01.12.1976, Blaðsíða 32
24
háð hinu. Þessi
vandi er viðurkenndur af
þróunarsinnum eins og
fram kemur í eftirfarandi
tilvitnunum: "Alvandasöm-
ustu spurningunni varðandi
þróunarkenninguna, hvað
erfðafræði snertir, er enn
ósvarað.... Sú staðreynd að
eftirmyndum DNA og úr-
vinnsla upplýsinganna sem
felast í erfðalykli mólík-
ulsins, krefjast mjög sér-
stakrar kveikju, og að gerð
þessara kveikja er samtímis
ákvörðuð af DNA mólíkúlinu
sjálfu, er merkilegur
þróunarkenningarlegur
leyndardómur."*
En þessi staðreynd er
aðeins leyndardómur svo
lengi sem gengið er út frá
þróun. Um leið og gert er
ráð fyrir sköpun, breytist
þessi leyndardómur í aðdáun
á undramætti skaparans. Enn
annar þróunarsinni hefur
þetta að segja um sama atr-
iði: "Birtist erfðalykill-
inn og útbúnaðurinn fyrir
úrvinnslu hans samtímis í
þróuninni? Það virðist
allt að því ótrúlegt að
slík tilviljun hafi átt
sér stað þegar tekið er
tillit til hversu flókið
hvort um sig er og þess
skilyrðis, að nákvæm sam-
stilling er nauðsynleg til
þess að afkoma sé möguleg.
Þeir sem uppi voru á undan
Darvin (eða vantrúarmenn
gagnvart þróun, eftir
Darvin) hefðu sannarlega
túlkað þessa ráðgátu sem
ein sterkustu rökin fyrir
sköpun.
Já. þaó er erfitt að
sniðganga þá hugsun að
ofangreind staðreynd, varð-
andi DNA, renni stoðum und-
ir sjónarmið þeirra sem
trúa á sköpun.
Með hliðsjón af mis
heppnuðum tilraunum vís-
indamanna til að framleiða
líf, þrátt fyrir allan
tæknibúnað nútímans (sem
sannarlega var ekki til
staðar í upphafi jarðar,
hvernig sem á málið er lit-
ið) þá virðist aðeins ein
raunhæf niðurstaða blasa
við og hún er þessi: Þær
staðreyndir sem líffræðin
hefur leitt í ljós varðandi
þau atriði sem hér hafa
verið rædd, falla betur
inn í kenningar sköpunar-
sinna heldur en þróunar-
sinna.
1. H.M.Morris, Scientific
Creationism,San Diego:
Creation-Life Publishers,
1974,bls.48.
2. Sama bók, bls.48.